2 Boys .

free.

Ik schrik wakker en spring overeind , pff het was maar een nachtmerrie .
Ik droomde dat Daniel flink boos werd en hij me zo hard sloeg dat ik aan de verwondingen overleed.

"Goedemorgen." Zegt een vrolijke stem en daniel komt binnen lopen.

Alsjeblieft zegt stop met dat vrolijk doen. Denk ik bij mezelf.

"Hier je ontbijt ." En hij legt een dienblad vol eten voor me neer op bed.

"Dank je." Antwoord ik voorzichtig.
En op dat moment gaat de telefoon van Daniel hij neemt op en loopt snel de kamer uit . Zonder op te letten vergeet hij de deur op slot te draaien.
Dit is mijn kans. Ren !. Vlucht!. Schiet op!.
Ik doe voorzichtig de deur los en kijk om de hoek of Daniel er staat , nee.
En ik ren zo snel als ik kan naar de grote deur aan het eind van de gang en trek de deur open .
Het zon licht doet pijn in mijn ogen maar ik ren zo snel als ik kan door het bos heen.
Achter me hoor ik Daniel mijn naam schreeuwen en vloeken.
Maar ik blijf door rennen , even stop ik om op adem te komen en dan ren ik weer door.
Ik kwam bij een klein huisje uit achter in het bos en belde aan.
Een oud vrouwtje deed de deur open en glimlachte lief "hallo wat kan ik voor je doen."

"Help me alsjeblieft." Smeekte ik.

En ze keek naar mijn kapotte kleren en wonden door de keren dat ik gestruikeld ben over boomstronken of takken .

"Kom maar binnen,hier ben je veilig." Zei ze en ik liep achter haar aan naar de woonkamer.
Ik legde het hele verhaal uit tijdens een bakje thee.
Daarna verzorgde ze mijn wonden en gaf ze me wat oude kleren van haar dochter die al uit huis was en liet ze me gebruik maken van haar douch.
Het was een hele lieve vrouw en we hadden afgesproken dat ze me de volgende morgen naar huis zou brengen.

Het was al laat en na het eten ging ik naar bed ik was opgelucht dat het nu voorbij was maar was nog wel bang dat Daniel terug zou komen en me weer mee zou nemen. Ik was immers "van hem" zoals hij altijd zei.
Eindelijk kan ik jake weer zien. En mijn ouders .
En met die gedachtes viel ik in slaap.