Baby You're My Destiny

Chapter 7

[At the hospital.]

"Doc.. is there any improvement? It's been a year already... magigising pa ba ang anak ko??" :'( Pauleen can't help but cry seeing her only daughter.

"Mrs. Mendoza... we're still doing all we can, everyday.. nakikita namin that even though she's on comatose mayroong activity sa brain niya, it's as if she's in deep sleep, a deep dream."

"What do you mean Doc?" :'(

"Let's just wait, all we can do now is pray na makabalik siya at magising."

[Siya namang pag-ungol ni Maine. At pagnginig ng buo niyang katawan.]

"Doc, what's happening?!" (⊙o⊙)

"Mrs. lumabas muna kayo, kami na bahala dito.

[Inalalayan siya ng nga Nurse lumabas ng ICU]

"Diyos ko... tulungan niyo ang anak ko... she's my only child, di ko kakayanin kung mawawala siya.." :'( walang magawa si Pauleen kundi magdasal nalang.

[After a few minutes.]

"Doc... Doc, how's my daughter??" :'(

"Mrs. Mendoza... your prayers have been answered, gising na siya. She's now resting." :)

"Talaga?! talaga Doc????? [tears of joy] Oh thanks LORD!" :'(

[At the other room]

"RJ, are you sure you're ok??"

"Yes, Dad. Kaya ko na, let's go home na. Lalo ako manghihina dito, you know how I hate hospitals."

"But this has been your home for a year." :) simpleng biro ng ama niya.

"Dad! wag ka munang magjoke dyan, nanghihina pa ko!" :)

"Ok, sige. Dito ka muna, aasikasuhin ko muna paglabas mo, para bukas pwede na tayong umuwi."

[Dahil naiinip na, pasimpleng lumabas ng kwarto si Richard.]

[Samantalang si Cris at Tracy naman dinalaw si Maine.]

"Mga hija pasensya na, hanggang dito muna tayo sa labas. She needs rest now, para tuluyan na siyang gumaling."

"It's ok Tita, mahalaga po nagkamalay na siya." :) masayang sagot ni Cris.

"Oo nga po Tita, kung one year nga nakapag-antay tayo... what more pa yung isang araw pa." :) segunda ni Tracy.

"Tara Tracy, Tita.. breakfast muna tayo." :)

[Habang naglalakad si Richard, hindi niya maiwasang mapalingon ng makita sila Cris, Tracy at Mrs. Mendoza na pasakay ng elevator ng mga sandaling iyon.]

"Parang nakita ko na sila?" (⊙o⊙) he then started to question himself.

[And questions in his mind arised more, as he stopped in the front of ICU.]

"Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko??" (⊙o⊙) dahan-dahan siyang lumapit sa bintana ng ICU.

[His head started to ache upon seeing who's lying in the ICU bed.]

"Aaaahhhh...!!! [holding on to his head]
<(ˍ ˍ*)> [heart beating fast]... napasandal na siya sa may pader.

"Sir, ok lang po kayo??" tanong ng isang Nurse.

"Oo.." <(ˍ ˍ*)>

"Sir.. san po ba kwarto niyo? samahan ko na po kayo."

[At hinatid na nga siya ng Nurse sa kwarto niya. Maya-maya bumalik na ang Daddy niya.]