Never Or Ever?

Chapter 23

Το αμάξι του Harry σταματάει  έξω από ένα μεγάλο σπίτι..Πόλυ μεγάλο σπίτι...Το περίμενα ποιό μικρό...Πόλυ ποιό μικρό...Τώρα εξηγούνται πολλά...Εξηγήτε γιατί ο Harry κοκάλωσε μόλις είδε το σπίτι μου..Γιατί μιάζει πολύ με το δικό του...Με την μόνη διαφορά ότι έχει ποιό μεγάλο κήπο...Το σπίτι μοιάζει σχεδόν εγκατελειμένο αλλά με τίποτα δεν μπορείς να καταλάβεις όταν το πρωτοδύς το δράμα της οικογένειας...Το σπίτι του Harry στο Λονδίνο είναι σπρόμαυρο αλλά μοντέρνο ενώ αυτό είναι κλασσικό και αφιλόξενο σχεδόν....Κοιτάω τον Harry που φαίνεται κάπως φοβισμένος και του πιάνω το χέρι...

'Amber θα τα καταφέερουμε;' Μέ ρωτάει ανήσυχως..

'...ΜΑΖΙ...' Του λέω με ποιό πολύ αποφασηστηκότητα από ότι συνήθως...

Χαλαρώνει ελαφρώς και παίρει τα χέρια του για να ανοίξει την πόρτα και να βγεί έξω...Τον ακολουθώ...Βγαίνω από το αμάξι και κοιτάω γύρω γύρω στον κήπο...Είναι μεγάλος και όσο χρειάζεται περιποιημένος...Το βλέμμα μου πέφτει στην αντίθετη μερια του κήπου...Είναι ακόμα εκεί...Εκεί είναι  η παιδική χαρά που ευθύνεται για όλο τον πόνο της αγάπης μου...Ένα κρύο αεράκι διαπερνάει όλο μου το κορμί όταν το βλέμμα μου πέφτει επάνω στην σιδερένεια τσουλήθρα...Αποτραβάω κατευθείαν τον βλέμμα μου από εκεί γιατί νίωθω ότι θα κλάψω....

Πάω στο μέρος του Harry που προσπαθεί να κουβαλήσει όλες της βαλίτσες..

'Να βοηθήσω;' Τον ρωτάω χαμογελόντας...Είναι αρκετά ανήσυχος..

'Όχι μωρό μου μπορώ..' Λέει προσπαθόνρας να χαμογελάσει...ο αγγελός μου

Πήγα να του αρπάξω μια βαλίτσα αλλά ένα μικρό κουβάρι από μαλλία μπλέχτηκε ανάμεσα στα πόδια μου και πήγα να κάνω μια αγκαλία το γρασίδι αλλά ευτυχώς τελευταία στιγμή βρήκα την ισσοροποία μου...Κοίταξα καλύτερα το κουβάρι και κατάλαβα ότι είναι ένα...Σκυλί..

'Ωχχ ποιός είσαι εσύ μωρέ;' Τον ρωτάω καθώς τον χαιδεύω απαλά στο κεφάλακι του

'Είναι ο Max και είναι  3 χρόνια στην οικογένεια μας' Λέει ο Harry χαμογελόντας....

'Κουκλίι μου' Λέω και κάθομαι στο γρασίδι και αυτός με γλύφει σε όλο το πρόσωπο και εγώ τον παίρνω στην αγκαλία μου..

'Αρκετά παίξατε τα ζωάκια πάμε μέσα τώρα' Λέει ο Harry και του πετάω στο κεφάλι το πλλαστικό παιχνίδι του Max..

'Σκάσε Harry' Λέω μέσα από τα δόντια μου

'Συγνώμη...Πραγματικά συγνώμη Max' Λέει απολογιτηκά και σηκώνομαι νευριασμένη από το γρασίδι