arranged marriage to my bully/Niall horan ff

#32 De grote dag/Deel 2

Lara:

"Wat is hierop je antwoord?"

Wat was hierop mijn antwoord? Ik wist het zelf niet.Op dat moment wilde ik gewoon weglopen en naar een ander land verhuizen.Ik wist dat ik "ja" moest zeggen,maar was dit het echte antwoord.Ik wist dat Niall en ik niet tot de dood ons scheidt samen moesten blijven,maar wilde ik dat ook wel?

Ik keek naar Niall die bezorgd op mijn antwoord wachtte.Daarna keek ik naar mijn ouders die ongeduldig werden.Ik haalde diep adem en de grootste leugen die ik ooit had verteld kwam uit mijn mond."Ja,ik wil"

"Dan mag u nu de bruid kussen".

Niall pakt mijn handen vast en kust me.Mensen juichen en klappen,iedereen was blij.Behalve ik.Na de ringen gewisseld te hebben liepen met gelinkte armen het gemeentehuis uit terwijl mensen bloemblaadjes naar ons gooiden.Daarna stapten we samen de limo in en reden we naar het kasteel waar het feest zich plaatsvond.

Tijdens de rit vroeg Niall of alles wel goed was en ik zei dat hij is geen zorgen hoefde te maken.Maar eigenlijk had ik spijt voor de keuze die ik gemaakt had. En dit alles voor een stom bedrijf van mijn ouders.

We kwamen aan en ik werd bekogeld met "Proficiat!""Jullie zijn zo'n mooi koppel""Ik heb van de ceremonie genoten""Je jurk is zo mooi" en nog andere complimenten.Wat raar was is dat ik de helft van die mensen niet eens kende.

Toen iedereen een tafel kreeg begon Maura een speech:"Dames en Heren,mag ik jullie aandacht?"Het gepraat verminderde en het werd stilletjes stil in de zaal. "Ik wil eerst beginnen met te zeggen dat ik zeer trots ben op mijn zoon en zijn echtgenote"iedereen begon te applaudisseren en ik werd er een beetje ongemakkelijk van.

Maura ging verder:" Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie komst op deze bijzondere dag. Twee families die nu verenigd worden.En trots wil ik nu melden dat Niall en Larissa's eerstgeborene het bedrijf krijgt." Weer begonnen mensen te klappen, maar ik was boos.Dit stomme bedrijf heeft alles verpest,waarom zal ik willen dat mijn kind het krijgt?

Na overladen te worden met cadeautjes en zoenen waren we aan het voorgerecht begonnen.Mijn ouders hebben vijf sterren chef koks ingehuurd, en die van Niall zorgde voorde duurste wijn en champagne.

Normaal zou dit de beste dag van mijn leven moeten zijn,maar ik zat daar aan de tafel met een slecht geweten omdat ik voor al deze mensen had gelogen.Ik wil niet zeggen dat ik Niall haat,maar ik hou ook niet echt van hem.We maken veel te veel ruzie en dat moet ik dan ook twee jaar aankunnen.De voorbije dagen vond ik het idee van met hem te trouwen niet zo erg,maar toen ik daar zat realiseerde ik me dat dit echt verkeerd was.

"Aarde aan Larissa." zei Niall die een hand voor mijn gezicht zwaaide."Je staart al drie minuten naar je bord.Als je het niet lust pak dan iets anders."

"Ik denk dat ik gewoon geen zin heb om te eten." zei ik terwijl ik het bord van me wegschoof.

"Waarom doe je toch zo raar vandaag? Waarom kijk je zo verdrietig?Het is je trouwdag." fluistert Niall zodat de gasten ons niet konden horen,wat dus niet hoefde want iedereen was heel druk aan het praten.

"Dat is het net,het is mijn trouwdag.Ik wilde dit niet.Het zou een dag geweest zijn dat ik met degene waarmee ik mijn leven wilde delen verenigd ging worden, niet met iemand waarmee ik gedwongen werd te trouwen."

Toen ik dit zei ging Niall's stomme grijns van zijn gezicht."Je wilt niet met me trouwen?" vroeg hij.

Ik keek hem raar aan."Jij toch ook niet."Niall zuchtte diep en keek me recht in de ogen aan."Eerst niet nee,maar nu ben ik er zeker van dat ik het wil,ook al is het maar voor een paar jaar."

Ik wist niet wat ik moest zeggen.Zei Niall nu dat hij echt met me wilde trouwen?Ik keek naar mijn ouders die met hun vrienden aan het praten waren en zag dat ze het echt naar hun zin hadden,iedereen had het naar hun zin,nu alleen ik nog.Ik nam het glas champagne dat voor me stond en dronk het op.Daarna nog een,en nog een.Eerst wilde ik niet zo'n bruid zijn die helemaal dronken is op haar bruiloft en alles de dag daarna vergeten is,maar nu maakte het niet eens meer uit.

Nadat iedereen het hoofdgerecht ophad was het de tijd voor het dessert.Het werd donkerder in de zaal en het kleine orkest dat onze ouders hadden gehuurd begonnen te spelen.

Twee koks rolden een karretje met daarop een grote witte bruidstaart op.Op de taart stonden verschillende sterrenschijters .Iedereen was aan het klappen en Niall begeleide me naar de reusachtige taart.

Toen ik opstond was ik een beetje draaierig,maar ik was ook niet echt dronken.Niall gaf me een groot mes.En toen kreeg ik een idee.Ik wist hoe ik dit huwelijk niet door kon laten gaan

Ik nam het mes stevig vast,draaide me om en stak het mes recht in zijn hart.

A.N.

Zoooo,dat was nogal een einde,sorry dat het zo kort is en sorry voor het lange wachten,maar ik heb het echt heel druk op school.