Didn't know justin bieber is my brother

Didn't know justin bieber is my brother 14

Justin:
Schokken gingen door mijn lichaam, en geloof me het deed afschuwelijk veel pijn. De elektriciteit en de pijn gingen door heel mijn lichaam. 3...2...1 los! Dat hoorde ik iedere keer als er weer een schok door me heen ging. Wel soort van hoorde op dat moment was ik niet echt dood en niet echt levend, totdat mijn hart weer begon te kloppen. Stilletjes aan begon ik weer wakker te worden en keek rond me, daar zaten mijn familie, Ryan, Chaz en langs hun zat Destiny.

Wacht wat,

Jup Destiny leeft nog. De dokter gaf een hele uitleg over dat ik in coma lag maar dat de rest er minder erg aan toe was: yovanna had een gebroken arm en een gebroken arm en Destiny had een hersenschudding.

Kan het dat ik droomde terwijl ik in coma lag, vroeg ik aan de dokter. Hij kon er niet echt een antwoord opgeven dus knikte hij gewoon maar.

Intussen was iedereen in de hal gaan staan want de dokter moest nog testen doen om te zien of ik al naar huis kan.

Na een half uurtje zijn we klaar en loopt de dokter mijn kamer uit. Ik probeer op te staan uit bed, wat eerst niet echt lukt omdat mijn benen nog zwak zijn. Maar ik slaag er toch in om aan het raam te geraken en doe het gordijn een stukje open.

Er staan een hoop beliebers met borden zoals: Stay strong Justin en We hope you get better soon. Ik heb echt de beste fans van de wereld.

Ik staat nog een tijdje naar buiten tot een klop op de deur me uit mijn gedachten haalt. De deur gaat open en Destiny wandelt naar binnen. Pattie is al weg en zei de dokter niet dat je in bed moest blijven, zegt ze op een moederachtige manier. Ik wandel terug naar mijn bed en ga er weer in liggen. Het is even stil in de kamer we zeggen beiden niets.

Ey Destiny?

'Ja?'

sorry van het ongeluk ik had beter moeten opletten, ik frommel beschaamd aan mijn laken.

'Jij kon er niets aan doen Justin, het was niet jou schuld maar wel die van yovanna', moment ze er nog achteraan.

Ja echt he misschien blijft ze nu wel uit mijn buurt.

We praten nog over van alles maar jammer genoeg moet Destiny al snel naar huis want het bezoek uur is over.

Destiny:
Het is 3 dagen later en vandaag mag Justin uit het ziekenhuis.

Ik heb iedere dag kleding en eten naar zijn kamer gebracht, het ziekenhuis eten is hier nogal walgelijk.

Ik maak me klaar om hem op te halen, ik pak mijn tas, gsm en autosleutels.

In het ziekenhuis stap ik in de lift en druk op verdieping 3, ik loop gelijk door naar de juiste kamer en klop daar aan.

Klaar om naar huis te gaan, vraag ik als ik de deur open.

HELL YEAH, schreeuwt Justin misschien net iets te hard.

Ik help hem met zijn spullen in te pakken en zijn kamer een beetje op te ruimen, we moeten het wel netjes achterlaten he.

Ik neem de tas op mijn rug en loop met justin het ziekenhuis uit.

VRIJHEID, schreeuwt justin over heel de parkeerplaats. Ik zweer je iedereen keek naar ons en een oud stelletje keek ons aan alsof we satan waren ofzoiets.

We stappen in mijn gloednieuwe auto en rijden naar justin's huis.

Bedankt voor het verzorgen zusje, zegt justin als we (eindelijk) bij zijn huis zijn.

Hij geeft me nog een kus op men wang voordat hij uitstapt om zijn tas te pakken.

Het is maar goed dat hij uitstapte want ik bloos nu zo hard dat ik er uitzie als een tomaat.

Hoe kan het ook anders hij is zo lief en schattig en zorgzaam en...

WACHT! Ik denk dat ik verliefd ben op justin, ik denk dat ik verliefd ben op mijn broer...