DEDEMİN GELİNİ

~DG~10.Bölüm

Yiğit evden öfkeyle çıkmıştı ama yine nereye gideceğini düşünmemişti. Düşünmediği birşey daha canını sıkmıştı. Ecrin evde yalnızdı. İlk günden onu böyle bırakması normal değildi. Fakat Ecrin in onun üstünde kurduğu etkiye kapılmamak ve ondan uzak durmak için elinden başka birşey gelmiyordu şimdilik... Aklındaki düşünceyle arabayı eski evlerine sürdü. Eve çok yaklaşmadan cebinden teli çıkarıp ablasını aradı.Uzun çalışlar sonunda ablası telefonu açtı.
-Hayirdir canım birşey mi oldu sesi endişeli çıkmıştı.
-Abla kimseye birşey farkettirmeden evden arkadasimda kalacağım bahanesiyle çık.
- Yiğit korkutma ne oluyor
-Gelince konusuruz evin önünde bekliyorum acele et.
Ablasını beklemekten sıkılmıştı.Acaba yakalanmış olabilir miydi. Tam arabadan inecekken kendisine doğru gelen ablasını gördü. İçi rahatlamıştı.
Heyacanli ve ürkek bir şekilde arabaya binen Nihal sorgulayıcı bakışlar atarak kardesinin konuşmasını bekledi. Yiğit bu sessizliği biliyordu.
-Önemli birşey yok
- Önemli birşey yok mu?Yiğit daha bir saat bile olmadı evleneli senin burda değil......
Ablasının lafını böldü.
-O düşündüğün şey olmadı olmayacak abla benim olmam gereken yer orası değil
-Kavga mi ettiniz ilk geceden anlatsana ağzından cımbızla laf alıyorum ya.
-Önemli birşey yok Ecrin evde yalnız seni onun yanina bırakacağım
-Peki sen
-Ben otelde kalacağım dedi sesi sert ve duygusuzdu. Başka birşey söylemeden arabayı çalıştırdı.Nihal aklındaki sorulara hala yeterli cevapları alamamisti.
-Yiğit siz evlendiniz farkindasin değil mi
-Farkındayım
-O zaman neden evinde değil otelde geceliyorsun
-Abla bende meraklı değilim dışarda yatmaya
- Açık konuşur musun benimle
-Abla Ecrin beni yanında istemiyor
-Kız korkmustur canım sebep bu muydu dedi rahatlamış bir sesle tebessüm ederken
-Abla öyle sandığın kadar basit değil .... söylemekle söylememek arasında kalmıştı. Derin bir nefes alıp devam etti.
-Ona dokunursam kendine zarar vereceğini söyledi
-Aaa deli mi bu kız sen onun kocasisin
-Bana zorla eş diye seçilen ufakliga kocalik yapmak gibi bir derdim yok umrumdada değil cocukluklariyla ugrasamam.
-Onun için gecenin bir saati endiselenip beni ona götürüyorsun
-Konuyu saptırma abla ben sadece evin etrafı sessiz sakin diye
- Sen benim için bile bu kadar detaylı dusunmezsin Yiğit dedi gülerek
- Kırıcı oluyorsun abla karım olmasa bile önce kuzenim olan küçük bir kız çocuğu. Bunu söylerken direksiyona bütün gücünü kullanıyordu. Sanki sınırını ondan çıkarmak ister gibi. Kiziyordu kendine hemde çok çelişki içindeydi resmen. Küçük kuzeni ona kimsenin göremeyeceği kadar çekici ve güzel görünüyordu. Ama bunu başkalarının fark etmesini istemiyordu. Onu öptüğü ilk akşam olmuştu herşey. Önce dedesinin ona ilgisi yüzünden kiskandigi için aklindaydi sürekli sonra dışarı çıktıkları o gün ve akşamında ondan çaldığı zoraki öpücük. O günden sonra karşısında ona diklenen ve bakışlarıyla meydan okuyan halleri. İstemese bile onu düşünmeden yada sonu onu bulmayan bir tek düşüncesi bile olmamıştı. Bu doğru muydu. Kuzenine aşık mi olmuştu. Bunu kendi içinde bile olsa dusunmekten nefret ediyordu. Az önce sinirle çıktığı yeni evlerine geldigini farkedince bu düşünceleri erteleyecek zamanı bulmuştu.
Ablası inmek için hareketlenince
-Abla
-Efendim
-Senden birşey isteyebilir miyim
-Söyle canım
-Bana bir iki temiz kıyafet getirir misin eşyalarımizi buraya getirdikleri için
-Sen cidden gelemeyecek misin fikrini değiştirirsin sanmıştım.
-Yok abla bu geceyi dışarda gecirsem daha iyi ben seni bekliyorum inebilirsin şimdi.
Arabadan inip kapıya doğru ilerledi Nihal.

***
Yiğit gidince sasirmisti Ecrin. Evde onu yalnız bırakıp gitmesini beklemiyordu. Söylediği şeye kizmasina da anlam veremiyordu. Kendisi de onu istemiyordu sonucta. Bu evliliğin bir getirisi olmayacağını bildigi halde Yiğit ondan birşey beklemiş olamazdı. Hem ona guvenmiyordu. Nasıl güvenmesi gerektiğini de bilmiyordu.
- Beni burda bir başıma bırakip gitti inanamıyorum diye söylendi kendi kendine.
Sonra içeri geçip ışıkları yaktı. Ev düşündüğünden daha büyük ve güzeldi. Bu evi hazirlayanin Nihal olduğu belliydi. Salondaki en küçük ayrıntılar bile dikkatle secilmisti. Herşey uyum içindeydi. Herşey bu kadar iyiyken keşke kuzeni de azda olsa iyi olsaydı diye düşündü.
-İncelikten yoksun ne olacak .
Onu her hatırladığında kendi kendine konuşup sanki karşısında o varmış gibi içindekileri söylüyordu.
Bir süre hiçbirşey yapmadan oturdu bekledi öylece. Tek başına ne yapacaktı. Kaçta geleceğini de söylememişti. Tabi gelirse düğünden önceki gece bile eve gelmemişti. Büyük ihtimalle sevgilisinin yanina gitmiştir diye düşündü. Bu evlilik olmasa belki de o kızla evlenecekti kim bilir , hem düğünden önce bile ona gittiğine göre kesin seviyordur arası açılmasın diye düğünden kimseye bahsetmek istemedi arkadaşlarını çağırmadı diye düşündü. Bu senaryoyu ne ara kafasında kurdu kendi bile şaşırdı. Ama bu fikre inanmıştı. Gerçekten böyle olduğunu dusunuyordu. Yigitte onun bu düşüncesinin gerçekliğini garip davranışlarıyla kesinlestirityordu. Bir süre sonra bu dusuncelerle oturduğu kanapede dalmıştı ki çalan kapı ziliyle yerinden sıçradı. Korkmuş ve tereddutte kalmıştı. Yavaş adımlarla kapıya yaklaştı. Gelen Yiğit olabilir miydi.
Eli kapının koluna gitti. Sonra duyduğu sesle
-Ecrin tatlım aç kapıyı ben Nihal.
Şok oldu. Onun burda ne işi var Yigiti sorarsa ne diyeceğim diye telaşa kapıldı. O telaşla da elinin altındaki kolu çekip biranda kapının açılmasına izin verdi.
-Nihal abla sen nasıl.....
-Yiğit getirdi tatlim arabada bekliyor.
-Eve gelmeyecek mi
-Kiyafetlerini almak için bekliyor canım otele gidecekmiş
Hem konuşup hem yatak odasının olduğu kata çıkıyordu.
Ecrin kapının önüne çakılmış gibi bekliyordu. Sevinmelimiydi bu duruma..
Az sonra elinde küçük bir çantayla Nihal geldi.
-Şunu bırakıp geliyorum konuşacak çok şey var anlaşılan dedi.
Arabada beklemekten sıkılan Yiğit inmiş elinde bir sigara kapıya yaslanmis bekliyordu. Ablasını görüp sigarayı attı.
- Teşekkür ederim abla
- Yiğit bu olayı fazla uzatmayin dedem duyarsa biliyorsun
-İyi geceler abla dedi. Onu sormak istiyordu merak ediyordu. Yalnız kaldığı için korkmuş olduğunu düşününce ablasını getirerek iyi birşey yaptığını düşündü. Arkasini dönüp arabaya bindi ve gitti.