Baekhyun's pov;
တကယ္ကိုတလြဲေတြပါ~ ကြၽန္ေတာ္ေတြးခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့တာ
္ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာ အားလံုးတလြဲေတြခ်ည္းပဲ
တေန႔တျခားပိုလ်စ္လွ်ဴ႐ႈခံရသလို ပိုဥေပကၡာျပဳခံရသလို!
မုန္းလိုက္တာအဲ့လိုဘဝမ်ဳိး!!!
သူ႕အလုပ္ေတြပိုပိုသာလုပ္ေနတယ္ ကြၽေတာ့္ကိုတခ်က္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ဝန္သာပိုရင့္လာတယ္ သူ႕ဆီကေႏြးေထြးျပည့္စံုတဲ့
ဂ႐ုစိုက္မႈတခါမွမရခဲ့ေသးဘူး!
အရင္ကဆို လူကိုမထင္ရင္မထင္သလို လူလစ္ရင္လူလစ္သလို
ခိုးခိုးနမ္းေနၾကႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးေတြ
တခါတခါအ႐ိုးက်ဳိးမတက္ဖက္ထားတက္တဲ့သူ႕လက္ေလးေတြ
ေႏြးေထြးတဲ့သူ့ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီး~~
ခုဆိုေမ့ေတာင္ေမ့ေနပါၿပီ~ တကယ္!
အလုပ္ေတြေၾကာင့္ဆိုၿပီးသူ အိမ္ကိုျပန္မလာတာပဲၾကာေနၿပီ
သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိုမေတြ႕ရတာလည္းျကာေနၿပီ ~
သ႔ူ့ပါးေလးကိုမနမ္းရတာလည္းၾကာၿပီ~
သူ႕ရင္ခြင္ထဲတိုးၿပီးမခြၽဲရတာလည္းၾကာၿပီ~
အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရရင္႐ူးမတက္လြမ္းေနပါတယ္ hyung ရယ္~
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမလြမ္းဘူးလားလို႔
သူ႕ရင္ဘတ္ကိုထု႐ုက္ေအာ္ဟစ္ၿပီးေမးခ်င္မိတယ္!
ေတြးရင္းမ်က္ရည္ကက်လာေသး
စိတ္ကလည္းအရမ္းႏုလာတယ္! တခုခုဆိုသိပ္ဝမ္းနည္းလြယ္တာ~
တုန္ရီေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးအစံုကိုကိုက္ရင္းမ်က္ရည္မက်ေအာင္
ထိန္းေနမိတယ္~
"Baek...ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
"Arnyi...ေရာက္ၿပီမလား...သြားမယ္ေလ..."
"Baek.....ေဆးစစ္ထားတယ္ဆိုျပီးမေျကာက္နဲ႔ေနာ္!
ျကီးျကီးမားမားဘာမွမျဖစ္နိုင္ဘူးသိလား...
စိတ္ကုိေအးေအးထားေနာ္ ~''
