2 Boys .

whats wrong?

Jake p.o.v.

We zijn nu inmiddels al dagen verder en er is nog steeds geen informatie over april . Het moet die daniel wel zijn geweest, hij is wel zo ziek om zo iets te bedenken. Ik zoek al dagen maar het levert niks op, ik mis haar , ik kan niet zonder haar.

April p.o.v.

We zijn al dagen verder en ze hebben me nog niet gevonden , de dagen hier zijn vreselijk. Elke dag hetzelfde .
Als hij in een slechte bui is is het vooral mis dat heb ik de laatste paar dagen opgemerkt. En als hij geïrriteerd of gefrustreerd is gebruikt hij mij maar als boksbal of hij gebruikt me voor zijn behoeftes.
Ik ben er achter gekomen dat tegen werken geen zin heeft dan krijg je hardere klappen ,maar moed en vechtlust geef ik niet op.
Zo makkelijk laat ik hem niet winnen.
De jongen die me eerst zo gelukkig maakte ,maakt me nu langzaam kapot.

Plotseling klapt de deur open en komt daniel de kamer in lopen met ontbijt.

"Eet" snauwt hij en hij gooit het dienblad op mijn bed .
Hij maakt voorzichtig mijn polsen los .

"Probeer niks, anders bind ik je polsen weer vast."

Ik grijp meteen naar mijn polsen die helemaal rood en kapot zijn van het touw.

"Achter die deur zit de badkamer daar kan je je opfrissen ik ben over een half uur terug." En na dat gezegd te hebben loopt hij de kamer uit.

Mijn maag ging hevig te keer en ik greep meteen naar het broodje , nadat alles op was liep ik naar de badkamer. Die schoner was dan het hok waar ik nu in leefde.
Ik draaide de kraan open en voorzichtig deed ik mijn polsen onder het koude water. Daarna trok ik mijn vieze kapote kleren uit en draaide de douchknop open . De warme stralen stroomden over mijn lichaam.
Plotseling werd er geklopt op de deur .

"Schone kleren liggen op het bed."
Melde daniel.

Ik draaide de douchknop dicht en droogde me af met de handdoek om mijn lichaam gewikkeld liep ik de kamer in . Daniel was gelukkig al weg zodat ik me rustig om kon kleden.
Hoe kwam hij aan die kleren? Was mijn vraag. Maar dat stelde ik hem later wel.
Ik ging rustig op bed zitten wachten tot hij terug kwam .

Ongeveer 20 minuten later kwam daniel binnen.

"Hallo schoonheid." Zei hij.

"Hoi." Piepte ik.

"Hoe kom je aan die kleren.?" Vroeg ik voorzichtig

"Gekocht." Antwoordde hij.

En na die woorden gezegd te heb liep hij de kamer uit.

Het duurde me veel te lang en ik wou hier zo graag weg. Ik miste mijn familie en jake . Zou jake me nu zoeken? Zou de politie op zoek zijn? Wat gaat er nu gebeuren?  Ik had duizenden vragen die waarschijnlijk nooit beantwoord zouden worden.
En met al die vragen in mijn hoofd viel ik inslaap