Sessiz Çığlıklar

Peki Ya Ceset Nerede?

Şans faktörü ön plana koyularak hareket edilmez Hayatının her dakikasında bir şeylerle savaşıp, çabalamak gerekir

Bu yüzden kimse zirveye bir el şıklatması ile çıkmamıştır basamakları acele etmeden sağlam adımlarla çıkmak gerekir...

Hemen evden çıkıp tekrar arabama bindim cinayet dosyasında Esther'ın Evinin adresini alıp arabayı çalıştırdım
Cesedin parçaları neredeydi?
Katı yürekli katil kimdi?
Acaba Esther akıl hastası birimiydi?
Peki ya Esther ailesi tarafından sevilen birimiydi?

Sorular sürekli beynimi kurcalıyordu
Birşeyler içmek iyi olacaktı hemen arabayı bir kafenin önünde durdurup indim

Hızlı  adımlarla kafeye doğru ilerledim içeride hafif şişman uzun boylu bir adam zorla gülümseyerek yanıma yaklaştı

"Buyrun ne alırdınız?" diye sorunca adam " kahve " diye karşılık verdim Adam başını olumlu anlamda sallayıp yanımdan uzaklaştı

Kahve içmek beni her zaman rahatlatırdı diğer insanlar gibi soğuk bir şeyler içmek yerine her zaman içimi ısıtacak şeyleri tercih ederdim

Siparişi alan adam tekrar yanıma yaklaştı hiçbir şey demeden elindeki kahveyi uzattı İşinde yeterince soğuk ve samimiyetsiz adama bakmadan kasaya doğru yöneldim

Elimdeki kahveyle arabama döndüm yorucu günler beni bekliyordu macera hiçbir zamn peşimi bir türlü bırakımıyordu

Huzura hiç bir zaman kavuşamadım insanların gözünde soğuk ve oldukça samimiyetsiz bir kişiydim bu sorunu her zaman işime bağlıyordum soğukkanlı olmak benim işimdi ve ben bunu kabul etmeliydim

Yaşayamadığım huzura merhaba demeden hoşçakal demek oldukça zordu

Aniden telefonumun çaldığını fark ettim arayan kişi Bobby di

"Ne var Bobby? "
" James dostum sen gelmeyi düşünmüyormusun?
Bobby şimdi dalga geçme
işlemindeydi
" Şimdi yoldayım geliyorum "
" İyi çabuk gel "
Sinirle " Emredersiniz " deyip telefonu kapattım

Bobby'yi çok fazla sevmezdim işi ve rahatı için en yakinindakini feda edebilecek biriydi ve davalara sadece kendi çıkarı için ortak olurdu birçok kez ceza alıp işinden uzaklaştırılmıştı çünkü Bobby oldukça umursamaz biri

Kahvemi içtikten sonra tekrar yola koyuldum Esther'ın yaşadığı yer bir orman yoluydu daha önce bir cinayet davasına bakarken buralara gelmiştim tehlikeli ve korkunç bir yerdi ailesi Esther'ın burada tek yaşamasına nasıl izin vermişlerdi? Burası kesinlikle bir kız için uygun değildi

Kapının önüne geldiğimde hemen arabayı durdurdum yanımdaki koltuğun üstünde duran dava dosyasını alıp arabadan indim

Esther'ın yaşadığı ev lüks bir villaydı hemen kapının önünde kırmızı bir Mercedes vardı bu araba kesinlikle Esther'a aitti

Evin kapısı sonuna kadar açıktı içeri girdiğim an gözüm yerdeki kan lekelerine çarptı tam dış kapıdan başlayan lekeler yukarı doğru uzanıyordu kan lekeleri hiç başka tarafa kaymadan dümdüzdü

Katil nasıl olurda  böyle birşey yapmıştı?  Hemen kan izlerini takip etmeye basladim

O esnada Bobby'de merdivenlerden iniyordu beni görünce gülümsedi
"James dostum bu kadar çabuk geleceğini bilmiyordum"
"Uzatma geldim işte " deyip

merdivenlerden çıkmaya başladım kan lekeleri merdivenlerin her basamağına damlatılmıştı

Bu ne demek oluyordu? Katil bu kan lekelerini yerlere bilerek serpiştirmişti ve belkide burada zaman geçirmiş olabilirdi