(19. Bölüm) İntikam

29 3 0
                                    

-Selin-

Gördüğüm şeyle şok oldum. Mete bana Çiçek yollamış ve kart göndermişti. Buda bittiğimin kanıtıydı.

Can:  B-bu ne!

Sel:  Can bilmiyorum. Yemin ederim.

Can: Hemen eve git.

Sel: C-Can

Can: Sana git diyorum.

Sel: ...

Artık gözyaşlarımı tutamaz olmuştum. Can bana neden bu kadar kötü davranıyordu. Beni anlamsız yere yargılıyordu. Bende hiçbir şey demeden eve girdim ve hızla kapıyı çarptım.

-Can-

Aferin. Kendimi kutluyorum şuan. Kıza bok gibi davrandım. Özür dilememde olmaz. En iyisi Mete'yi halletmek. Hemen Savaşı aradım.

Can: Gödereceğim adrese acil gel.

Sav: N'oluyo!

Can: Nerdesin!

Sav: Poyrazlardayım.

Can: O Zaman hemen poyrazında alıp mekana gel.

Sav: Tamam . Dedi ve telefonu suratına kapattım.

Hemen arabama atladım ve mekana gittim. Kısa süre sonrada Savaş ve Poyraz geldi zaten. Selamlaşma faslınızda geçip hemen konuya daldım.

Can: Acil lazımsınız

Sav: Neler oluyo anlatsan!

P: Bırak anlatsın!

Can: Okey başlıyoruz. Şimdi şu bizim Mete varya Selin'i takip ediyormuş ve kıza Çiçek yolluyomuş.

P: Selin'in eski şeysi Mete mi

Can: Evet o neyse işte bende bir plan yaptım.

Planımı güzelce anlattım sıra Mete'yi planladığımız yere çağırmaktaydı.

Hemen ona adresi mesaj attım. Artık herşey hazırdı.

-Selin-

Tüm gün odamda ağladım. Depresyondayım sanırım. Şuan odamın haline bakılırsa evet depresyondayım. Yerdeki Nutella kutuladı cipsler falan filan.

Kapının zil sesini duydum. Belki candır umuduyla kapıyı açtım ama Defneydi.

Olsu oda iş görürdü. Ya bu mal kaybolmuştu dimi.

D: Ne bu hal Selin!

Daha fazla kendimi tutamadım ve ona sıkıca sarılarak ağlamaya başladım.

Sel: Beni boşver sen nerdeydin. Dedim hıçkırıklarımın arasından.

D: Önce sen anlat dedi. Koluma girip beni koltuğa oturttu.

Bende hızlıca olanları anlattım.

D: Neler olmuş ya ben yokken.

Sel: Şimdi sıra sende nerelere kayboldun.

D: Hii özür dilerim. Olanlardan yeni haberim oldu. Benim yüzümden hastanelerdeymişsin.

Sel: Sorun sadece sen değildin. Bu aralar moralim çok iyi değildi zaten.

Defne'de ağlamaya başladı. Bana sarıldı ve anlatmaya başladı.

Sel: Poyrazlar buradamıymış.

D: Evet ya bende ilk gördüğümde şok olmuştum.

Sel: Şey ben odama çıksam olur mu uyumam gerek te.

D: Tabiki istersen Can gelince sana haber vereyim.

Sel: İyi olur Can'ım.

D: Hadi iyi uykular.

Merdivenleri çıkıp odama girecektim fakat bir anda başım dönmeye başladı. Kapının koluna tutundum fakat gerisi karanlıktı.

-Defne-

Ben yokken neler olmuştu böyle. Selin'i burada tek başına bırakıp gitmiştim. Ah salak kafam. Bide asla böyle bişi yapmıyıcam.

Bende üstümü değiştirmek için yukarı çıkıyordum ki gördüğüm manzarayla şok geçirdim.

Defne şok

Defne iptal

Defne wefad

-Can-

Mete mekana geldi. Bizde onu bir güzel dövdük. Zaten korkusundan altına etti. Hatta o kadar korktuki Selin'in adını ağzıma bile almıyıcam dedi.

Bizse şimdi onun kaçışını keyifle izliyorduk.

Can: İyi iş çıkardık.

Sav: Aynen.

P: Abi evere Ada'm dövmek beni yordu.

Sav: Bencede bize gidelim o zaman

P: Ada nolcak?

Can: Onuda çağır bugün bizde takılalım.

Can: Zaten bir konuda daha yardımınıza ihtiyacım var

Sav-P: !!!

Can: Öyle kötü bişi değil.

Can: Selin'in gönlünü almam lazım.

Sav: Haa ok

P: O işler benden sorulur.

Can: İnş

Dedim ve arabaya binip eve doğru sürmeye başladım.

-Defne-

Selin yerde yatıyordu. Çok telaşlanmıştım. Ambulansı aramalıydım ama telefonumu bulamıyordum. En sonuda telefonumu buldum. Elimin titremesi yüzünden zar zor 112 yi aradım.

Sonra hızla Selin'in yanına eğildim.

D: s-selin ne olur arkadaşım uyan.

D: Duy beni ne olur.

Ben ağlayarak ona yalvarırken ambulansın sesi gelmeye başladı hemen kapıyı açtım.

Görevliler hızla yukarı çıktılar Selin'i sedyeyle aldılar.

Bende arkaşarından koştum ve ambulansa bindim. Allahım sen yardım et!

-Can-

Evin önünde geldiğimizde şok geçiren ben olmuştum.

Evin önünde bir ambulans vardı ve sedyeyle bir kızı götürüyorlardı.

Yoksa yoksa. Evet evet bu Selin'di. Ben yokken neler olmuştu burada böyle!

-Bölüm Sonu-

Tamam tamam kızmayın. Hikayeye biraz ekşın Katar'ım dedim. Bu ekşın biraz daha sürecek. Neyse inşallah beğenirsiniz. Buda size okuldan önce moral bölümü olsun.

Öptümm.

-DELİSİN-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin