“Babe... ထေတာ့ေနာ္ ေဆးေသာက္ရဦးမယ္"
"Imm...ဘယႏွစ္နာရီထိုးေနၿပီလဲဟင္ hyung"
" 9 နာရီခြဲ"
" ဟင္! Hyung companyသြားရဦးမယ္ေလ"
"ၾကည့္ ဒီကေလးေလးေနမေကာင္းတာ
ကိုယ္ကဘယ္လိုစိတ္နဲ႔အလုပ္လုပ္လို႔ရမလဲကြ"
Yeol baek ေခါင္းေလးကိုပုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"အာ့ဆို hyung က babe ေၾကာင့္ babe ေနမေကာင္းလို႔
အလုပ္မသြားတာေပါ့!!!"
" အင္းေလ... wae??"
" jinja!!! Hyung..hyung... hyungေလ"
" ေျပာေလ babe ရဲ႕ Wae??? Hyung ဘာျဖစ္လဲ"
" Hyung baek ကိုခ်စ္ေသးလားဟင္?"
မဝံ့မရဲေမးေနတဲ့ Baek ကိုၾကည့္ရင္း
ကြၽန္ေတာ္အသည္းေတြယားလာၿပီ
"Arnyi...miya..baek"
" ဟင္! အာ့ဆို baek ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးေပါ့ ဟုတ္လား??
ဘာလို႔လာေနေသးလဲ ???ဒီကိုဘာလို႔လာေနေသးလဲ???
ဘာလို့လာဂ႐ုစိုက္ေနေသးလဲ??? ဘာလို႔ညကနမ္းခဲ့တာလဲ???
Wae???Wae??"
စကားကိုဆံုးေအာင္နားမေထာင္ ထင္ရာဆြဲေျပာျပန္ၿပီ
"Aigooo... စကားကိုဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါဦးကြာ ...
ကိုယ္ baek ကို ခ်စ္ေသးတယ္လို႔ေျပာရေအာင္
ဘယ္တုန္း့ကမခ်စ္ပဲေနလို႔လဲ???
အရင္ကေရာ အခုေရာခ်စ္တယ္
ေနာင္လည္းခ်စ္မွာ... အာ့ေၾကာင့္ ခ်စ္ေသးတယ္ မဟုတ္ဘူး
အၿမဲခ်စ္မွာလို႔ ခ်စ္ေသးတယ္ဆိုတာ ေနာင္ခ်စ္မခ်စ္မေသခ်ာဘူးေလ"
" အာ... ႐ႈပ္ေနတာပဲ.. ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ေပါ့
ကေလးကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းမေျပာဘူး နား႐ႈပ္ေအာင္လုပ္တယ္
