day 9

1.2K 94 12
                                    

2013
"Sen neler yapıyorsun?" hattın diğer ucundan çıkan hevesli sesiyle kıkırdayıp dudaklarımı ısırdım. "Oturdum ve boyu uzun olduğu için ayakları yatağımdan taşan adamı izliyorum." kahkahamı zorla bastırıp cevabını bekledim.Bir kaç saniye sessizlikten sonra kırgın çıkan sesi beni pişman etmişti. "O da kim?"

"Sensin şapşal." kahkalarımın arasına kahkahaları karışınca ona bir kez daha aşık olmuştum.

Günümüz

Dolabın yanındaki koltuğa oturmuş ayakları yataktan dışarı taşan vücuda baktım. Yamulmuş çarşaf ve belli belirsiz yatakta duran yorgan 1 saat önce bana ne kadar sert dokunduğunun belirtisiydi. İsmim dudaklarının arasından dökülmüştü ve terli vücudu yatağa yığılmıştı. Benim ise tek yaptığım dudaklarımı ısırıp bir an önce bitmesini dilemek olmuştu.

Ben Luke'a çoktan veda etmiştim, ama şimdi yavaşça inip kalkan göğsüyle birlikte dağılmış saçlarına bakarken gözlerimden akan yaşlar bana ihanet ediyordu.

Bir tek lafım onu incitecek diye korkudan öldüğüm çocuk,beni paramparça eden adam olmuştu. Ve gitmeme izin vermeyerek beni içten içe mümkünmüş gibi daha da öldürüyordu.

O artık bir başkasının kollarındaydı ve bu hiç doğru hissettirmiyordu.Çünkü kimse onu benden çok sevemezdi, o da bunu adı gibi bildiği için yaşamak uğruna beni gömüyordu.

_____
Bir sonraki bölüm final ;-;

wherever you are dinlemeye hazır olun

kaşar lukE

way out || hemmingsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin