De Onmogelijke Liefde

3

Super nice dat je mn fanfic zo leuk vind Lyon! Ik schrijf m graag ♥

Terugblik ...

Een viertal verbaasde ogen keken mij een Laura aan.

"Laura.. wat... wat.. wat is dit??"

Lyon POV

De angst staat in mijn ogen. Hoe haar ouders reageerde was niet hoe ik het had verwacht. Ze werden niet boos. Maar ontzettend teleurgesteld. Ik herinner hun woorden nog goed.

"Lyon, wat jij ons meisje allemaal hebt aangedaan in verschrikkelijk. Ik wil dat je verdwijnt uit dit huis. En dat je je nooit meer vertoont."

Ik werd wakker uit mijn gedachten en kijk in nu, een viertal boze ogen. "Verdwijn." Zei haar moeder. Ik hield Laura's hand vast. Ik wilde niet weg. Ik wilde bij Laura blijven..

Ik begrijp dat het raar is dat ik opeens hun huis binnen ben geslopen, maar mag ik niet even uitleggen aan haar ouders WAAROM ik het huis was binnen geslopen?!

Blijkbaar niet. "VERDWIJN" Hoorde ik ze nog boos zeggen terwijl ik Laura met tranende ogen aankeek. "Lyon... je moet echt gaan.." fluisterde ze. Ze pakte een pen en schreef haar nummer op. "Voor als je me mist" zei ze huilend. Ik gaf haar een kus op haar wang en vertrok.

Oké, ik kan nu niks meer. Ik mag geen contact meer hebben met Laura van haar ouders. En van mijn moeder evenmin.. ik keek naar mijn mobiel en zag:

37 gemiste oproepen van: Mama

Ik legde mijn mobiel weg. Ik snap dat ze bezorgt is, maar dat verdient ze. Als ik van haar geen Laura meer mag luisteren is dit haar karma. (Sorry moeder van lyon! In het echt ben je heel lief hoor ♥)

Na een half uur moedeloos voor me uitgestaard te hebben wist ik iets.

Ik belde mijn goede vriend Niels van Ketnet!! Hij was er al eventjes mee gestopt. Maar hij staat bekend om ketnet. Hij woont namelijk ook ergens in Antwerpen. (Speciaal voor Maria, Niels in het verhaal!)

Ik wilde net de hoorn opleggen toen er werd opgenomen.

"Hoi met Niels."

"Hoi Niels. Met Lyon. Kan ik vanavond bij jou slapen?? Ik heb een slaapplek nodig."

"Ehm ja tuurlijk man. Maar waarom heb je een slaapplek nodig?"

"Vertel ik wel als ik bij je ben. Geef je je adres even via sms?"

"Ja is goed. Tot later!"

"Tot later."

En ik hing op. Bij Niels kon ik altijd wel terecht. Eerst Laura bellen, ik wilde haar stem horen.

Laura POV (dit keer mag je je eigen stem wel gebruiken. Je impressie van Laura haar stem deed mijn oren piepen ♡)

Ik had net een knallende ruzie met mijn ouders achter de rug toen ik werd gebeld. Ik veegde mijn tranen weg en nam op

"*snik* met Laura. Wie is dit??"

"Ik ben het, Lyon."

"Lyon? Ben je het echt??"

"Ja... ik wilde je stem horen."

"Mijn moeder verbied het om met je te praten. Ik zit nu op mijn kamer, ze komt zo naar boven dus we hebben weinig tijd om te praten."

"Maar... ik mis je!"

"Ja ik mis jou ook Lyon. Maar ik moet nu echt ophangen. Mijn moeder komt naar boven en ik heb al knallende ruzie."

"Ik snap het. Bel me snel weer. Alsjeblieft?"

"Ja is goed. Doei x"

"Doei..."

Lyon POV

En toen hing ze op. En nu, op naar Niels

Dat was het einde van het 3e stuk! Ik ben een beetje koos inspiloos dus een iets korter stuk dit keer. Hopelijk vond je het een leuk stuk! Xxjes Noah AKA je grootste fangirl. ♥♥

♥

♥