" Appa..baek နားလိုက္ေတာ့မယ္ ပင္ပန္းေနၿပီ!"
"ေအး ေအး နားလိုက္ေလ..appa လည္းသြားရေတာ့မွာ
အလုပ္ေတြရိွေသးတယ္ ေနာက္မွေတြ႕မယ္ uri byunnie"
"Nae... appa"
Baek appa ျပန္သြားေတာ့ baek အခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။
ေျခလွမ္းေတြကယိုင္တိယိုင္တိုင္! အျမင္ေတြမႈန္ဝါးဝါး!
မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္!
Baekhyun's pov;
ကြၽန္ေတာ့္တျခားကမ႓ာကိုေရာက္သြားသလိုခံစားရတယ္
သူ...သူလက္ထက္ေတာ့မယ္!
ဒါဆိုဒီကိုလာတာ သူ႕မဂၤလာပြဲအတြက္ေပါ့! Hk..hk..
အဲ့ဒါကိုဒီအ႐ူးက ေလွ်ာက္ေတြးေနေသးတယ္! အမွတ္ကိုမရိွဘူး!
စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္ေနေသးတယ္! အားးးးး !!!!
Park chanyeol ေက်းဇးျပဳၿပီးကြၽန္ေတာ့္ ဘဝထဲကထြက္သြားပါေတာ့!
Jalba.... ဒီေလာက္ခံစားရရင္လံုေလာက္ပါၿပီ!
ထြက္သြားေပးပါ ...jalba jalba!!!!
Baekhyun အခန္းထဲကရိွသမွ်ပစၥည္းေတြကိုအကုန္လႊင့္ပစ္ၿပီး
ေပါက္ကြဲေနေလသည္!
Chanyeol's pov;
Baek ... တကယ္ပဲကြာ! အၿမဲအရြဲ႕တိုက္ေနတယ္!
ဘာကိုမွရွင္းျပခြင့္မေပးဘူး tsk!
ကိုယ့္အေပၚနည္းနည္းေလးေတာင္ယံုၾကည္မေပးဘူးကြာ!
တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါကြာ...baek ရာ!
မရဘူး အရမ္းလြမ္းတယ္! မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး!!!
Chanyeol ခ်က္ခ်င္းပင္ baek အိမ္ကိုသြားဖို႔ျပင္လိုက္တယ္!
မေတြ႕ရတဲ့အေတာအတြင္းသူ႕ကိုဘယ္ေလာက္လြမ္းေနခဲ့ရလဲ??
သူ႕အၿပံဳး ... သူ႕အနမ္း... သူ႕ဆိုးႏြဲ႕မႈေတြ...
ဘယ္ေလာက္လြမ္းခဲ့ရလဲ ... ကြၽန္ေတာ့္ကိုကြၽန္ေတာ္အသိဆံုး!
လြမ္းလြန္းလို႔ ေယာက်္ားတန္မဲ့မ်က္ရည္က်မိတာအႀကိမ္ႀကိမ္!
** ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း**
"Baek!!! Baek!!! တံခါးဖြင့္ဦး!!! Baek!!"
