. . .
Birlikte biriktirdiğimiz anılar, tozların esiri olan eski sararmış sayfalarda yeniden hayat bulmayı bekliyordu. Oysa bunu yapacak cesaretim son damlasının yokluğuyla yas tutuyordu.
Zaten ne zaman elimi sararmış, mazi yüklü sayfalara uzatsam anılardaki acı yüklü kıvılcımlar elimi yakıyordu.
Ne anılarımızdaki acıları eksiltebiliyordum ne de acıları unutturacak kadar tatlı anılar ekleyebiliyordum o acının boy gösterdiği sayfalara.
Son nefesine üç beş nefesi kalmış bir çaresiz gibi boş boş bakıyordum geçmişe. Geçmişe dönmeye takati kalmamış, şimdinin nemli ve küf kokulu duvarlarının esiri olmuş, çaresizliğin vücut bulmuş haliydim.
Dilimden hayat dolu sözcükler süzülürdü bir zamanlar, şimdinin aksine. Oysa şimdinin nemli ve küf tutmuş duvarlarının esiriyken sadece şu üç beş nefesi de tüketmemek adına iç bile çekemez olmuştum. Biliyordum ki o nefesleri tüketirsem eğer bir daha alabileceğim nefes olmayacaktı.
-----------------------------------------------------------
Okuduğunuz için teşekkürler. . <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZGUNİ SİYAH
NonfiksiHislerin siyahla boğuşması esnasında yalnızlığın tutan dibinden süzülen dumanın rengiydi Kuzguni Siyah..
