BEBEĞİMİZ 23.BÖLÜM

3.6K 243 1
                                    

en son mertin bana verdiği çikolata ve benim onu iştahla yediğim an sonrası derin bir uyku gözlerimi açtığımda yatağımda, huzurlu evimde uyanmayı bekliyordum lakin uyandığım yer ne huzurlu evim ne yatağımdı tanımadığım bir ortam bir yatak ve oda Allahım diye mırıldandım başım çatlıyacak derecede ağrıyordu ben nerdeydim burası neresiydi , gözlerimi yavaşça açtım ne olur rüya olsun bu gördüklerim diye ama görüşüm netleştikçe gerçekler yüzüme tokat gibi çarpıyordu mert beni kaçırmıştı bu bir gerçek ve ben şuan onla birlikte bu evdeydim peki o neredeydi diye düşünürken odanın kapısı açıldı ve içeriye mert girdi yüzünde garip ve pis bir sırıtmayla

günaydın sevgilim

günaydın sevgilim mi deli mi bu adam patronun en yakın arkadaşının karısını kaçırıyor ve utanmadan sevgilim mi diyordu

sen ne saçmalıyorsun mert çabuk beni eve geri götür harun anlamadan eve gitmem lazım yoksa başın büyük belaya girer.

deli gibi kahkaha atmaya başladı ve bu beni ciddi anlamda korkutuyordu ne çeşit bir manyakla beraberdim ben

geri mi götüreyim bak aşkım bundan sonra benim yanımdasın ve ölene kadarda benlesin harunu evliliğinizi unut zaten saçma sapan bir konu idi artık benim yanımda benim yatağımda olacaksın.

bu sefer ben histerik bir kahkaha attım gerçekten delirmişti bu adam yanında yatağında ben halen gülmeye devam ederken yüzüme bakıp alayla konuşmaya devam etti

ne oldu aşkım hoşuna mı gitti ?

artık sinirlerim iyice gerilmişti bu oyunda bu kaçırılma işide fazla uzamıştı ne zannediyordu bu adam kendini

SAÇMALA MERT BEN HARUNLA EVLİYİM VE NE SENLE NE BAŞKA BİRİYLE BİRLİKTE OLURUM MANYAKMISIN BE BUNLAR NE DEMEK OLUYOR BENİ HEMEN EVİME GÖTÜRÜYORSUN HEMEN HARUN SENİ BULURSA BU YAPTIKLARINI SANA FAZLASIYLA ÖDETİR BİLİYORSUN DEĞİLMİ?

eliyle yeni çıkan sakallarını okşadı sonra ağzından garip sesler çıkardı ve yüzüme baktı

bulursa...

bulursa? bulamazmıydı biz nerdeydik ki o anda artık olmayan panik içimi sarmaya başlamıştı biz nerdeydik istanbuldaydık değilmi o kadar uzaklaşamazdık bu kadar kısa sürede bir anda bulunduğum odanın camından dışarıya gözlerimi çevirdim karanlıktı ben öğlen hastaneden çıkmıştım Allahım hastane ben hamile olduğumu öğrenmiş bu mutlu haberi Haruna vermek için eve gitmek için acele ediyordum ve lanet olsun bu salak mertin arabasına binmiştim istemsizce ellerim bir anda karnımı sardı bu hareketimi gören mertin kaşları çatıldı sonra o beyaz yüzü kızarmaya başladı ve üstüme doğru yürümeye başladı yattığım yatağın önünde durdu, yüzüme tükürürcesine

SEN BUGÜN NİYE HASTANEYE GİTTİN!!!!!!

Lanet olsun lanet olsun karnımı sarmalamamdan birşeyleri farketmişti ve bebeğime zarar verebilirdi hemen bir yalan uydurmam lazımdı

karnım ağrıyordu o yüzden gittim.

yüzüme alayla baktı pis bir sırıtma pedah etti o lanet suratında hafifçe eğildi yatağa doğru ve sanki bizi duymalarını istemiyormuş gibi fısıltıyla

sen beni salakmı sanıyorsun bitanem yada alnımda salak mı yazıyor HAAAA diye kükredi sonunda daha ne olduğunu anlamadan birden odadan çıktı ve gitti oh kurtuldum diye düşünürken daha 5 dakika olmamıştı ki odanın kapısı büyük bir gürültü ile açıldı ve içeriye elinde benim çantamla mert girdi,Allah kahretsin test sonuçları , ultrason görüntüleri herşey onun içindeydi ve mert onları görmüş olacak ki o bembeyaz surat artık kıpkırmızıydı

DEMEK KARNIN AĞRIYORDU DEMEK KARNIN AĞRIDIĞI İÇİN HASTANEYE GİTTİN PEKİ SENİN KARNINI AĞRITAN ŞEY ACABA KÜÇÜK BİR YARATIK OLMASI OLABİLİR Mİ?

Kimse beni bebeğime yaratık diyemezdi o benle harunumum bir parçasıydı artık tamamen annelik iç güdümle

SEN BİZİM BEBEĞİMİZE YARATIK DİYEMEZSİN SEN KİMSİN HA KİMSİN SEN NE ZANNEDİYORSUN KENDİNİ MANYAKMISIN BE ADAM SANA YÜZ MÜ VERDİM SANA AŞIKMIYDIM DA BENİ ALIP KAÇIRIYORSUN GETİRİYORSUN BURAYA BİRDE BEBEĞİME SAÇMA SAPAN BİR AD TAKIYORSUN SEN KİMSİN BE!!!!

Az önce sanki bana bağıran o değilmiş gibi birden sakinleşmiş haliyle bana yanaşmaya başladı bu adamın değişken ruh hali ve tavırları beni iyiceden korkutmaya başlamıştı sanki avına yaklaşan bir aslan gibi dibime girdi ve yine o fısıltılı sesiyle

ben mi kimim sevgilim senin aşkın, ömrün , hayatın, gelecekteki kocan bu arada bebek sorun değil hallederiz.

Hallederiz...

Hallederiz lafını bitirdiği anda ellerini saçlarıma getirdi yavaşça okşamaya başladı ben ellerini itmeye çalışsamda fayda etmiyor ısrarla saçlarımı okşuyordu sonra birden bire ellerini saçlarıma doladı ve beni yataktan yere sürüklemeye başladı Allahım ne olur düşündüğüm şeyi yapmasın diye dua etmeye başladım ne olur acımadan beni sürüklerken bir yandan ellerindeki saçlarımı kurtarmaya çalışıyor bir yandan da bırak beni diye bağırıyordum ama sanki tıransa geçmiş gibi beni duymuyordu odadan dışarı çıkarırken merdiven başına geldiğimizi farkettim ve halen ellerim saçlarındayken beni merdivenden sürüklemeye devam etti artık saçlarımı bıraktım karnımı tutmaya çalışıyordum belki bebeğimi kurtarabilirdim belki bu sarsıtılar karnımı tutmamla yavaşlardı acımadan hıçkırıklarımı ağlamamı aldırmadan en son basamağa kadar sürükledi beni pislik herif en son basamağa geldiğimizde ellerini saçlarımdan çekti cama doğru yürüdü ve yine fısıltıyla

ben kıyamadığım bakamadığım saçlarına bak ne yaptım dedi ve ağlamaya başladı deliydi hemde zır deli sonra yine ne düşündüyse birden eski ruh haline döndü ve ellerime baktı ellerimin karnımda olmasını görmesiyle üstüme yürümeye başladı

KORUMA LAN ŞU YARATIĞI ÖLECEK O ANLIYORMUSUN ÖLECEK O PİS YARATIK SENİN İÇİNDE SADECE SEN VE BENİM BEBEĞİMİZ OLABİLİR BAŞKA KİMSENİN OLAMAZ

Dedi ve tekmelerini ardı arkasıya karnıma atmaya başladı ve hem bağırıyor hem yalvarırken hiç acımadı her tekmesi bana acıdan ziyade yavrumu benden bir adım daha aldı bir adım daha artık yalvarmayı bırakmış ölmeyi bekledim çünkü altımdan gelen sıcak sıvıyı hissettiğim andan benim için dünya durmuş yaşamak için hiç bir neden kalmamıştı bebeğimizi koruyamamıştım harunla olan parçamıza sahip çıkamamış daha haruna söyleyemeden cennete göndermiştim yavrumu artık gücümün tükendiğini hissediyor hafızamdan harunla geçen konuşmalarımız , beni öpmesi beni sevmesi bana bakışı gelmişti hani ölürken hayatımız film şeriti gibi geçer derler ya ben aynen şuan o sahneyi yaşıyordum harun söyleyemesemde demesemde SENİ SEVİYORUM ve üzgünüm BEBEĞİMİZİ KAYBETTİM.

SLYDRM

BEDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin