Yasak Elma

İlk Korku

Selam hepinize :) !

Yoğun ısrarlarınızdan dolayı, bölümü erken yayınlama kararı verdim :)

Umarım beğenerek okursunuz..

Yorumlarınızı bekliyorum.İnanın benim için çok önemli..

Hepinizi seviyorum :)

Keyifli Okumalar !

Atakan'ın gözleri beni baştan aşağı süzerken, iyice Kadir'e sokulma ihtiyacı hissetmiştim. Kadir beni kendine çektikten sonra, tehditkar bakışlarıyla Atakan'a döndü.

"Gözlerini sevgilimin üzerinden çekmezsen, iyi şeyler olmayacak !" Diye tısladı.

Onun bu hali Atakan'ı korkutmuşa benzemiyordu. Ağır ağır gözlerini benden çekerek, Kadir'e yönelttiğinde, tuttuğum nefesi yavaşça bıraktım.

"Sana iyi şeyler söylemekten hoşlanmasam da, dürüst davranacağım Beyzade. Zevkin hiç değişmemiş..Hala en iyi parçaları kendine saklıyorsun." Diyerek pis pis sırıttığın da, kaşlarımı çattım.

Bu herif kimdi bir fikrim yoktu ama pisliğin teki olduğunu, bu kısa sürede anlamıştım.

Kadir beklediğimin aksine bir tepki vererek, tehlikeli bir gülüşle Atakan'a yaklaştı.

Kulağına bir şeyler fısıldamıştı ve duymak mümkün değildi. Her ne söylediyse, Atakan denen pisliğin yüz ifadesi anında değişmişti.

Bana bir defa daha baktıktan sonra, Sedef'e dönerek,

"Seni ararım fıstık." Dedi, saçlarını karıştırarak.
Sedef ondan kısa bir özür diledikten sonra, yanağından öpüp, masaya oturdu ve suratını astı.

Gözlerimi devirdim. Bu kız adam olmayacaktı. Bizde masaya tekrar yerleştiğimizde çatık kaşlarıyla, bir Kadir'e, bir Can'a bakarak,

"Sorununuz ne sizin ya ? " diye ciyakladı.

Çıkardığı ses karşısında yüzümü ekşittim.

Can inanamayan gözlerle ona dönerek,

"Özür dilemen gereken yerde hesap mı soruyorsun ?" diye bağırdı.

"Neden özür dileyecek mişim ya senden ? " diyen Sedef'e,Can,bir kaç kötü bakış attıktan sonra, kafasını salladı.

"Biliyor musun Sedef ? Çok yoruldum. Senin ben yokmuşum gibi davranmandan, duygularımı hiçe saymandan, gözümün önünde elin adamlarına biraz çekinmen olmadan yakın davranmandan, yoruldum!"

Can'ın söylediklerini yüreğimde hissettim. Onun için üzülmüştüm. Sedef'e ne kadar aşık olduğunun farkındaydım ama Sedef'te onu seviyordu. Bu davranışlarına bende anlam veremiyordum.

Benim aksime Sedef Can'ın sözlerinden hiç etkilenmemiş gibi bir hışımla masadan kalktı.

"Demek yoruldun öyle mi ? Öyleyse burada benimle vakit harcama, çünkü ben öyle yapacağım ! Git ve kendine duygularını hiçe saymayan, gözünün önünde adamlara yakın davranmayan bir kız bul ! " deyip uzaklaşmaya başladığında, aniden durup bize döndü.

"Ayrıca o benim ağabeyim sayılır seni aptal ! Bunu çocukluğumuzdan biliyor olman gerekirdi ama pardon ! Ben seni daha fazla yormayayım ! Çünkü bundan sonra yakın davrandığım kimseyi kafana takmak zorunda değilsin !"