Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
This is a wildgame of survival. (Bu vahşi bir hayatta kalma oyunudur.)
~
~~~
Hayat, bizi kale almadan kendi uykusuna yatmışken, bir de kabuslarımızın gerçeğe sirayet etmesi yolumuzu katranla tıkıyordu. Kurtuldum zannederek attığım ilk adımda o katrana bulanıyordum. Temizlenmek, açığa çıkmak isterken dokunduğum her şeyi boyuyordum kendi siyahımla. Yılgın ve bıkkın adımlar çıkış kapısının önünde durduğunda nihayet, bir katran vakası daha yaşanacak zannederek çıkmıyordum belki de o kapıdan.
Öğrenilmiş Çaresizlik...
İblis, resmen oyuncak etti elinde şeytanlığımı. Festaya sunduğu umutsuzluğuma da nispeten geçirdi dişlerini.
"Esin?"
Gergin bir sesle seslenilen ismimi duyduğumda, aynı zamanda omuzumda bir el hissettim. Bir adım gerileyerek camdan uzaklaştığımda, Rüzgar'ın omuzumdaki eli de yanına düşmüştü. Kaşlarını huzursuzca çatıp kafasını tek tarafa eğdiğinde,
"Bir sorun var?" dedi. Soru sormaktan ziyade bunu teyit etmek amacıyla konuştuğunda, kafam istemsizce tekrar cama doğru çevrildi. Bıraktığımda otomatik olarak tekrar kapanan cam, kabus çarkı ile aramda buğulu bir paravan oluşturmuştu.
Girdiğim şoktan yavaş yavaş sıyrılırken, enseme çöken kasvetli hisle elimi boynuma götürdüm. Aynı zamanda karnımda vuku bulan o uyarıcı his gün yüzüne çıktığında, hala benden cevap bekleyen Rüzgar'a döndüm. "Bir mutant var."
Elim, mekanik bir hareketle belimdeki silahlardan birini kavrasa da belimden henüz çıkarmamıştım. Rüzgar, ıslandığı için bir ton koyulaşan saçlarının dokunduğu kirpiklerinin üzerinden sorgulayıcı bir bakış atıp, "Nerede?" diye sordu sertçe. "Onu nerede gördün?"
Omuz silkip, Kaçığın verdiği uyuşturucu çantasına ilerlerken, "Görmedim." dedim boş vermiş bir ses tonuyla. Çantaya eğilip gümüş renk klipsleri açtığımda, iğrentimi gizleyemeyen bir bakış attım şırıngalara.
"Bir dakika dur." dedi Rüzgar ardından. Direkt arkamda dikildiği için sesindeki sorgulayıcı ses tonunu çok iyi almıştım.
