7

456 20 3
                                    

Okul kapısından içeri girip merdivenlere yöneldim .Üs kata çıkıp müdür odası yazan kapının önünde durdum,acaba beni niye çağırmıştı acaba bilmeden birşey mi yapmıştım?Girip girmemek arasında tereddüt ettim ama başıma daha ne kadar kötü şey gelebilir ki diyip kapıyı tıkladım ,içeriden gir sesi gelince kapıyı açıp girdim içeri .Müdürümüz her zaman ki gibi sevecen gülümseyen tavırlarıyla bana gel kızım dedi.

"sabah sınıfa geldiğim de yoktun kızım"

' Üzgünüm hocam ama sabah ziyaret etmem gereken bir yer vardı. '

"Oylemi annenin yanına mı gittin?"

sadece başımı sallamakla yetindim

"tamam kızım seni ne için çağırdım biliyormusun?

' hayır hocam bilmiyorum'

"bak kızım durumunu biliyorum okulda çektiğin sıkıntıları da anlıyorum seni de  onun için söyleyeceğim şey seni mutlu edebilir .Hani bir kaç sokak ötede ki Önder koleji varya ışte o öğrencilere bursluluk sınavı sunuyorlar  bizim okula da söylediler.Okulun başarı sırasında da sen 3. siradasin bu bursluluk sınavı ilk üç kişi için ama dediğim gibi 3. sırada olduğun için belki bi ihtimal kazanamaya bilirsin kızım bunun için sınava sadece sen gireceksin ."

'Ama hocam ben bunu kabul edemem arkadaşlarıma bunu yapamam onlarında hakkı'

"Merak etme kızım ben onlarla konuştum sorun yok "

'Peki hocam '

"sınava yarın gireceksin çalışman  için sana izin yazıyorum "

' Çok saolun hocam'

"Önemli değil kızım hadi git biran önce çalış "

Müdürün odasından çıkıp bahçeye indim.Karşıda ki duvarın kenarın da duran banka gidip oturdum.Aslında bu burs bana iyi gelebilirdi okulda gördüğüm muamele beni deli ediyordu herkesin bana   acıyarak bakmasına teamül edemiyorum ve kesinlikle bu bursu kazanmam gerek .Ya oraya alisamassam ordakiler hep zengin züppe .Benim yetimhane de kaldığımı ve oraya burslulukla girdiğimi orenirlerse benimle dalga geçecekleri bes belli yani off napıcam.

Ben böyle düşünürken kafama gelen sert basketbol topu ile yere düşmem bir oldu.Canım çok fazla acıyordu .
Ben kafamı ovustururken karşıda topu oynayan çocuklardan biri yanıma doğru geliyordu.Sanırım 12 . sınıf.Yanıma gelip

"özür dilerim iyimisin "

'ah yani biraz başım dönüyor'

Tam ayağa kalkiyordum ki elimden tutup o kaldırdı.Ama başım döndüğü için sendelerken beni tutup banka oturtdu.

"Eğer istersen hastaneye gidebiliriz "
'ah çok saol ama iyiyim dediğim gibi biraz başım dönüyor ama geçer'

"peki tamam"
Yerde ki topu alıp arkadaşlarına attı yanıma gelip oturdu.

'ah cidden iyiyim sen git oynunu oyna'

"saçmalama hayır olmaz hem senin gibi güzel bir kızın canını acittim kendimi affettirmem lazim"

bana güzel mi demişti aman tanrım ilk defa bir erkek bana iltifat ediyordu.

' a yok ne affettirmesi bilerek yapmadın ki zaten '

"olsun yinede canın acıdı. "

biz böyle konuşurken ders zili çaldı.
Çocuk ayağa kalkıp elini bana doğru uzattı. Ona anlamayan gözlerle bakarken

"Şey yani hani başın dönüyor ya onun için işte "

elini ensesine geçirip saçlarının arasından geçirdi. Aman tanrım çok karizmatik bir hareketti bu. Zaten kendisi de çok yakışıklı koyu kumral saçları açık kahve gözleri ben buradayım diyordu.Ah ben nediyorum off sanırım başıma çarpan top ben de yan etki yapmıştı.

yetimhaneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin