Και πανω που συνήθισα στην απουσια σου,
αναγκαζομαι να ζω ξανα οπως πριν.
Πρεπει παλι καθε πρωι,
να αντικριζω το βλεμμα αυτο που με σκοτωνε.
Να βλεπω αυτα τα χειλη,
που παντα νοσταλγουσα,
αλλα ποτε δεν αγγιξα.
Πρεπει παλι,
να κανω την αδιαφορη μπροστα σου,
και να σε χαζευω στα κρυφα χωρις να με βλεπεις.
Κι όμως αυτο μου ειναι πολυ δυσκολο.
Δυσκολο εως αδυνατο..
Χευυ τι κανετε? Πως σας φαίνεται κι αυτο το ποιημα? Να δω σχολια.. :) αν θελετε δειτε και την ιστορια που γραφω λεγεται
Εσυ κι εγω..
Ευχαριστω :)
YOU ARE READING
Η φιλη μου η ποιηση
PoetryΝαι οκ ο τιτλος ειναι χαλια το ξερω αλλα ριξτε μια ματια στο περιεχομενο.. θα ανεβαζω ποιηματα δικα μου και σας παρακαλω παρα πολυ να σχολιαζετε οταν διαβαζετε .. ακομα και αρνητικα σχολια ή και θετικα.. τα δεχομαι ολα (εκτος απο βρισιες!) επισης ν...
