Sessiz Çığlıklar

Yalnız Bir İhtimalle

Bazen hüznün derinliği bize geçmişin büyüklüğünü gösterir...

Olan olaylara ihtimal vermesemde kafa karışıklığı ile şaşkınlık arasında kalmıştım
İki yarının arasında tek gerçek olarak bulunuyordum

Durumu toparlamanın ne yararı olcaktı ki?
Katil çoktan planını yapmış, deneylerini üzerimizde sergiliyordu.

Hala ihtimal bile vermediğim bu durumun etkisini yaşıyordum
Bu ne demek oluyordu?
Esther'ın kolları bizim için tehditmiydi? Yoksa sadece bir uyarımıydı?

Olay nasıl gelişmişti?

Yalnız bir ihtimalle;
Katil Esther'ı merdivenlere yakın bir yerde öldürdü
Kanları merdivenlere damlatarak yukarı çıktı, başı Esther'ın yatağına koydu ve son olarak Esther'ın boş odasından camı açıp kaçtı..

O esnada gözüm camlara takılıp kalmıştı aklıma gelen ani düşünce paniklememe yol açmıştı ama bu olamazdı camı açık olan odanın kiliti onun elindeydi katilin elinde ve istediği zaman Esther'ın evine rahatlıkla girebilirdi

Çünkü katil kapıyı tekrar kapatıp kilitleyeceğimizi biliyordu
Hangi yollardan yürüyeceğimizi bilip bizi çok iyi tanıyordu

Hızla atan kalbim yine hayal kırıklığı yaşamaktan korkuyordu eğer içimizden biriyse bu çok iğrenç bir durumdu...

Her şeyi görmek ve dikkatle incelemek için Esther'ın evine gitmeliydim
Hızlı adımlarla arabama ilerlerken bu düşüncenin etkisinden kurtulmayı deniyordum fakat olmuyordu ilk kez aklımın bu kadar karıştığını hissetmiştim

Gaza basıp ardımdan bıraktığım dumanlara aldırış etmeden direksiyon hakimiyetimi korumaya çalıştım

Hava gittikçe kararıyor ve yerlere düşen herbir yağmur ilerlememi zorlaştırıyordu

Fakat hiçbir şey öfkemi benden alıkoyamazdı
Tek bir hise yoğunlaşmıştım 'adalet'
Yıllar önce verdiğim sözü tutma zamanı gelmişti
Elimi yumruk yapıp direksiyonu sert bir yumruk geçirdim ve yıllardır yapmadığım şeyi yapıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim

Ve ağzımı açıp sesimin en şiddetli halini kullandım
"Dünyadaki bütün pislikler ortadan kalkacak..."

Derin bir soluk alıp etrafımı inceledim birçok polis, karantina altına alınmış ev ve adli tıp arabası...

Yavaş ve İsteksiz bir ifadeyle Esther'ın evine doğru ilerledim
Alnımda biriken ter ve titreyen ellerim kendimi daha çok güçsüz hissetmeme sebep oluyordu

Görüş açıma giren ev tıpkı kayıtlardaki gibiydi birbiri ardına sıralanan çitler sanki kırılmış gibiydi gözlerimde oluşan şaşkınlık ifadesi tüm bedenimi sarıyordu titriyordum fakat soğuktan değildi tek neden başarılı olamama korkusu

aniden hızla evin arka tarafına gidip çitleri incelemeye koyuldum

Ve umulan bir sonuç geçmişti elime çünkü evin arka tarafındaki üç çit kırılmıştı tekrar koşarak evin ön tarafına geldim burada da üç Çit kırılmıştı ve bu işte bir gariplik vardı

Çünkü katil bilerek iki tarafın Çitlerini kırmıştı hangi taraftan eve girdiğini anlamamamız için yapılan oyunun bir parçasıydı...

Bobby gözlerini kısmış bana doğru ilerliyordu
"James senin içeri gireceğini düşünmüştüm"
Affallayarak
"Sadece bir şeye baktım" dedim
Bobby ciddi bir ifadeye bürünüp
"Ne gibi?" dedi

Elimle çitleri göstererek "Bu.." dedim
"James sen ne saçmalıyorsun?"
"Bobby görmüyormusun çitler kırılmış!"
"Yani"
Bobby alaycı görünmek için mi böyle yapıyordu yada olayı hala anlamadığı için mi? anlam veremiyordum
"Bak Bobby burda ve arka tarafta üç tane çit kırılmış bunu sence kim yapabilir?"
"Katilden mi şüpheleniyorsun?"