Hoofdstuk 2

270 16 3
                                    

Ilse pov

'Lily, kom je?' Lily was na het eten weer naar boven gegaan om haar schoolspullen te pakken, maar ze is nog niet terug. Ik begin me nu echt zorgen te maken. Snel loop ik naar boven en open de deur van Lily's slaapkamer. Lily zit huilend op haar bed. Snel ga ik naast haar zitten en sla een arm om haar heen.

'Ik wil echt niet,' snikt Lily. Ik wieg haar zachtjes heen en weer in de hoop dat ze wat rustiger word. Dat lukt een beetje.

'Het komt goed, echt waar,' zeg ik geruststellend.

'Ik weet het niet hoor. Het is eng,' zegt ze zacht.

'Weet ik, maar het komt wel goed, echt waar,' zeg ik en Lily knikt langzaam.

'Zullen we maar naar beneden gaan? Dan gaan we zometeen naar school. Ik breng je,' zeg ik en ik til Lily op naar beneden. Daar staat Bart al klaar met wat eten en drinken voor Lily voor op school.

'Veel plezier op school, lieverd,' zegt Bart en Lily geeft hem een knuffel.

'Dankjewel, papa,' zegt Lily lief en dan pakt ze mijn hand vast en zo lopen we naar de auto. In de auto is het erg stil. Lily is diep in gedachten verzonken. 

'Heb je er wel een beetje zin in, lieverd?' vraag ik aan haar. Ze schrikt op uit haar gedachten.

'Een beetje. Ik vind het eng...' zegt Lily zacht. 

'Dat weet ik. Maar het komt echt allemaal goed. Echt waar,' zeg ik geruststellend tegen haar. Ze knikt langzaam en staart dan weer uit het raam. Na 10 minuten autorijden zijn we aangekomen bij Lily's school. Ik stop de auto en stap uit en doe de deur van Lily's kant open. Ze stapt uit en pakt mijn hand vast. Sommige mensen zie ik naar mij en Lily kijken. Ik negeer de mensen en loop met Lily naar binnen.

'Hey. Jij moet vast Lily zijn, toch?' vraagt waarschijnlijk de nieuwe juf van Lily. Ook zij weet nu over Lily's verleden. Lily verschuilt zich bang achter mijn been en staart de juf angstig aan.

'Lily, mama is zometeen weer terug oké? Je juf is echt heel aardig. Geloof me,' zeg ik geruststellend tegen Lily. Ik hurk voor haar neer op mijn knieën en ze slaat haar armen om mijn nek.

'Ik ben bang...' zegt ze zacht. 

'Dat weet ik, maar dat is nergens voor nodig. Niemand zal jou ooit nog pijn doen.' Lily knikt en laat mijn nek weer los. Dan slaat ze haar armen om mijn middel en geeft me een knuffel. Ik knuffel haar terug.

'Doet u mij echt geen pijn?' vraagt ze verlegen aan haar nieuwe juf.

'Nee natuurlijk niet. En je mag ''je'' zeggen hoor,' glimlacht de juf.

'Oké... Tot vanmiddag, mama?' vraagt Lily zacht. Ik knik met een lieve glimlach. Dan pakt Lily de hand van haar juf beet en loopt mee het lokaal in. Ik kijk haar na en loop, als ze eenmaal in de klas zit, weer naar buiten. Sommige mensen staren mij verbaasd aan, maar ik negeer het en stap in de auto en rijd naar huis.  


Ilse de Lange and the story behind Lily part 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu