Son bölüm belkide son sözler bunlar..
Sizden ricam sonuna kadar okuyun ve adınızı yazdığım satırlara son kelimelerinizi dökün...
VAllahi ben sizi çooook sevmiştim arkadaşlar.
Ay ben biraz daha konuşursam ağlayacağım :( kısa kesiyorum yine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yusuf gitme..N'olur gitme.Gidiceksende benide götür.."dedim ağlayarak.
Yusuf tebessüm ederek alnımı öpüp"Şimdi değil komşu kızı..Biraz daha sabret.Az kaldı .."dedi.
Böyle konuşmasıyla güzel şeyler olacakmış gibi hissedip tebessüm ettim.
Kokusu yine her zamankigibi huzur kokuyordu..
Yusuf bir anda beni yavaşça ittirerek uzaklaştı.
Neler olduğunu anlamak için bakınırken o çoktan uzaklaşmıştı.
"Gitme!"
Geçti hemde çok.Yusuf beyaz dumanlar arasında kaybolmuştu bile.
Sanki sesimi duyunca geri gelecekmiş gibi tüm gücümle"YUSUF! "diye bağırdım.
"Rana kızım..Uyan!"
Duyduğum ses babama aitti ve istemsizce gözlerimi zoraki bir şekilde açmaya çalıştım.
Gözlerimdeki ağırlık ve yanma hissi ile dakikalar sonrada olsa açabilmiştim.
Tepemde gördüm kişi annemdi ve yanıma oturmuş elimi sıkıca tutan kişide babamdı.
Ben uzandığım yataktan doğrulurken annem kızıp uzanmamı söyledi.
Onu dinlemeyip ayağa kalkarken babamda bana destek oluyordu.
Annem tekrar "Kızım iyi değilsin dinlen biraz"derken babam araya girip anneme izin vermesede her türlü kalkacağımı söylüyordu.
Onlara cevap vermeden evimizin çıkışına doğru ilerledim.
Aynadan örtümü kontrol edecekken gözlerim kendi yüzümde takılı kalmıştı.
Bu ben miydim?
Gözleri küçülmüş kıpkırmızı olmuş..
Göz altlarında morarmalar olan..
Böyle mahvolmuş kız ben miydim?
Aynadan kendime boş boş bakıyordum.
Karşı evden gelen sesler vardı.
Toparlanıp evden çıkıp Esra'ların kapısına doğru yöneldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Güzel Duam
SpiritualBu bizim imtihan hikayemizdi... Kavuşmak yada kavuşamamak değil, bizim hikayemiz hidayete tam anlamıyla teslim olmanın filmiydi.. En zor olan şeydi sabretmek. Ve biz sabretmenin en küçük örnekleriydik... Her hata ve her doğru da bir hikmet arayışı o...
