Εφτά

139 13 4
                                    


Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια για να παω στη σοφίτα. Αυτο που βλέπω δεν ειναι τοσο εντυπωσιακό. Περισσότερο καταθλιπτικό θα ελεγα.

Εκατοντάδες σκονισμένα βιβλια διασκορπισμένα εδω και εκει μεσα στον χώρο.
Παω κοντα σε μια απο τις στοίβες και χαζευω τους τιτλους.

Δεν βρηκα ακομα κατι ενδιαφερον. Βαριεμαι και παω να εξερευνησω ενα αλλο κομματι του δωματιου. Βρηκα εναν ενδιαφερον τιτλο.

Ανοιγω μια τυχαια σελιδα και διαβαζω στα γρηγορα δυο σειρες. Ωραιο φαίνεται. Το βαζω στην ακρη. Θα ασχοληθω με αυτο αργοτερα.

Καθαριζω λιγο το παλιο γραφειο που βρισκεται στον χωρο και τοποθετω απανω του το βιβλιο που μολις βρηκα. Επειτα συνεχιζω να ψαχνω για ακομα κατι ενδιαφερον.

Βρηκα διαφορα ωραια βιβλια. Και μερικες παλιες κουτες. Ανοιξα και βρηκα ενα αλμπουμ με παλιες φωτογραφιες. Εκατσα πολλες ωρες να παρατηρω τις εικονες.

Σκεφτηκα.. Μονο ετσι μπορουμε να μαθουμε τι γινοταν στο παρελθον. Απο τις φωτογραφιες και απο παλια κειμενα. Αλλα ακομα δεν ξερω πως μπορουμε να μαθουμε τι θα γίνει στο μελλον..!

Τι λετε? Σας αρεσε? Θελω γνωμες! Ευχαριστω :)



Η φιλη μου η ποιησηWhere stories live. Discover now