"Joaquin's POV"
Nandito kami ni Kate sa isang batis malayo sa siyudad. Malayo sa gulo at sa mga tao. Dito nya ko dinala matapos nyang gamutin yung mga sugat at pasa ko sa katawan.
*toot*toot*
"Hey Nathan",bati ko sa tumawag sakin sa phone.
"Joaquin nakakulong na ang lalaki at maari pa syang makulojg ng mas matagal na panahon kung sakaling mapatunayan mo na sya nga ang pumatay Kay Jake", sagot ni Nathan
"Pero na---", di ko naituloy ang sasabihin ko dahil sumabat sya
"Oo nakuha ko ang personal records nya. Mayroon syang tatlong anak. Dati syang isang mayamang tao ngunit naghirap siya noong bumagsak ang kompanya na kanyang pinapasukan at iyon ay dahil sa DS Company. Oo, ang DS (Dark Superior) ang nagpatumba sa kanila, ang kompanyang pinamumunuan ng mga magulang natin", saad pa nya
"Sige, next time ko na yan aasikasuhan. I need some peace of mind with a special girl in my life", tapos tumingin ako kay Kate at ngumiti lang sya. Hinalikan ko sya sa noo at...
"Hoi Wax ibaba mo na to! Magde-date na lang kayo ipaparinig nyo pa!", sigaw nila.
Kaya binaba ko iyon at humiga sa lap ni Kate at pumikit. Habang pinaglalaruan nya ang buhok ko. Ang gaan sa pakiramdam. Ang sarap sa feeling. Di ko maisip na mangyayari ito.
"Kate's POV"
"I love you Wax. Ang saya ko at pareho tayo ng nararamdaman para sa isa't-isa. Pinapangako ko na hinding hindi ko sasayangin ang pagkakataon na ito"
Yan ang sinasabi ko sa isip ko habang hinihimas ang buhok ng natutulog na anghel sa aking mga binti
(HUGOT #2 by: Kate - Ang pinaka-masayang relasyon ay yung di planado. Kasi ibig sabihin puso mo ang nagsabi sayo at hindi ibang tao)
"Kate?", nagbalik ako sa realidad ng tawagin ako ni Joaquin.
"Yes?"
"I love you", sabi nya habang nakapikit. Kaya napangiti ako
"I love you more", sagot ko at kiniss ang noo nya.
Tapos tumayo ako at kinuha ang dalawang bote at papel sa bike ko. Oo may bike ako dito sa batis.
"Here", sabi ko at iniabot Kay Wax ang papel
"Ano to?",
"Isulat mo jan kung anong gusto mong sabihin sa mahal mo kung sakaling may mawala sa iny", nakita Kong nagtaka sya
"Okay",
Pagkatapos naming magsulat, nilagay na namin sa bote ang mga papel at ibinaon ito sa magkabilang bahagi ng puno kung san kami nakaupo kanina.
"Kung ako man ang unang mawawala sa atin, kukunin mo bote ko at babasahin iyon. At sa likod non, isusulat mo ang mga memories natin at ibabalik muli sa bote at ibabato sa batis para manatiling payapa ang mga ala-ala at hindi maalis sa isip natin. Kagaya ng tubig sa batis, payapa at hindi na umaalis", sabi ko at tumingin sa batis
"Ano bang sinasabi mo jan?",
"Para kahit mawala man ang isa sa atin, maalala sya sa tuwing pupunta tayo dito sa batis"
"Okay",
"Tara na",
Kaya umalis kami at naglakad papuntang park habang magka-holding hands.
"Ice cream!!", sigaw ko at binatak sya papunta don.
"Pabili po ng isang chocolate",
"Pano naman ako", sabi nya at nag-puppy eyes
BINABASA MO ANG
Don't Mess with the Dark Superior
Action"History has its own way of coming back". Para sa nakararami, di mo matatakasan ang nakaraan. Parte ito ng buhay mo. Ikaw ay ang nakaraan mo. Kailangan mong harapin ang takot na dala ng dati. Ngunit paano kung makaharap mo ito ng literal?
