Yalnız Değilsin!

13. BÖLÜM -ÖZÜR DİLERİM-

ben geldimm. Hikaye yavaş yavaş okunmaya başlıyo şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim. Yorum ve votelerinizi bekliyorum.

Bölüm şarkısı var.

''Yaa siz bitanesiniz yaa nerden aklınıza geldi ki bu?'' dedim mutlulukla.

Eskiden yanından bile geçemeyeceğim kadar güzel bir bar'ın önüne gelmiştik.

''Sen varsınya o yüzden.'' Dedi Yağız. Anlamadığımı belirten bakışlarımı yolladığım zaman kısa bir kahkağa attı.

''İlham kaynağımsın sen benim.'' Dedi ve sarıldı gülerek. Bende anladığımı belirten sesler çıkarttığımda gülüşü daha çok yüzüne yayıldı bende onunla birlikte gülmeye başladım. Yanımızdan birisi bize çarpıp geçince ikimizde yüzümüzü kaldırıp o kişiye baktık.

Baran bize bakmadan bara doğru girdi. Hepimiz birbirimize şaşkınca baktık buda neydi şimdi?

''Hadi girelim.'' Dedi Bulut ortamı yumuşatmak istercesine.

İçeri girdiğimizde saatin çok geç olmamasına rağmen içerisi çok doluydu. Bize ayırıldığını düşündüğüm masada sadece Baran vardı. Bide... onun yanında kızmı vardı? O kim ki acaba? Diye düşündüm.

''Sanane kızım Barandan sanane ister sevgilisi olsun ister akrabası...''

''Kıskandın mı yoksa? Sen Baran'ı kıskandın mı?''

''Hayır bikere seven insan kıskanır Deniz Baran'ı sevmiyo.''

''Öylemi Deniz? Sen Baran'ı sevmiyor musun?''

''Sevmiyo dediysem sevmiyo kes artık sesini.''

''Hayır seviyo hemde kıskanıyo.'' Dedi ve kahkağa attı.

''Seni şimdi...''

Allahım kafayı yiyiyorum galiba. Ayrıca ben Baran'ı sevmiyorum kıskanmıyorumda sadece merak ettim o kadar kapayın çenenizi. Galip gelen iç sesim gülerken diyeri somurtarak konuşdu.

''Sen öyle san görüceksin yakında sende görüceksin Baran'ı sevdiğini.'' Dedi ve gitti.

Allahım iç seslerimle kavga ediyorum yarabbim sen bana akıl ver. Bidakka bidakka ne dedi o? Yakında sende görüceksin onu sevdiğini mi dedi?

''Yürü git be ben Baran'ı sevmiyorum bikere kıskanmıyorumda asıl sen görüceksin sevmediğimi o zaman gülen kim olucak görürsün.''

Saklandığı yerden çıktı ve bana dil çıkartıp geri yerine girdi.

''Deniz... sen eskiden bu kadar dalmıyordun ne oldu sana.'' Diyen Yağızla kendime geldim. Yağız benim bakışlarımı takip edip baktığım yere baktı. Baran'ı görünce gözleri kısıldı ve bana geri döndü.

''Hadi oturalım.'' Dedim yalandan gülerek. Yağız'ı çekiştirirken kendi kendime söyleniyodum.

''Pislikler sizin yüzünüzden gördü işte.''

''Efendim.''

''Ha?''

''Bir şeymi dedin?'' dedi benim çıkışıma gülerek.

''He yok hayır demedim.'' Diyerek yerime geçtim özellikle o kızın yanına oturmuştum hatta kıçımla birazda iteklemiş olabilirim. Kız bana anlamayan gözlerle bakarken ben de ona gözlerimi kısıp baktım. Gözlerim Baran'a kaydığı zaman güldüğünü görüm.