DEDEMİN GELİNİ

~DG~8.Bölüm

Medyada: Ecrinin nikah elbisesi.

Artık kaldiramiyordu bu yükü Ecrin. Herşey kendi isteği dışında gerceklesiyordu. Bu adamla ayrı bir evde yalnız mi yaşayacaktı. Daha fazla dayanamadı.
- Bu ne demek simdi dede
-Kızım artık evleneceksiniz buraya istediğiniz zaman gelin burası sizinde eviniz . Ama gencsiniz baş başa daha rahat edersiniz diyerek içten bir şekilde gülümsedi.
Tam birşey soylemek için ağzını açacaktı ki Yiğit ondan önce davrandı.
- Çok iyi dusunmussun dedecigim. Sonuçta bizde artık aile oluyoruz.
Bu adam ne diyor boyle . Bulduğu her fırsatta kendini utandirmaya çalışıyordu.Başı önünde babasına baktı. Onunda rahatsız olduğunu anlıyordu. Babasının gözündeki pişmanlığı görüyordu. Ama Yiğit in bu kadar uçarı davranışlarına ragmen sesini çıkarmıyordu. Gerçekten babası bu evliliği istiyordu. Sonuç olarakta zaten bu adamın yarın resmi olarak karısı olacaktı. Başka birşey söylemeden odasına çıktı. Söyleyecek kendini anlatmaya yetecek kelimeleri tukenmisti artık. Buraya geldiğinden beri kendini çok yorgun hissediyordu. Biraz uzanıp dinlenmesi gerekiyordu. Kiyafetlerini çıkarmaya erinip olduğu gibi yatağın üzerine bıraktı kendini. Sanki uyuyunca herşeyi unutacakmis gibi derin uykunun kollarına bıraktı kendini.

***

Kuzeniyle yani yarından itibaren müstakbel eşiyle uğraşmayı seviyordu. İsteyerek yapmıyordu bunu ama her fırsatta onunla ilgili şeylere sinirlenirken buluyordu kendini.Odasına girip ,yatağa uzandı sırt üstü... Bu son olanlardan öncesini düşündü. Yarın Ecrin le evleniyordu. Ama doğru düzgün oturup konusmamislardi. Özellikle o geceden sonra . Sarhoş bile değilken opmustu onu. Ablasını bile bu kadar kıskandığını hatirlamiyordu. Ondan etkilenmiş olabilir miyim diye düşündü. Bu düşünceler onu fazlasıyla boguyordu. Bunu düşünmemek için kafasını yastığa gömdü. Şu an iyi gelecek tek şey güzel bir uykuydu.

***

Çoktan akşam olmustu bile akşam yemeği vakti gelmişti. Hem Ecrin hem de Yiğit hala uyanmamisti. Dedesi ikisinin de heyecanlı olduğunu dusunmus o yüzden uyandirmalarini istememişti. Sevil Hanım bu evliliğin olması taraftarı değildi. Hatta bu konuda Mesut beyle tartışmış ama işin ucunda miras olduğunu öğrenince istemeye istemeye razı olmustu.

***
Ecrin ne kadar uyudugundan habersiz uyandı. Hava kararmisti. Üstü açık ve kiyafetlerini cikarmamisti.Ustundekileri değişip aşağı inecekken kapıda Yiğit le karşılaştı. Ecrin kafasını önüne eğip önünden gececekken Yigit onu kolundan tutup durdurdu.
- Ufaklık insan müstakbel kocasına bir selam vermeden gider mi. Böyle yaparak beni çok kiriyorsun dedi alaycı ses tonuyla
- Sacmalamakta üstüne yok değil mi . Bu yasadiklarimiz sana oyun gibi mi geliyor hoşuna mi gidiyor.
- Çok sıradan bir kizsin, beni heyecanlandırdığını söyleyemem. Ama yarından sonra ikimizinde çok eglenecegini umuyorum.
- Gerçekten büyük bir zaman kaybisin.Seninle aynı havayı solumak yerine odamda kalmak en iyisi dedi ve tam odasına geri girecekken
- Merak etme ufaklık evde durmaya niyetim yok istediğin gibi nefes alabilirsin evde. Ben dışarı çıkıyorum malum yarın evleniyorum bu gece bekar olarak son gecem.
Evrimin konuşmasına fırsat vermeden merdivenden indi. Kapının carpilma sesi Yiğit in gittiğinin habercisiydi. Daha fazla oyalanmadan o da aşağı imdi. Ev ahalisi yemeğini yemiş kahvelerini iciyorlardi. Ecrin i gören Ekrem Bey
- Dinlenebildin mi kızım uyuyorsunuz diye kaldırmak istemedik
- Dinlensin daha iyiyim baba dedi cılız bir sesle
- Yiğit te uyansa iyi olurdu. Yarın evleniyorsunuz daha konusmadigimiz bir iki konu vardı diyen dedesine baktı Ecrin
- Söyleyelim kaldirsinlar hem saat kaç oldu baba diyerek Mesut bey de babasını destekledi.
Anlaşılan beyefendi evden çıktığını insanlara söyleme gereği duymamıştı. Sorumsuzluk eşittir Yiğit demek diye düşündü. Burda boyle davraniyorsa yalnız kalacağımız o evde bana kimbilir nasıl davranır diye düşündü. İstesede istemesede bu aralar düşündüğü tek şey sadece Yiğit ti. Tıpkı Yiğit inde onu düşündüğü gibi.