Işıl:hayır söylemesi mi gerekiyor?
Barış:anlaşılan herşeyi yarım yamalak anlatmış sana.
Işıl:o zaman bana tamamını anlat.
Barış:Koray o kızı gerçekten seviyordu kızda onu seviyordu hatta bir ara sevgililerdi. Koray bir süre sonra ayrılmak istedi kız ilk başta pek sorun çıkarmadı ama sonradan Koray'ın takıldığı bir kızı dövdü ve okuldan atıldı bu yıl okula tekrardan kayıt yaptırmış.
Işıl:peki bu kız kim?
Barış:Sedef.Sedef'mi hani Koray'ın aklının ucundan bile geçmemişti. Bana niye yalan söyledin Koray hemde o kız için...
Ben gözyaşlarımı tutamayıp ağlarken Barış yanıma geldi gözyaşlarımı sildi, başımı omzuna yaslayıp beni teselli etmeye başlamıştı ki Koray geldi. Çok sinirli görünüyordu ama benim kadar kırgın olamazdı.
Koray:Işıl senin burda Barış'la yanlız ne işin var?
Işıl:ben sana soruyor muyum zamanında Sedef'le zamanında ne işin vardı diye.
Koray:sana daha önce de söyledim benim o kızla bir işim olmaz.
Barış:herşeyi anlattım Koray boşuna direnme.
Koray:neden bunu yaptın Barış niye söyledin?
Barış:Sedef'ten öğrenmesini mi istiyordun?Yanımda tartışıyorlardı ama bu umurumda değildi benim canım acıyordu, kalbim sızlıyordu ne yapmam gerektiğini bilmiyordum tek bildiğim burdan gitmek istemem.
Işıl:yeter ya tartışmayın ben gidiyorum.
Koray:Işıl nereye gidiyorsun?
Işıl:senin gelmeyeceğin bir yere.Gitmiştim ordan kaçmıştım belki gerçeklerden. Bilmediğim daha ne olacaktı, neleri öğrenecektim...
Koray'da benimle ilgili gerçekleri öğrenince o da mı benden kaçacaktı yoksa benim için savaşacak mı? Yolda öylece yürüyordum nereye gittiğimi bile bilmiyorum.Ben bunları düşünürken arkamdan tanımadığım bir kız sesi adımı söyleyince istemsiz olarak kafamı çevirdim ve kimi göreyim... bir sen eksiktin zaten.
Sedef:seninle hiç resmi olarak tanışmadık ben Sedef.
Işıl:bende Işıl.
Sedef:sen beni tanıyorsun bende seni tanıyorum birbirimizi kandırmayalım belli ki herşeyi öğrenmişsin.
Işıl:sen ve Koray'ı soruyorsan evet.
Sedef:sana karşı kin beslemiyorum sadece Koray sana ilgi duyuyor ama bu geçici o yine bana dönecek.
Işıl:bunu da nerden çıkardın?
Sedef:beni öğrendin diye Koray'a kızıp buraya gelmedin mi araya mesafe koyup ilerde hiç tanışmamışsınız gibi davranmayacakmısın?İyice sinirlenmiştim bu kız kim oluyordu da benimle bu şekilde konuşabiliyordu.
Işıl:aklından neler geçiyor bilmiyorum ama seninle geçmişte yaşadıklarını öğrendim diye ondan ayrılacak değilim boşuna hayal kurmayı bırak.
Oradan koşar gibi uzaklaşmıştım Barış'la gittiğimiz kafeye gidiyordum umarım hala ordadırlar...
Sedef'e söylediklerimi düşündüm onları bir anlık sinirle mi söyledim yoksa öyle hissettiklerimi mi söyledim? Hiçbirşey bilmiyordum ve öğrenmek için ona ihtiyacım vardı. Sanırım Koray'ı bu konuda dinlemem gerekecek.
Kafeye girdiğimde içerdeydiler, konuşuyorlardı yanlarına gittim
Işıl:Koray seninle konuşabilirmiyiz?
Koray:tabi Işıl'ım.
Işıl:sadece gerçekleri duymak istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kusursuz cinayet
Romanceilk ve son olmak işte bu sözün anlamı bu hikayede bir insanın yaşam sebebini öldüren hikaye