angst.

57 0 0
                                    

Al 2 weken verder, jake komt regelmatig nog langs .
En Daniel? Die heb ik al weken niet gesproken of gezien.
Het is moeilijk ik leef in angst..
mijn doel was niemand mijn leven te laten bepalen .. mijn doel heb ik niet behaald.
vandaag ga ik weer voor het eerst naar school , thuis zitten zielig zijn daar schiet ik niks mee op.
ik stap mijn bed uit en loop naar de douch en draai de knop om ondertussen loop ik naar mijn kast en zoek een setje kleren bij elkaar.
ik trek mijn kleren uit en spring onder de douch. na een tijdje kijk ik op de klok hoe laat het is en spring gauw onder de douch weg.
fijn! te laat voor school !
ik pak gauw mijn tas in , prop een broodje naar binnen en spring op mijn fiets.
onder weg kom ik allison tegen.

''hee , al zin in je eerste school dag ?'' vroeg ze lief.

''nee niet echt.." antwoord ik eerlijk en stil fietsen we verder.

op school aangekomen voel ik duizenden ogen op me branden..
ik hoor mensen mijn naam verluisteren en ook die van daniel.
ongemakkelijk loop ik het school plein over naar de ingang.
ik loop door de lange school gangen en hoor iedereen over me praten .
'dat is het verkrachte meisje.'' ''daniels slachtoffer.'' ''sneu kind.''

ik trok het niet meer en ren meteen door naar de wc en zak tegen de muur in elkaar en de tranen beginnen te stromen.

K*T DANIEL ! JE HEBT MIJN LEVEN VERPEST ! IK HAAT JE ! IK KRIJG JOU NOG WEL !

Ik maakte me klaar ,zette een fake smile op en liep de wc uit.
De rest van de dag deed ik of er niks gebeurt was , gelukkig ging de bel van de laatste les ik ging snel naar mijn fiets en reed naar huis.
Eenmaal thuis aangekomen kroop ik onder de dekens en barste in tranen uit.


2 Boys .Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu