2 Boys .

jake.

Dezelfde avond.

Ik zeg brad,jake en allison gedag en loop richting mijn tent. we hebben het aardig laat gemaakt en het is inmiddels al half 2 s'ochtends, het is pikken donker en ik tril van de kou.
Ik hoor geruis in de struiken achter me en kijk om , ach dat was vast een vogel of klein diertje en met die gedachte loop ik door.
En weer hoor ik geruis in de struiken achter me, ik draai me om en kijk achter me ,weer niks te zien.
Ik draai me om en zie ineens daniel staan zijn bruine ogen staan emotieloos die ogen die me eerst 1000de vlinders bezorgde ,bezorgen me nu alleen maar angst.
Ik verstijf van angst en hoe graag ik ook wil wegrennen lukt het maar niet, mijn voeten zijn vastgenageld aan de grond . Ik probeer te schreeuwen maar er komt geen geluid uit mijn mond. Daar sta je dan voor de jongen die je ooit zo goed heeft laten voelen en ook oh zo slecht , de jongen die je de grond in heeft getrapt , heeft gebroken , geslagen, verkracht en alleen maar constante pijn bezorgde.
Mijn hart klopte in mijn keel en adem kreeg ik amper, ik hapte naar lucht.

"Dat was het domste wat je kon doen, mij dumpen. Dat is de grootste fout van je leven meisje en daar ga je heel veel spijt van krijgen." Siste hij.

"S-s-sorry." Piepte ik.
Zijn ogen doorboorde nog steeds de mijne .

"Ik kom terug." Zei hij en hij liep weg, het duister in.

1 week later.
Alles leek goed te gaan, ik voelde me voor het eerst in een lange tijd gelukkig en dat was dit keer niet gespeeld. Tussen mij en jake ging het ook heel goed. We zijn inmiddels al van de camping af na alles wat er gebeurd is en hebben besloten onze laatste weken vakantie thuis te vieren.
Het is al avond en ik loop door de donkere straat terug naar huis, ik kom net bij Allison's huis weg . Ze wou me naar huis brengen maar ik wees haar aanbod af het was maar 10 minutjes lopen. Ik was al op de helft en was aardig moe . Ik hoor zware voetstappen achter me ,ik draai me om en zie een zwart gedaante staan dus ik versnel mijn pas maar voor ik weg kon rennen heeft hij/zij me al aan mijn arm terug getrokken . Ik draai me om en kijk in 1 chocolade bruine ogen. Daniel.

"Ik zei toch dat ik terug zou komen." Zegt hij.

"Uhu." Dat is het enigste geluid wat er uit mijn mond kon komen op dat moment.

"Ik laat je nu niet weer gaan."
Ik krijg een harde klap tegen mijn hoofd en alles word zwart voor mijn ogen.