2 Boys .

ontvoerd.

Ik schrik wakker en kijk om me heen, huh? Waar ben ik? Vragen spoken door mijn hoofd en al gauw vind ik de antwoorden, daniel. Ik kijk nog eens goed om me heen en bestudeer de kamer . Het is een klein houten hutje met een oude stoel in de hoek van de kamer en ik lig op een oud tweepersoons bed met vieze lakens en alles is stoffig. Ik probeer omhoog te komen maar het lukt niet ik kijk naar mijn polsen en enkels, vastgebonden.
Waarom doet hij dit? Waarom ik? Wat heb ik heb misdaan? Vragen spoken door mijn hoofd en antwoorden krijg ik niet.
De deur klapt met een harde knal open en daar stond daniel in de deur opening.

"Goodmorning sweetheart, goed geslapen?" Vroeg hij heel lief .

"Wat denk je zelf gek!" Schreeuw ik.

"Wat is er babe?" Zegt hij alsof hij echt niet weet wat er is .

"JE HEBT ME FUCKING ONTVOERD ! BEN JE NIET GOED OFS! IK KAN AANGIFTE TEGEN JE DOEN NOU! " Schreeuw ik .

"Uuh.. dat kan je niet.."

"W-wat b-bedoel j-je ..?" stotter ik.

"Je komt hier niet meer weg, je bent van mij." En na die woorden liep hij de kamer uit.

Ik barstte in tranen uit, ik was bang heel bang en ik wist niet wat ik nu moest doen, hoelang hij me hier zou houden of hoe ik hier überhaupt weg zou komen . 1000de vragen gingen door mijn hoofd en waarschijnlijk zou ik de antwoorden toch nooit krijgen.

Paar uur later.

De deur klapt open en daniel komt naar binnen lopen .

"Hallo schoonheid." Zegt hij.
Ik reageer er niet op .

"Praat je niet meer?" Vroeg hij.
Ik reageerde weer niet en hij haalde uit . Zijn vuist raakte mijn gezicht, ik wou naar mijn gezicht grijpen maar dat lukte niet aangezien ik vastgebonden zat.
Tranen stroomden nog harder over mijn wangen en mijn hartslag klopte in mijn keel. Je kon de angst in mijn ogen lezen , toen hij dichter bij kwam staan maakte ik me klein .
Hij genoot ervan en een glimlach sierde zijn lippen.
Bahh wat haat ik hem toch.
Zei iets in mijn hoofd.
Hij keek me nog even aan en melde dat hij zo het eten kwam brengen daarna verliet hij de kamer.