Selamın aleyküm Dua Aşıkları (Evet buda bizim ailemizin adı)
Final bölümüde dahil herşey hazır.
Oy ve yorumlarınızla heycanlı bölüm okumak elinizde :)Medya için Pinctastic'e çok teşekkür ederim ♡
Bu bölümde sana gelsin Esra yılmaz..
Keyifli okumalar :))
* * *
Kardeşim dedi değil mi?
Evet evet yalnış duymadım,Furkan ,Yusuf'a net kardeşim dedi.Merakıma yenik düşüp"Siz tanışıyor musunuz?"diye sordum.
Yusuf sert bakışılarını bana çevirip"Hayır tanışmıyoruz!"dedi sinirle soluyarak.
Furkan ise duymamazlıktan gelerek,sebebsizce gülüp "Geçmiş olsun Rana.."deyip yine elini uzattı.
Tam bir şey diyecekken elini hızla geri çekip,Yusuf'a bakarak "Aa pardon,üçüncü kezdir aynı yalnışı yapıyorum.."diyerek saçma bi konuşmada bulundu.
Yusuf yumruk yapıp elini iyice sıkıp konuşmamak için kendini zorluyorken aşırı derecede sinirlendiği surat ifadesinden de belliydi.
Ahmet amca herkesin aşşağıya inmelerini söyleyince herkes ufaktan ufaktan aşşağıya indi.
Ecrin teyze,Semra halam,Özkan eniştem ve Gizem,Ahmet amcanın arabasına yerleşince bize de taksiyle eve gitmek düşüyordu.
Ayrı araçlarla birlikte bizim apartmanın önünde duran arabalardan inmiş kalabalık bir halde yukarıya çıkıyorduk.
İstemsizce gòzlerim Yusuf'a kaçınca,onun neden bu kadar gergin olduğunu deli gibi merak ettim.
Ecrin teyze yemek için herkesi kendi evine davet etmiş,tabi kimsede itiraz etme cesaretinde de bulunamamıştı.
Kızlarla Ecrin teyzeye yardım edip hızla yemek hazırlamıştık.
Masa hazır oluncada herkes ufaktan ufaktan masadaki yerlerini alıyordu.
Fakat Esra,Merve ve bana yer kalmayınca mutfaktaki masa nasibimize düştü.
Kızlarla hem sohbet edip hemde yemek yerken Yusuf mutfağa homurdanarak girince bütün gözleri üzerine çekti.
Esra"N'oldu abi?"diye sordu.
"Yok bişey..sadece başım ağrıyor.Ağrı kesiciler nerede?"
"Buzdolabın kenarında."
"Tamam.."diyen Yusuf dolaptan ağrı kesici çıkartıp,Esra'nın uzattığı suyla yuttu.
Dayanamayıp"Neden bu kadar gerginsin?"dedim soğuk ve meraklı ses tonuyla.
Güzel gözlüm biraz sessiz kaldıktan sonra"Gergin falan değilim komşu kızı"deyip sakin bir tavırla mutfaktan çıktı.
Ecrin teyzenin çağırmasıyla mutfaktan çıkan diğer kişide Esra olmuştu.
Merve kimsenin olmamasını fırsat bilip"Bu Yusuf denen arkadaşta hiç fena değilmiş!"deyip gülünce sinirlerim bozulmuştu.
Onu duymamazlıktan gelip masadaki boşları toplamaya koyuldum.
Fena değil miş miş.
Bak sen!
Ah güzel gözlüm bu kadar dikkat çekici olmak zorunda mısın?Kaşlarım çatılmış,söylene söylene boşları diziyordum tezgaha.
Bir anda telefonum,masanın üzerinde çalıp titremesiyle tabakları bırakıp hızla telefonumu açtım.
Gelen arama:İclal Abla..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Güzel Duam
SpiritualBu bizim imtihan hikayemizdi... Kavuşmak yada kavuşamamak değil, bizim hikayemiz hidayete tam anlamıyla teslim olmanın filmiydi.. En zor olan şeydi sabretmek. Ve biz sabretmenin en küçük örnekleriydik... Her hata ve her doğru da bir hikmet arayışı o...