Helöö. Ölü yazar FrankensteinElif uyandı sdghk 😄 Nabersiniz.? Benim pek iyi olduğum söylenemez çünkü Lys enkazı altındayım. 😅 Haftasonu olan diğer iki sınava kadar bölümü yetiştirdim şükür. Umarım mutant beyni gibi olan beynimle yazdığım bölümü beğenirsiniz. Beğenmesenizde canınızın sağlığı.
Bölüm şarkısı bölüm sonu için başlı başına spoiler.
Keyifli Okumalar...:))
Bölüm şarkısı: Ashes Remain- On my Own
~~~~
Taş kaybetmemek için çok oyun kaybedilmiştir.
Beynimde yankılanan bu cümleyle yavaşca gözlerimi açmaya çalıştım. Vücuduma emir veremediğim gibi vermek istediğimi de düşünmüyordum.
Göğüs kafesimdeki keskin ağrı ve yüzümün sağ tarafındaki yanma sızısı felaket rahatsız hissettiriyordu.
Kafamın arkasında zeminle buluşan nokta, ben nefes aldıkça oluşan baskı sayesinde durmadan zonkluyordu.
Ne oluyordu bana?
Göz kapaklarım birbirinden ayrılırken, görüş alanıma beyaz parlak florasan lambalar girdi. Gözlerimi rahatsız eden ışık sayesinde gözlerimi hafifçe kıstım ve nerede olduğumu anlamaya çalıştım.
En son hatırladığım şey, bir kaç metre ötemde bir el bombasının patlamasıydı. Ardından duvara gömülmüş ve zeminde yerle bir olmuştum. Sert, rahatsız ve acı veren zeminde duyduğum birkaç kelimeyle birlikte bilincimi kaybetmiştim.
Şimdi ise yattığım zemin, yeterince rahat ve yumuşak hissettiriyordu.
Kafamı koyduğum zeminin yastık olduğuna emindim. Kafamın arkası her ne kadar acısa ve kafamı kaldırma isteği uyandırsa da bunu yaramın büyüklüğüne veriyordum.
Peki neredeydim?
Telaş ve panik bütün vücudumu kaplarken etrafıma bile bakınmadan yattığım yerden doğrulmaya çalıştım.
Göğüs kafesimde hissetiğim ağrı sayesinde neredeyse duyulmayacak bir inilti kaçtı dudaklarımdan. Ardından omuzlarımda baskı hissettim ve iki çift göz girdi görüş alanıma.
"Esin, kalkamazsın. Yat." Yeterince tanıdık gelen sesle afallamış ve yatağa 2 seksen geri uzanmıştım.
"Kübra?"
Kübra ufak bir gülümseyiş bahşedip mutlulukla gözlerimin içine bakmaya başladı. Gözleri neden bu kadar kızarıktı?
"Nasıl hissediyorsun?"
Bu sefer konuşan Kaçık olmuştu. O da karşımdaki yatağa yaslanmış bana bakıyordu.
"Dibimde bomba patlamış gibi." diye cevapladığıma kirpiklerinin üzerinden bir bakış atıp hımladı.
Kızgın görünüyordu.
"Dibimde çiçekler açmış gibi de olabilir." diyip yan çizdiğimde kirpiklerinin üzerinden bakışlarını çekmemişti.
"Bu konuyu sonra konuşacağız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTANT: Küllerinden Doğan
Science FictionTüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu...
