kusursuz cinayet

bölüm 12

medya Kerem
Barış'ın yanında konuştuk bütün gerçekleri Barış yalan söylemezdi. Benim üzüleceğimi bile bile bütün gerçekleri bilmemi istedi. Geçmişte gerçekten birlikteydiler ve çok büyük bir aşk yaşamışlar ama aileleri karşı çıkınca bitmek zorunda kalmış klasik aşk bitimi yani.

Artık ben vardım hayatında ve buna inanmak o kadar güzel ki...

Bütün gün okula gitmemiştim ama bu umurumda değildi. Eve gitmeye karar verdim yolda yürümek bile farklıydı artık kuşların cıvıltısı bile huzur veriyordu artık bana, ağaçların yeşilliği bile mutlu olmama yetiyordu. Eve yetiştiğimde anahtarla girmek yerine zili çaldım Masal kapıyı açtığında ağlıyordu ve gözleri kızarmıştı.

Işıl: Neyin var Masal neden ağlıyorsun?
Masal: Kerem'in Allah belasını versin nefret ediyorum ondan.
Işıl: Ne yaptı ki sana?
Masal: İçerde konuşalım mı?

İçeriye geçip kapıyı kapattıktan sonra salona geçip karşısındaki koltuğa oturdum.

Işıl: Dökül bakalım.
Masal: Kerem'i başka bir kızla gördüm.
Işıl: Arkadaşıdır.
Masal: Hangi insan arkadaşıyla öpüşür üstelik bu kız Seda'ysa.
Işıl: Emin misin Masal Kerem böyle birşey yapmaz.
Masal: Eminim Işıl onu terk ettim ve onunla konuşmaya da niyetim yok.

Masal'ı ilk defa bu halde görüyorum kırgın ve bitkin. Masal hangi ara bu kadar bağlanmıştı üstelik iki haftalık sevgililerdi. Masal sadece kuzenim değil kardeşim gibi onun üzülmesine dayanamam. Koray'la konuşmalıydım o gerçekleri bilir diye düşündüm ama çok yorgundum ve uyumam gerekiyordu.

Kafama yastığı koyduğum gibi Koray'ı düşünmeye başladım. Bundan sonra aramızda yalan olacak mı? Ona güvenebilir miyim? O kız bize bela olacak mı? Offf kafamda binlerce soru vardı ve ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Herşeyden önce Masal vardı onun canı acıyordu ve benim birşeyler yapmam gerekiyordu ama bunu yarın yapacaktım.

Sabah olur olmaz Koray'a mesaj attım ve okula gitmek için hazırlandım. Masal'ın dersi benden sonra olduğu için o geç gelecekti, bende bu arada Kerem ve Koray'la konuşacaktım.

Koray beni evden almaya geldi. Tabi benimde öyle arabam olsa bende Koray'ı almaya giderdim. Arabaya bindim ve okula doğru yol almaya başladık

Koray: Günaydın güzelim.
Işıl: Günaydın.
Koray: Hayırdır ne konuşacaksın benimle bu kadar önemli.
Işıl: Kerem'in görüştüğü biri mi var?
Koray: Kuzeninle birlikteler ya Işıl'ım.
Işıl: Onu biliyorum yani Masal'ı aldatıyor mu? Onu soruyorum.
Koray: Kerem öyle birşey yapmaz.
Işıl: Masal onu bir kızla öpüşürken görmüş.
Koray: O olay göründüğü gibi değil.