9.BÖLÜM -ALIŞ VERİŞ-

539 38 1
                                    

Merhaba yeni bölüm karşınızda keyifli okumalar. Bölük şarkısı var.

Sabah aşağıdan gelen bağırmalarla uyandım. Bugün hafta sonuydu Ayşegül ablalar yine tatile gitmişlerdi. Ben hastayım diyip gitmekten kurtardım kendimi. Ayşegül abla hasta olduğumu duyunca oda gitmesede son anda ikna ettim.

Aslında biraz Baranla yalnız kalmak istiyordum. Ogün bizi neden takip ettiğini öğrenmek için tabiykide başka ne olabilirki.

Düşüncelerimden ayrılıp aşağa inmeye başladım. Bizim grup gelmişti yani daha doğrusu Baran'ın grubu ama kavga ediyolardı galiba. Aşağı tam inmeden merdivende durdum ve dinlemeye başladım.

''Çekilsene abi Deniz'i görücez.'' Dedi Arda.

''Hayır yatıyo o göremezsiniz.'' Diye cevap verdi Baran.

''Lan çekilsene yemiycez kızı heralde.'' Dedi Yiğit. Sinirlenmişti.

''Olmaz dedik.'' Diye söylendi Baran bende dayanamayıp aşağı indim.

''Hoşgeldiniz.'' Diye cırladım. Hepsi birden bana döndü ve güldüler.

''Hani uyuyodu lan piç.'' Dedi Yiğit.

''Yeni uyandım.'' Dedim doğruyu söyleyerek.

''Günaydın külkedisi.'' Dedi Bulut.

''Günaydın. Birşeymi oldu? Neden geldiniz?''

''Gitmemizi istiyosan gideriz sorun yok.'' Diye sitem etti Arda.

''Yaa hayır o anlamda değil. Birşeymi oldu onu merak ettim.''

''Hayır seni görmeye geldik.'' Dedi ilk defa konuşan Yağız. Ben sevinç naraları atarak aşağı inerken üstümdekilerin farkına vardım. Kalpli pijamam, köpekli pofuduk terliklerim, dağınık saçlarım ve şişmiş gözlerim.

Bulut bana bakıp alayla güldü. ''Aklından bile geçirme.'' Dedim Bulut'a dönüp. Oda daha çok sırıtırken. Kimse bir şey anlamamış bizi izliyodu. ''Bulut sakın!'' diye cırladım üstüme gelirken. ''Gelme. Bak konuşmam.'' Dedim ve koşmaya başladım. Oda benim peşimden koşuyodu. Salondaki herkes bize şaşkınlıkla bakarken ben ve Bulut kahkağalar atıyorduk.

Bulut beni yakaladı ve yere yatırdı. ''Sakın Bul...'' sözümü bitirmeden beni gıdıklamaya başladı. Ben kahakağalar atarak gülerken. Bulut ve herkes gülmeye başlamıştı. Baran hariç.

''Tamam... yeter... lütfen...'' kelimeleri kahkağalarımın arasında söylerken bütün grup üstüme gelmeye gelmeye başladı. ''Sakın... hayır!'' diye bağırdım ve Bulut'un altından kurtulup koşmaya başladım. Ama daha bir adım atamadan. Yağız beni tuttu ve yere yatırdı.

Hepsi birden beni gıdıklamaya başlayınca. Ben çığlıklar attım ve gülmeye başladım. ''Yaa... tamam...'' dedim ve hıçkırmaya başladım. ''Ağlıycam...'' dedim zorla. Hepsi birden çekilirken ben hıçkırıklar ve yaşlı gözlerimle kalktım.

''Aaa öküzler.''

''Ne dedin sen? Ne dedin?'' dedi Bulut üstüme gelirken.

''Abim dedim ne kadar iyisiniz siz öyle yha.'' Dedim yalandan gülerek. Hepsi benim bu cevabıma gülmeye başladılar. Aklıma bir şey geldi ve yapmaya koyuldum.

''Ahh kolum ah çok acıyor bir şey oldu... bir şey yapın.'' Diye bağırmaya başladım. Baran hemen yanıma gelip söylenmeye başladı.

''Ben dedim size dimi dinlensin diye al işte. Sende bebek gibi sızlanma be.'' Dedi hayvan.

''Ya çok acıyo ya.'' Diye inledim.

Herkes yanıma geldi yaşasın kötülük hahah.

''Deniz iyimisin? Hadi doktora gidelim.'' Dedi Yağız endişeyle.

Yalnız  Değilsin!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin