Yalnız Değilsin!

YAZARIN AĞZINDAN

Yb geldi evet söz verdiğim gibi 1 günde 2 bölüm bu arada diğer bölümde söylemeyi unuttum. Tekrar tekrar söylüyorum kapak yapmasını bilen varsa bana mesaj atsın yada kapağı tasarlayıp bana gönderebilir. İyi okumalar

Deniz'e tekme attığı her an için hepsinin içi parçalanıyordu en çok da Baran'ın. İnsan sevgilisini böyle görünce çok kötü oluyormuş bunu anlamıştı. Deniz'in kendini o kadar çok sevdiğini bilseydi daha çok sevgi gösterirdi ona daha sıkı sarılırdı daha çok öperdi biliyordu bunu. Öykü onun için ilk aşk olsa bile Deniz Öyküden daha değerliydi onun için. Deniz kendini savunurken Baran düşündü. Bu kızı hak etmek için ne yapmıştı onun bu halde olması onun suçuydu ama değermiydi. Bu kadarı fazla değilmiydi. Kendisi Deniz'in yerinde olsaydı aynı şekilde davranırdı bunuda kendi adını ezbere bildiği kadar biliyordu ama işte Deniz'in o halde olması sanki kendisi vuruyormuş gibi hissettiriyordu.

Baran kadar olmasa da üzülen başka biri daha vardı T. Herkesden önce o görmüştü onu o aşık olmuştu bir adamı kim olduğunu bilmediği bir kadınla öpüşürken gördüğü an aşık olmuştu ona babasıydı galiba. İlk o zaman da görmemişti aslında Timuçinin arkadaşıydı hatta tanışmışlardı ama Deniz başka şeylerle ilgilenmekle meşguldü o gün. Kendisini reddeden daha doğrusu takmayan birkız olunca dikkatini çekmişti haliyle. Hergün gidip onu uzaktan seyrederken bulmuştu kendisini. Parkta gitar çalıp şarkı söylerken aşık olmuştu ona. Yolda ağlayıp yanına gidemediği zaman aşık olmuştu ona. Her gün tekrar tekrar aşık oluyordu ona ama kendisini inandıramıyordu sadece.

Deniz son gücünü de kullanıp Kereme laf yetiştirmişti. Şuan kafasının hala zonklaması ve ciğerlerindeki acı onu öldürüyordu belkide gerçekten ölüyordu. Artık ölümden korkmuyordu ölümden dönmüş bir insan olarak sıradan bir şeymiş gibi geliyordu ona. Her insan elbet bir ölecekti o sadece biraz birazcık erken ölüyordu o kadar.

''Kerem ne yaptın!'' diye kükredi T Deniz'e doğru yürüyüp. Sevdiğin insanın böyle olması özellikle kendi arkadaşının yapması insanı öldürüyordu. Deniz'i kucakladığı gibi Baran'ın bağırışlarına aldırmadan yürümeye hatta koşmaya başladı. Alt kattan yatak odalarının olduğu kata doğru koşar adım çıktı ve ilk odaya girip Deniz'i yatağa yatırdı. Yüzünü burnuna yaklaştırıp nefes alış verişlerini kontrol etti ama nefesleri çok yavaş hatta neredeyse duyulmayacak kadar yavaştı. Hemen nabzını ölçüp. Burnunu kapatıp ağzına nefesini üfledi. O yumuşak dudaklar ne zamandır hayalini kurduğu küçük kırmızı dudaklar. Sonunda kavuşmuştu onlara ama bir sorun vardı o dudaklar ona ait değildi o dudaklar başkasına aitti.

Nefes alış verişleri düzelene kadar devam etti nefesini üflemeye. Nefesi düzelince banyoya koşup kremleri ve gerekli malzemeleri alıp Deniz'in yanına geri geldi. Bir şeyler mırıldanıyordu yaklaşıp iyice kulak kestiği zaman Baran'ın adını sayıkladığını duydu ah evet onu seviyordu Deniz nasıl unuturdu.

T yani gerçek adı Cenk Deniz'i alıp gittiğinden beri kimseden çıt dahi çıkmıyordu. Baranın elleri bağlı olmasa o an Keremi öldürebilirdi ama şuan tek yaptığı başını önüne eğip Cenk'in Deniz'e yardım etmesiydi. Cenk iyi bir çocuktu en azından Baran öyle tanıyordu onu Deniz'e yardım ederdi değil mi?

Yağız hepsine dönüp tek tek küfür ediyordu şimdiye onu dinleyip içmeselerdi burada olmayacaklardı ve Deniz o tekmeleri yememiş olurdu en azından. Diğerleri dayakla birlikte ayılmış gibi gözüküyordu çünkü hepsi yaptığı yanlışın yeni farkına varmış gibi yuvasına sinmiş serçe misali yerlerinde sessizce oturuyorlardı. Yağız o an hepsinin boğazına yapışıp gebertmek istedi. Her ne olursa olsun Deniz'i seviyordu ve sevmeye devam edecekti onu yerde tekme yerken görünce içi parçalanmıştı resmen o yüzden Baran'ı anlayabiliyordu.

Bulut ve Arda sanki ne yaptıklarını bilmez gibi bir aşağı bir yukarı bakıyorlardı onlarda çok üzülmüştü Deniz'İ öyle görünce özellikle de Bulut. Kardeşi gözlerinin önünde tekmelenmişti ama o lanet olasıca ipler yüzünden hiç bir şey yapamamış ve sadece bakmıştı. Bulut ailede ne kadar çok sevilse de hep ikinci sırada olmuştu Yağız onu ne kadar öne atmaya çalışsa da yine alışveriş merkezine gidilince ilk Yağız'a bir şey alınıyordu mesela yada Bulut'un notları Yağızın kinden ne kadar yüksek olursa olsun sadece Yağız'a sürpriz yapılıyordu. Şimdi ise kardeşi olarak gördüğü bir kızın o durdum da görünce galiba yaşamak için artık bir sebebi kalmamıştı kendini işe yaramaz gibi hissediyordu. İşe yaramaz bir abi.

Cenk Deniz'in tişörtünü çıkartıp karnına krem sürmeye başlamıştı. Karnını açtığı zaman böyle bir manzarayla karşılaşacağını bilse de Deniz'in karnını öyle görünce ölmek istemişti Kerem den nefret etmek için bir şey daha çıkmıştı bile önüne. Yavaş hareketlerle karnına kremi sürerken Deniz'in inlemelerine dişlerini sıkıp yüzünü buruşturarak karşılık veriyordu.

Oda bilirdi o acıyı Kerem Öykünün öldüğü haberi gelince aynı şiddete maruz kalmıştı sırf sinirini çıkaracak bir şey arıyormuş sorduğunda böyle cevap almıştı. Kerem aslına çok iyi bir insandır ama sinirlenince çok kötü ve acımasız birine dönüşebiliyor. Bugün herkes onun o yüzünü görmüştü ve bütün arkadaşları şaşırmıştı çünkü onlar Kerem'i güler yüzlü iyi biri olarak tanıyorlardı.

Mesela Cenk den başka hiç biri bilmiyordu. Her gün yanlarından ayrılıp boksa ve dövüş sanatlarına gittiğini.

Deniz gözlerini açıp bir süre sonra tekrar kapattı. Deniz gözlerini kapattığı aynı zaman da aşağıda Kerem Baran'a yumruk atmıştı.

Deniz sanki Baran'ın acısını hissetmiş gibi yüzünü buruşturdu ve ciğerlerinde az da olsa hala yanma hissiyle gözlerinin tekrar kararmasına izin verdi.

Yine ölmemişti yine birisi onu kurtarmıştı ve yine ölümden dönmüştü galiba artık ölümden korkmuyordu.