EGOİST #Wattys2015

✔ Bölüm 15 ✔

Multimedia: Melek'in son hali.

Diğer bölümden:

Hiç bir ses yoktu sadece ayak seslerini duyuyordum. Bana iyice yaklaştı bir tanesi korkudan dizlerimin bağı gitmişti olduğum yere çöktüm. Ağlıyordum. Karanlığa gözlerim alıştığında bir erkek ayakkabısıyla tam önümde durduğunu farkettim. Erkekti karşı gelmem imkansızdı. O sırada saçlarımı kavradı ve kafama sert birşeyle vurduğunu hatırlıyorum. Gerisi karanlık...

Gözlerimi açtığım da yine evimdeydim. Ne oldu ne bitti hiç birşeyin farkında değildim. Etrafa bakınmak için ayağa kalktım. İlk önce mutfağa gidip elime bıçak aldım. Bütün odaları koşarak gezdim aynı zamanda korkuyor ve başımdaki yaradan dolayı da feci şekilde acı çekiyordum. Salona geri geldiğim de masanın üzerinde bir yazı gördüm.

Bu daha hiçbirşey!

Ne olduğunu anlamıyordum. Çantamdan telefonu çıkarıp saate baktığımda aynı zamanda bir çok mesaj ve cevapsız olduğunu gördüm. Ellerim titriyordu. Bugün bu evde kalamazdım. İlk önce Duygu'ya mesaj attım. Sonra anneannemi aradım:

- Anneannecim ben Duygularda kalıyorum aksam haberin olsun.

- Noldu kuzum sesin kötü geliyor.

- Yok anneannecim yorgunum biraz.

- Tamam kızım dikkat et kendine. Allah'a emanet.

Telefonu kapattığımda hızlıca odama koştum. Çantaya şarj aletimi attım ve aşağı indim. Notu çantama attım üzerinde değişik bir imza vardı onunla incelemeliydik. Normalde yürüme mesafesi olan yere taksi çağırdım. Hala korkuyordum ve ağlıyordum. Başım çatlayacak derecede ağrıyordu. Telefonumun ekranından alnıma baktım. Çantamdan ıslak mendil çıkartıp yüzüme bulaşan kanı sildim. Duygu'ların evinin önünde inip kapıyı çaldım.

- Melek kardeşim noldu sana.?! Alnın?

- Evde kimse var mı?

- Yok kardeşim yok gel hadi.

İçeri girip Duygu'ya sarıldım. Hıçkırıklarım evin içinde yankılanıyordu.

- Melek , noldu kızım. Bi sakinleş lütfen.

- Duyguu , Duyguu.

- Anlat kuzum anlat. Gel oturalım.

Duygu'ya ne olduysa anlattım o da ağlayarak beni dinliyordu.

- Melek inanmıyorum ya. Kalk polise gidiyoruz.

- Dur Duygu emin ol bende gidicem ama ilk Toprakla konuşmak istiyorum.

Hala ağlıyordum.

- Buraya gelebilir annemler gelmiycek.

Hemen Toprak'ın numarasını çevirdim.

- Melek?

- Toprak.

- Sen ağlıyosun? Noldu Melek noldu güzelim.

- Buraya gelebilir misin? Yani Duygu'ların evine.

- Hemen geliyorum hemen.

Yine Duygu'ya sarılmıştım. 15 dakika geçmeden kapı çaldı. Koşarak açtım kapıyı.

- Melek. Nol...

Daha bişey demesine izin vermeden sarıldım ona. Yeni dinmek üzere olan gözyaşlarım yine akmaya başlamıştı.

- Senin alnına noldu ?!

- Toprak Melek'i ayakta tutmasak.

Bu sefer Duygu Toprak'a herşeyi anlatmıştı. Toprak sinirle ayağa kalktı.