Beklenmedik Hayatlar

*7*

Uyandığımda saat 6:28'di. Bu saatte uyanmamın sebebi çok kötü bir kabus görmüş olmamdı. Ben, ben onu öldürmüştüm. Neden bilmiyorum ama onu öldürmüştüm. Bana, "bunu sen yapmadın" deyi duruyordu. Ben ise ellerim kanlı bir şekilde adeta bir boşluğa koşuyordum. Ama bu ses tekrar tekrar kulaklarımda yankılanıyordu.
"Sen yapmadın, sen yapmadın.."
**************
Yarım saatlik bir duşun ardından hala bornozumla uzandığım yatakta babamın yanına gideceğim aklıma gelince kalktım ve hazırlanmaya başladım. Bugün şoförümle gitmek istemiyordum. Sanırım yürürsem daha iyi olacaktım. Kulaklarımda yankılanan bu sesi susturmam gerekiyordu.

Yüzüm soğuk hava ile buluşunca rahatlamıştım. Bir yandan yürüyor bir yandan da aklımdan o görüntüyü çıkarmaya uğraşıyordum. Ama lanet olsun ki beceremiyordum. Olmuyordu, bir türlü o ses, o görüntü aklımdan çıkmıyordu. Ahhhh...
Görüş alanıma giren ilk cafeye girdim. Bir elime kahve bir elime de beyaz çikolata alıp tekrar yürümeye koyuldum. Biraz olsun bu ikili beni rahatlatmıştı.

"Hey" Duyduğum bu sesle hemen etrafı kolaçan ettim. Ama kimseyi göremedim.
"Hey, buradayım çaylak". Bu ses.. Çok tanıdıktı.
"Buradasın da seni göremiyorum Bay Casper" dedim bağırarak. Bana bakanlara aldırmadan yürümeye devam ettim. Bir el kolumdan tutup beni karanlık bir yere çekti. Bir eliyle ağzımı kapatmıştı. Diğer eliylede omzumu sıkıca tutuyordu. Arkam ona dönük olduğu icin yüzünü göremiyordum. Çırpınıp duruyordum fakat beni bırakmamakta ısrar ediyordu. En sonunda o malum yerine bacağımla tekme attım. Ona vurunca bağırmaya başladı. Tamam, biraz sert vurmuş olabilirdim. Kollarından kurtulup yüzüne bile bakmadan ardı ardına ona vurmaya başladım.

"Seni alçak, pislik, sapık, dengesiz herif. Seni or-"
"Hey hey hey. Benim Chanyeol. Ahh sakin ol"
"Bi-bir saniye. Chanyeol ?". Kahretsin ! "S-sen, n-neden yani, ne yapıyorsun sen !?"
"Ahhhh, bak bir kaç hayrana yakalandım ve saklanacak yer bulamayınca buraya saklandım. Telefonumda ya yanımda değil," bir taraftan acı ile inleyip bir taraftan konuşmasına devam ediyordu.
"Bana yardım etmelisin"
"B-ben özür dilerim, çok özür di-"
"Ahhh tamam tamam, sorun yok. Şimdi sus ve bana yardım et çaylak"
"Çantamda bir şapka ve atkı vardı. Onlar işe yarar mı ?"
"Umarım. Çıkar şunları hadi"

Çantamdan atkı ve şapkayı çıkardığım gibi aldı ve ikisinide garip bir şekilde taktı. Gerçekten çok komik duruyordu.

"Neye gülüyorsun sen ?"
"H-hiç" tekrar güldüm.
"Belli oluyor pinokyo. Her neyse şimdi şimdi t-shirt'ünü çıkarman lazım"
"Evlenmeden olmaz" tekrar kahkaha attım fakat onun çok ciddi olduğunu görünce işin ciddi olduğunu anladım.
"N-ne !?"
"Merak etme sana çok meraklı değilim, arkamı döneceğim. Unuttun mu tanınmamam lazım ?"
"Pekala, ben ne giyeceğim ?"
"Hiçbir şey" deyip çapkın sırıtışını yaptı.
"Şaka. Benim t-shirt'ümü. Soyun". Öküz !
"Dön arkanı" ahhh şuan utançtan ölebilirim.

T-shirt'ümü çıkardım ve onunda çıkarmasını bekledim.
"Çıkardıysan ver şunu. Senin yüzünden hasta olacağım çaylak"
Şuan onun çıplak sırtını izliyordum. Bu utanç vericiydi. Hala arkası dönükken tek eliyle bana t-shirt'ünü uzattı. Ben de ona uzatirken yanlışıkla ellerimiz birbirine değdi. Elleri buz gibiydi. Aslında hava o kadar soğuk değildi ama üşümüştü. Zaten heyecandan titriyordum şimdi senin yaptığına bak cool öküz !

Hemen t-shirt'ü alıp üstüme geçirdim. Hala onun sırtını izliyordum. Üstünü giymeden bana döndü. Gözlerim yerinden fırlayacak şekilde açıkken konuşmaya başladı.
"Biliyorum seksi bir vücudum var fakat neden ilk kez görmüş gibi bakıyorsun ? Hey ! Dönsene arkana. Bak vücudum sigortalıdır. 7 milyonumu alayım hemen"
"B-ben, pardon. Bilerek old- yani istemeyerek oldu" dedi ve sert bir şekilde yutkunarak arkamı döndüm.
"Üstünde güzel durmuş" dedi.
"Biraz büyük oldu sanki. Biraz mı dedim, pardon bayağı büyük oldu"
"Seninki de bayağı küçük oldu, şuna bak tanrım !"