Sessiz Çığlıklar

Kaybolan İzler

Bilgisi
Olgunlaşmamış
Zamanın koşul
Ve
Şartlarına uyum
Sağlamamış etkisi büyük fakat bıraktığı izler küçük her dokunuşunda yeni izler bırakıp izleri gölgeleştirmeye çalışan o izleri yavaş adımlarla silmeye hatta yok etmeye çalışan bir cinayet davasıydı

-Neden hala en ufak bir iz bile bulamıyoruz
Kenny'nin öfkeyle yumruk attığı masayı incelemeye koyulmuştum
Haklıydı yapmamız gereken çok iş vardı bazen güçlü bir ekip olduğumuzu düşünürken bazende iyi bir ekip olmadığımız sonucuna varıyordum nedeni belli olmadan sebepsiz sonuçlar üretiyordum
Bilmiyorum doğru yolda mı ilerliyorduk merdivenin basmaklarına hep ters çıkıyorduk belkide gün gelecek merdivenlere düz çıkacaktık...

-Bilmiyorum Kenny sanki katil bizim ne yapacağımızı nasıl hareket ettiğimizi tahmin edip kanıtları kaldırıyor
Kenny hissettiğini belli etmeden düşünceli yüzüyle bana baktı
-Yani sen şimdi katilin aramızdan biri olduğunu mu söylüyorsun?
-Söylemiyorum sadece düşünüyorum
Evet düşüncem yanlış olabilirdi belkide yanlışdı ama biz bir dedektifdik ve böyle ayrıntıları göz önüne almamız gerekiyordu
-Biliyorsun Kenny daha önce baktığımız cinayet davasında katil en yakındaki kişi çıkmıştı
Kenny şaşkınca ellerini yüzüne götürdü bir süre bekledikten sonra tekrar ellerini indirdi şaşkın yüzü dehşete düşmüştü

-Peki şüphelendiğin biri var mı?
Aslında şüphelendiğim biri yoktu fakat içimdeki his hep beni şüphe yoluna sürüklüyordu
-Hayır yok
Ne söyleyeceğimi bilmiyorumdum belkide şu an konuşmak için uygun zaman değildi Kenny öfke ve sinir içinde umutsuz yüzüne bürünmüştü

Başarılı olmak için her zaman bir olanak vardı cinayet davası ya çözülecek yada çözülmeyecekti pozitif olmak onun gibi insanlara yakışırdı o bir dedektifdi ve eline geçen her davayı çözmüştü
Ne kadar olanak olmasada, kanıtlar birden ortadan kalksada diğerleri gibi bu cinayet davasıda çözülecekdi aklında ki soru işaretler çözüme ulaşacaktı...

O esnada çalan telefonumla dikkatim tamamen dağılmıştı hemen masanın üstündeki telefonumu aldım
Arayan Thomas'dı
-Efendim Thomas
-James acil buraya gelmelisin
Thomas'ın sesi oldukça kötü geliyordu
-Ne oldu?
-Çok önemli bir ayrıntı fark ettim acil buraya gelmelisin
-Tamam hemen geliyorum

Kenny meraklı ifadeyle yüzüme bakıyordu
-Ne oldu? James nereye gideceksin?
-Thomas çok önemli ayrıntı fark etmiş acil oraya gitmem gerekiyor sende gelsene
Kenny başını tamam dercesine salladı
Sandalyeye astığım ceketimi alıp hızla odadan çıktık

Merak içerisinde direksiyonu kullanıyordum
Thomas'ın bulduğu ayrıntı ne olabilirdi?
Kusursuz bir cinayet davasında nasıl olurda bir ayrıntı bulunmuştu
Thomas Adli Tıp da çalışıyordu o zaman bulduğu ayrıntı kendi işiyle ilgili olmalıydı
Bu olanak çok ağır basıyordu ve kesinlikle bu düşüncem doğru olabilirdi
Ama unuttuğumuz bazı şeyler daha vardı
Merakli insanlar ulaşmak istediği ayrıntıya daima ulaşırdı işinin dışında olsada işini kapsasada o ayrıntı araştıran ve merak eden kisilere aitti...

Arabayı park ederken Kenny dışarıda etrafı izliyordu belkide güvende olup olmadığına emin olmak istiyordu
Arabadan inip Kenny'nin yanına yaklaştım
-Ne oldu Kenny?
Kenny şaşkın yüzü ile bana bakıyordu
Belkide kendini gerçektende güvende hissetmiyordu
-Sen iyimisin?
Aniden elini kaldırarak bir ağacın arkasını işaret etti
Kenny'nin eliyle işaret ettiği yere baktım
-Bir şey mi? gördün
-Evet ağacın arkasında biri vardı
-Nasıl yani?
-Bilmiyorum James ağacın arkasında biri bizi izliyordu
-Yüzünü gördün mü?
Kenny tuhaf yüz ifadesiyle konuşuyordu
-Hayır sanki yüzünde siyah bir şey vardı
Ve anlaşılacağı üzere bu kişi kesin katildi
-Peki sen bakınca ne yaptı
Kenny çok düşünceliydi
-Birden ortadan kayboldu
Kenny'le konuşurken çok zaman kaybetmiştim hemen koşarak ağacın yanına gittim fakat ağacın arkasında hatta etrafında bile kimse yoktu arkamda ayak sesleride beni takip ediyordu katil Kenny'i görünce kaçmış olmalıydı
Kesinlikle katil bizi takip etmişti
Peki katil bizi takip ederken neden onu fark etmemiştik araba kullanırken sık sık etrafımı kontrol ederdim fakat onu fark etmemiştim...

İçeri girdiğimizde Thomas çok önemli bir icat bulmuş gibi gülümsüyordu bulduğu kanıtı bilmiyorduk ama kesin sonuç muhteşem olabilirdi aslında Thomas'ın bulduğu ayrıntı belkide bir icat'dan daha önemliydi

Elindeki belgeyi masanın üstüne koydu
-Nihayet James
-Kusura bakma Thomas işlerimiz vardı
Thomas eliyle sandalyeleri işaret etti
-Otursanıza
Hemen sandalyeye oturdum Kenny de karşıma geçti
-Thomas artık anlatsan?
Thomas son kez elindeki belgelere göz gezdirdi
-Geçen gün sana anlattığım cinayet davasını hatırlıyormusun James?
-Elbette unutmak mümkün mü
-Cinayet davasından sonra kadının bileğinde kocaman "G" harfi yazıyormuş
Kenny heyecanla Thomas'a yaklaştı
-Nasıl yani katil mi yazmış
-Evet bizzat bu mevzuyla kendim ilgilendim yazılan kesinlikle katile ait
-Yani anlaşılacağı iki cinayet tek katil
-Peki nereden anladın bu cinayet davasında aynı katile ait
Kenny'nin sorusuna Thomas'ın yüzü ciddileşti
-Bak Kenny Esther Herly davasında "GDK" yazarken Susan Martinez davasında sadece "G" harfi yazıyordu yani ikisinin ortak noktası "G" Esther yapmaması gereken üç yanlış yaparken Susan yanlız bir yanlış yapmış
Hemen araya girip büyük bir ayrıntıyı düzeltmeye çalıştım
-Yaptığı yanlış büyük olduğu için koluna kazıldı
Thomas beni onaylarken Kenny olayları sindirmeye çalışıyordu

-Sakıncası yoksa raporu alabilirmiyim?
-Tabikide
Thomas masanın üstündeki raporları bana uzattı
Raporda aynen Thomas'ın anlattığı ayrıntılar yazıyordu
-Raporu sen mi hazırladın?
Thomas başını onaylarcasına salladı
Tekrar rapora göz gezdirdim "G" harfi katil için neyi temsil ediyordu?
Neden iki cinayet davasında'da ortak harf "G" olmuştu?

Aslında her şey umut'un tükendiği yerde başlardı bazende tükenen umudun içinde yeniden mucizeler arardık belkide umut hiçbir zaman bitmezdi biz kendimizi zorla bittiğine inandırırdık hayatın olanaklarına kep kapımızı kapatırdık olanakları hep sıfıra indirip en zor dereceye getirirdik...

-Bak James elimizde çok fazla kanıt yok ama büyük bir kör düğümü çözdüğümüzü unutma!
-Haklısın Thomas fakat bu çok küçük bir ayrıntı
Thomas derin bir iç çektikten sonra kendisini konuşmaya hazır hissediyordu
-James her şey ufak denilen yerde başlar belkide bu ufak ayrıntı sayesinde birçok sonuçlar elde edeceğiz!
-Peki Susan'ın ailesiyle görüşünüz mü?
-Biliyorsun James bu benim işim değil fakat ekipten bir arkadaş susan'ın hiç akrabası veya tanıdığı olmadığını söyledi
Bu çok ilginç bir bilgiydi nasıl olurda bir kişinin hiç arabası olmazdı
-Bu çok saçma düşünsene Thomas nasıl olurda bir insanın akrabası en azından bir arkadaşı olmaz
-Bilmiyorum James düşünsene akıl hastası birinin arkadaşının olmaması gayet normal
-Akıl hastası? Nasıl olur?
Thomas şaşkın yüzü ile bana bakıyordu
-Sanırım sana söylemeyi unuttum
Susan Martinez akıl hastası biriymiş yaklaşık üç sene tedavi görmüş fakat işin ilginç kısmı hiçbir zaman tedaviye cevap vermemiş
-Tıpkı Esther gibi akıl hastası

Olayın şokunu yaşarken Kenny sadece düşünüyordu
Katilin iki akıl hastasını seçmesi tesadüf olmazdı bu önceden kurgulanmış bir seneryo işin kötüsü bizde bu seneryoda baş rol oyuncusuyduk

-Kenny artık konuşmayı denensen
Kenny sadece yüzüme bakıyordu
-Bu çok saçma nasıl olurda bir dedektif yardımcısı bir olaydan bu kadar etkilenir
Kenny konuşmada oldukça zorlanıyordu
-Bilmiyorum James o gördüğüm manzara..
-Hangi manzara?
-Ağacın arkasındaki adam!!!

Bazen insanın dili tutulur konuşmakta zorluk çeker, bazende insan kendini içine kapatarak konuşmamayı tercih eder şu an ne yapılması gerektiğine karar vermemiştim Kenny'i ilk kez bu kadar soğuk görüyordum dehşete düşen yüzüyle sadece düşünüyordu elimden hiçbir şey gelmiyordu
Belkide Kenny o manzaradaki sır perdesini çözmüş ve görülmemesi gereken bir ayrıntı keşfetmiştir...

Arabanın frenini çekip aşağıya indim serin rüzgar eserken hızlı adımlarla içeri girdim zihnim doluyken düşünmekte zorluk çekiyordum
Şimdi düşünmek uygun değildi belkide kısa bir film büyük sır perdesini çözebilirdi hemen yukarı çıkıp çekmeceden kamera kayıtlarını aldım...

Aslında her şey başlangıç çizgisinden ibarettir bazen o çizgi bize acı versede ihtiyacımız olduğunu unutuyoruz
Çizginin nerede ,nasıl biteceğini bilmeyiz
Aslında yapılacak tek şey çizgiyi iyi bir noktada bitirmek başlangıcı sonuna bağlamaktır...