Arkadaşlar ben bu bölümü daha önce yayınlamıştım. Ama talihsizlik. Bölüm yarım bir sekilde yayinlanmis. Bir arkadasimin uyarısıyla farkeetim. Korkuyorum adli bolumun yerine bunu okuyun. Hepinizi cok seviyorum
Yürümeye devam ettim. Tek umudum Can'a rastlayabilmekti. Yollar çok ıssızdı ve üşüyodum. Salak niye çıkarsınki arabadan zaten.
Derdin nee! Sonra birden bi serseri grubu tamda üstüme doğru geliyorlardı. Bağırarak gülüyorlardı.
Ellerinde içki şişeleri vardı. Hemen bi ağacın arkasına sakladım. Çok yakındaydılar. Ben hem korkudan hem üşüdüğümden titriyordum.
Resmen nefesimi tutmuş bir şekilde gitmelerini bekliyordum. Tam geçerken içlerinde biri beni farketti. Îşte şimdi korkmaya başlamıştım.
Tüm gücümle koşmaya başladım. Arkamdan geliyorlardı. Bense tüm gücümle koşabildiğim kadar hızlı koşuyordum.
Orman iyice sıklaşmıştı. Bir çalığın arkasına oturup saklandım. Hala beni arıyorlardı. Bir süre arayıp pes ettiler ve sonra gittiler.
Peşlerinden gitmeyi düşündüm ama sonra vazgeçtim. Çünkü dağınık olarak yürüyorlardı.
Beni hemen farkederlerdi. Oturduğum yerden hiç kalkmadım. Onlarda bir süre sonra gittiler. Bende kalkıp yürümeye başladım.
Etraf karanlıktı. Hayvan sesleri geliyordu. Yürürken arkamdan sesler geldiğini fark ettim. Bu beni gerçekten ürpertiyodu.
Bunlar kurt sesleriydi ciddi anlamda çok yakindan geliyorlardı. Ben o adrenalinle hemen ilk gördüğüm agaca tırmandım. Kurtlar hmn agacin altında dolanıyorlardı.
Soğuktan ayaklarımı ve ellerimi hissetmiyordum. Îçimden bildiğim bütün duaları okudum. Kurtlar bir süre sonra gittiler. Bende o yorgunlukla kafamı bir dala koydum ve uyudum.
Hava aydınlanmaya başlamıştı. Soğuk ve korkunun üzerine birde açlık eklenmişti. Sabah herşeyi daha net görüyordum. Ben bu ağaca nasıl çıkmıştım. Aşağı inmeyi denedim. Ama böyle bişey mümkün değildi.
Artık bütün umutlarımı yitirmeye başlamıştım. Burda ölecektim.
Hava aydınlandığı için kurt sesleri kesilmişti. Bir anda elimde bi soğukluk hissettim. Hiç aldırmadım. Kolumdaki seinlik biraz daha yukarı çıkmaya başladı.
Dönüp baktığımda " Aman Allahım! !" bu bir yılan. Kendimi o korkuyla ağaçtan aşağı attım. Gerisi büyük bir boşluk.
Kerem'den
Evde televizyona bakiyodum. Tabii aklım Gamzedeydi. Onu affedicektim. Onu affetmemek ikimizede haksızlık olurdu.
Bunları düşünürken bir anda telefonum çaldı. Arayan en yakın arkadaşım Can'dı.
- Bir sorun mu var kardeşim?
- Can şimdi sakin ol tamam mı? Gamze ortalıkta yok. Kayboldu.
- Neee! !!!!!!!!!
Nasıl koyboldu. Ne diyorsun sen Can..?
Sana sürpriz yapcaktı. Yolda benzini bitmiş. Beni aradı. Gittiğimde ortalıkta yoktu. Evede gitmemiş. Polise haber verdik. Sende gel istersen. Biz ormanlık alanların girişindeyiz.
Hiç cevap vermeden telofonu kapattım. Deli gibi evden çıktım. Ellerim titriyordu. Hemen motora bindim.
Çok hızlı kullanıyordum. Ormanlık alana vamıştım. Can beni bekliyordu. Babası resmen bütün Îstanbul'u yığmıştı. Ama kimse ormanın iyce içine doğru girmiyordu.
Gece boyunca aradık. Hava aydınlanmaya başlamıştı. Ben yanıma Can'ı da alıp ormanın sık yerlerine girmeye karar verdim.
Arkamdan birkaç grup daha geldi. Dolaşırken uzakta bisiy farkettim. Bu Gamze'ydi.
Hemen yanına koştum. Baygındı. Başı kanıyordu. Sanırım başını taşa vurmuştu. Zar zor nefes alıyordu. Ben bir yandan ağlıyor, bir yandanda onu çok sevdiğimi söyleyip özür diliyordum.
Onu kucağıma alıp götürmeye karar verdim. Hemen zaten hazır bekleyen ambulansın yanına götürdüm. Bende hemen yanına bindim babası bana hayli kızgındı.
Ama şu anda Gamze'den başka kimse umrumda değildi. Hastaneye varmıştık. Gamze'yi hemem ameliyathaneye aldılar. Bense üstüm başım kan bir şekilde ağlıyodum.
Tek bildiğim ona birşey olursa yaşayamayacağım. Babası ve anneside geldi. Babası bana bağırıyordu. Hiçbirşey umrumda değildi. Artık sadece bekliyordum. Zaten başka birşey yapamazdım. Bide kendime kızıyordum tabii. Gamze'nin yanına girmek istediğimi söyledim.
Babası görmeden hazırlanıp izin alıp Gamze'nin yanına girdim. Ellerini tuttum. Onu çok özlemiştim. Özür diliyordum. Yaklasıp yanağından öptüm. Bi anda titremeye başladı. Doktorlar hemen içeri girdi ve beni dışarı çıkardılar. Noluyordu Gamze'ye. Ölüyormuydu. Allahım sen yardım et! !!!!!!
