Cadı

☆4☆

"Mathilda iyi misin?"
"Mathilda."
Hızla yerden kafamı kaldırıp etrafa bakındım. Her şey normaldi. Fae o da Yaşıyordu. Hızla kollarımı Fae'in boynuna doladım.
"Yaşıyorsun."diye fısıldadım.
"Evet yaşıyorum. Ama sen iyi misin?"
"Bilmiyorum."
Fae ayağa kalktı ve ardından da beni ayağa kaldırdı.
"Hadi partiyi burada bitirelim seni eve götüreyim. "Dedi ve bir kolunu omzuma attı. Beraber bardan çıktık.
Ve arabasına bindik.
"Ne olduğunu bana anlatmak ister misin?"dedi sakin bir ses tonuyla.
"Şimdi iyi değilim. Sonra konuşsak?"
"Peki."dedi ve arabayi çalıştırdi.
Olan şeyleri hatirlatmak istemiyordum. Hayatımda ilk defa bu kadar gerçekçi bir sahne yaşamıştım.
Hayatımdan bile gerçekciydi.
Sanki gözümü kapadığım an o sahneler gözüme tekrardan gelecek gibi hissediyordum.

"Geldik."
"Teşekürler Fae."dedim ve ona sıkıca sarıldım.
"Bana anlatmak istediğin zaman anlat. Seni zorlamayacağım."dediğinde hafifçe gülümsedim. Ve arabadan çıktım.

Eve girince annemin sesi tüm evi doldurdu.
"Mathilda!!!"
"Evet anne."
"Hemen buraya gel. Hemen!!!"dediğinde içimde küçük bir parça korku bile yoktu.
Annemin yanına geldiğimde beni öldürecek derece de kızgın bakıyordu.
"Sana ne dedim? Evden çıkmak yok dedim. Bu gece en azından bu gece dışarı çıkmanı istemedim. Ve sen inatla beni dinlemeyip bir şekilde o partiye gittin. "Tüm kelimeleri bastıra bastıra ve bağıra bağıra söylemişti.
"Neden bu gece?"
"Bana soru sorma. Bunu yasaklıyorum. 2 hafta boyunca dışarı çıkmama cezan var. Artı telefonunu alayım. "Dedi ve elini bana doğru uzattı. Çantamdan telefonumu çıkarıp annemin avcuna koydum.
"Şimdi odana git ve yat. Geldiğimde ışığın açık olursa telefonunu dönem boyu vermem."dedi ve kanepeye oturdu.
Sinirle odama çıktım. Ve üstümü değiştirmeden kendimi yatağa attım.

✖✖✖✖✖
Soğuku çıplak tenimde hissedince gözlerimi hızla açtım.Bir ormanda çimlerin üstünde yatıyordum.
Ağaçlar etrafımı kapamıştı. Bu yüzden ağaçtan başka bir şey göremiyordum.
Ayağa kalkmak aklıma gelince ellerimden destek alıp ayağa kalktım.
Etrafımda tam tur döndükten sonra nereye gideceğimi karar vermiştim. Hızla çaprazımda olan koca ağacın olduğu tarafa yürümeye başladım.
Koca ağacı geçtikten sonra karanlık olan orman daha da karanlıklaşmıştı.
Etraf zifiri karanlık olduğunda korkuyla olduğum yerde durdum.
Geriye dönemiyordum. Hangi yoldan geldiğimi de hatırlamıyordum.
"Yapma yapma." Fae'in sesini andıran bir çığlık sesi duyunca sesin geldiği tarafa doğru koşmaya başladım.
Ama karanlık olduğu için hem kollarımı hem ayaklarımı ağaç dallarına ve taşlara çizdiriyordum.
Karşıma aniden çıkan görüntü ile çığlık attım. Elimde olan bıçakla Fae'in dersini yüzüyordum. Ve bunu yaparken zevk alıyordum. Beni gören korkunç ben elinde ki bıçağı yere atarak yanıma geldi.
"Korkmana gerek Mathilda bu bizim eserimiz. Beraber daha fazlalarını yapacağız." Dedi ve yüzünü şeytani bir gülümseme kapladı.
Ya da yüzümü.
Selam herkese djdjj
Ya bu bölümü inş beğenirsiniz.
Artık bölümleri daha da uzatacağım mrk etmeyin.
Biliyorum okuyucu az. Ama bu beni pes ettirmiyor. Hatta daha çok azimleniyorum. Sizi seviyorum.