If...

Κεφάλαιο 20

Ally's POV
Την επόμενη μέρα ξύπνησα,πηγα στο σαλόνι, πήρα το χάπι της κατάθλιψης και μετά ξάπλωσα στον καναπέ ακούγοντας μουσική.
Καθώς άκουγα το Numb, ο Danny μπήκε μέσα στο δωμάτιο με το κινητο του στο χέρι. Έκατσε δίπλα μου και ακούμπησε τα πόδια μου πανω στα δικά του. Με κοίταξε.
-Πήρες το χάπι;
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.
-Δεν είναι καλή μέρα,ε;
Ξανά κούνησα το κεφάλι μου.
Μου χάιδεψε το χέρι μου, το οποίο κρατούσε το κινητο μου.
-Πως ήταν το ραντεβού με τον Michael; Με ρώτησε.
Δεν του απάντησα.
Κατάλαβε οτι δεν θα κατάφερνε να με κάνει να μιλήσω, γιατί σηκώθηκε και πήγε πίσω στο δωμάτιο του.
Έκλεισα τα ματιά μου και προσπάθησα να φανταστώ πως θα ήταν η ζωη μου αν δεν είχα κατάθλιψη. Αν δεν είχα αυτο το φρικτό παρελθόν.
Θα με αγαπούσε πιο πολυ ο Michael; Θα με άντεχε πιο πολύ ο Kellin; Θα με έβγαζε για ψώνια ο Alex; Θα μου έκανε μαθημα φωνητικής ο Andy; Θα μου μάθαινε Ισπανικά ο Vic;
Τις σκέψεις μου διέκοψε η Rachel, η οποία κρατούσε ενα μπολ δημητριακά στο χέρι της. Γονάτισε στο ύψος μου και με κοίταξε.
-Ally, πρεπει να φας λίγο! Μου είπε.
Προσπαθούσε να το παίξει χαλαρή,αλλα ξερω οτι μόνο χαλαρή δεν ήταν.
Τα παράτησε μετά απο 5 λεπτά, όταν κατάλαβε οτι δεν θα έβαζα τίποτα στο στόμα μου.
Άλλαξα τραγούδι και έβαλα το Amnesia.
'I wish I could wake up with amnesia and forget about these stupid little things'
Και εγω παιδιά, και εγώ.