Δεν μπορω να καταλαβω πως γινεται αυτο.
Την μια εισαι τοσο τρυφερος..
Και σε μια στιγμη ολα καταστρεφονται.
Και χωρις σημαντικο λογο.
Καθομαι και σε παρατηρω πως καθεσαι ηρεμος
Και μιλας στους φιλους σου.
Εισαι σαν μωρο παιδι.
Τοσο ομορφα χαρακτηριστικα.
Τοσο πολυ μου αρεσεις.
Και αλλο τοσο μου δυσκολευεις τη ζωη.
Ο εγωισμος μας μας κραταει μακρια ..
Ενω ημαστε σε αποσταση αναπνοης..
Γειαααα τι κανετε? εγω οπως καταλαβατε εχω ορεξη να γραψω.. σας αρεσε? Θελω σχολια . Ευχαριστω :-)
YOU ARE READING
Η φιλη μου η ποιηση
PoetryΝαι οκ ο τιτλος ειναι χαλια το ξερω αλλα ριξτε μια ματια στο περιεχομενο.. θα ανεβαζω ποιηματα δικα μου και σας παρακαλω παρα πολυ να σχολιαζετε οταν διαβαζετε .. ακομα και αρνητικα σχολια ή και θετικα.. τα δεχομαι ολα (εκτος απο βρισιες!) επισης ν...
