Chapter 20 - After a long time

99 1 0
                                    

Here’s another update, pambawi man lang sa matagal kong update :)

Sorry dapat kahapon pa ito kaso nagloko yung internet connection eh.

Enjoy Reading!

________________________________________________________

Chapter 20 – After a long time

Shalyn’s point of view

Hi, Hello! I’m Shalyn Hale the dyosa of this story mehehe. Ako na ang makapal pero totoo naman eh wahahaha as you all know magkakaibigan kame nila Chatelle and hindi ko na e-elaborate pa kase alam niyo naman na ang iba pang details about saken – like ang pagiging childish ko and such. Andito nga pala ako sa puntod ng parents ko ngayon mag kkwento muna ako sa kanila bago ako mag punta ng office ko para sa company namen. Oh well so much for that kase gusto ko lang naman e share sa inyo ang motto in life ko hihihi.

“An eye for an eye. A tooth for a tooth and the lips for the lips

“wow, sort of unique may ganon pala?”

Omo! May bigla nag salita sa likuran pero alam ko naman na hindi multo yun nako common sense na lang. Cliché nga ang story na ito pero hindi ito OA  at ito ay may common sense na istorya kahit papano. Tumingin ako sa likuran to find out na si Ethan pala ang nag salita at bakit naman kaya nandito ang lalaking ito? Stalker ko kaya siya? Hehehe. Libre mangarap Shalyn libre mangarap. Hindi ko crush si Ethan Smith pero there is something saken napaka mysterious niya or sa tingin ko lang yun? Hmmmm. I should have just shook that thought away pero wala nag tanong na siya eh.

“is there a problem?”

“Nothing. Why are you here?”

“uhhhmm. Just like what you’re doing, I’m also visiting my parents grave”

I was shocked by what he said so parehas pala kame? What a small world. He suddenly sat right next to me. Hmmm I don’t even remember that we’re this close. Nahhh I’ll just let it be. It has been a long time since that last time I had a serious talk with someone na hindi ko naman talaga ka close.

“Still shocked? Haha. For a childish person like you to be a little secretive with your friends huh.”

“Tch. Just like you, mysterious is that what you’re trying to say?”

“partly yes and I have my own reasons like yours”

“Tell me do you – do you miss them?”

“Silly! Of course I miss them”

It wouldn’t hurt if I open up with him right? It’s not like he’ll tell others about this. Silence just surrounded us but it isn’t awkward. I looked up at the sky and I just saw that it’s a bit cloudy sympre after nong nangyari kay Chatelle ay diretso ako dito. Dito lang kase ako nag kakaroon ng piece of mind. Sila momsie at dadsie miss na miss ko na sila. Nabigla ako ng haplusin ni Ethan ang mukha ko. No – let me rephrase it pinunasan niya ang mga luha ko na hindi ko namalayan na tumulo na pala.

“you know I can be a good listener”

“Sila momsie at dadsie miss na miss ko na sila ang unfair nila iniwan nila ako hindi nila ako sinama. *sniff* Sinisisi ko ang sarili kung bakit nangyari sa kanila iyan kasalan ko kasalan ko kasalanan ko kung bakit sila namatay kung hindi dahil saken hindi sana sila mamatay kung hindi dahil sa pag ka stubborn at e dagdag mo pa ang pag ka brat ko noon ay hindi mangyayari sa kanila iyan. Hindi *sniff* hindi sana sila nakasakay doon sa air plane na yon at hindi sana sila na aksidente.”

I was crying really hard. Eto and first time ko umiyak ng ganito kase simula nung nawala sila hindi na ako umiyak after 6 years eto ako umiiyak ulit sobrang hagulgol ko hindi na ako halos makahinga puro pag sniff na lang diretsong tulo ng mga luha ko ang alam ko at pagkatapos non pilit ako pinapatahan ni Ethan. Nang hindi na niya ako talang mapatahan at mapatigil sa kakaiyak ko e niyakap niya ako at siya naman ang nag kwento at nagsalita.

Happiness .. ?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon