Never Or Ever?

Chapter 2

'Τι είπες;' Ρώτησα σιγανά και όσο πιο ήρεμα μπορούσα

'Ότι άκουσες,γλυκιά μου' είπε με το ίδιο ύφος

'Πρώτον μην με ξάνα πείς έτσι και δεύτερον δεν το κουνάω από εδώ. Όχι για εσένα.Μην ελπίζεις,Betty.Δεν φεύγω για τους κολλητούς μου που ήταν δίπλα μου ΠΑΝΤΑ. Ακόμα και όταν εσύ αποφάσησες εκείνο το βράδυ να διώξεις τα αδέρφια μου από το σπίτι. Από τότε ηταν δίπλα μου και με βοηθούσαν να σε ανέχομαι. Αν δεν ήταν αυτοί θα είχα φύγει προ πολλού από δίπλα σου. Εσένα δεν σε ήθελα ποτέ δίπλα μου και δεν θα σε θελήσω μετά το σημερινό.Πίστευα ότι άλλαζες. Μαλακίες μου. Πάντα φίδι ήσουν και πάντα φίδι θα μείνεις.Δεν φεύγω!' είπα εν.ω πλέον ούρλιαζα σαν μανιακή.

'Στο ανακοίνωσα Amber,δεν σε ρώτησα' είπε ανέκφραστα 'Φεύγεις σε τρείς μέρες, πήγαινε να ετοιμάσεις τα πράγματα σου.' Είπε και έφυγε από την τραπεζαρία χωρίς να προλάβω να φέρω αντιρήσεις.

'ΣΕ ΜΙΣΩ' φώναξα δυνατά σίγουρη ότι με ακούει και πήγα στο δωμάτιο μου.Και τώρα; τι κάνουμε τώρα; Ίσως έπρεπε να χαίρομαι.Δεν θα ξάνα δω την μάπα της.Θα ζήσω με τον αγαπημένο μου μπαμπά και τα αδέρφια μου. Αλλά από την άλλη θα χάσω τους κολλητούς μου.Θα πρέπει να φέρομαι και να ντύνομαι σαν κυρία.Όχι! δεν μπορεί να μου το κάνει αυτό. Και γιατί το κάνει τώρα; γιατί όχι 10 χρόνια πριν που ο μπαμπάς την παρακάλαγε για να πάω και εγώ μαζί του; Είναι τρελή η γυναίκα.Θέλει να με καταστρέψει. Με μισεί και ακόμα δεν ξέρω τον λόγο.Ποτέ δεν μου φέρθηκε σαν μητέρα πάρα μόνο σαν νταντά. Πάντα έβλεπα την κακία να ξεχιλίζει στα μάτια της. Απορώ πως ο μπαμπάς μου έμπλεξε μαζί της. Πιστεύω ότι πάντα τον έβλεπε σαν τον χρηματοδότη της και όχι σαν τον άντρα της.

Κάνοντας αυτές τις σκέψεις άκουσα την πόρτα να χτυπάει.Αν είναι αυτή ορκίζομαι να την σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.

'Ποιός;' είπα εκνευρισμένη.

'Εμείς είμαστε μικρή.' Γιατί πάντα έρχονται την σώστη στιγμή;

΄Και γιατί χτυπήσατε πόρτα; άπο ποτε είστε εσείς τόσο πολιτισμένοι; Μπήτε μέσα χαμένα.' είπα κάπως πιό χαλαρά.

'Θεέ μου, Amber κλαίς;' είπε ο Lou έντρομος. H αλήθεια είνε ότι δεν είχα καταλάβει ότι έκλεγα.

'ποιός σε πείραξε να τον κάνω sussi;' είπε νευριασμένος ο Niall.

'Hρεμήστε και καθίστε κάτω πριν σας καθίσω εγώ' είπα σοβαρή.

Έκατσαν στην άκρη του κρεβατίου και με κοίταξαν στα μάτια και ένιωσα να χάνομαι.Γιατί το κάνουν τόσο δύσκολο; Γιατί;