Newsflash!

Met de squad

"Ik ben oké." Amy trok een bezorgd gezicht. "Zeker?" Ik slikte even. "Ja zeker." Wat zou Jake wel gedacht hebben? Ik heb nog nooit met iemand anders dan Lilly en mijn moeder gepraat over mijn vader. Mijn moeder had verteld dat hij na hun vijf-jaar-getrouwd feestje spoorloos verdwenen was. Ik kan me er niet veel meer van herinneren. Ik wist nog dat iedereen verkleed was als bruid of bruidegom  en ik me als bruidsmeisje mocht verkleden. Mijn vader was altijd heel gezellig geweest, maar toen hij ontslagen werd en in een fabriek moest gaan werken veranderde er iets. Ik begreep nooit waarom alles ineens zo anders werd. Alhoewel, ik was nog maar een kind. Mijn moeder vertelde dat mijn vader het nooit zo had gewild en dat hij al een tijd ontevreden was over hoe het eraan toe ging in huis. Voor mijn moeder was het extra zwaar toen hij verdween. Ze wilde op het feest bekendmaken dat ze zwanger was van Lilly. Als verrassing voor mijn vader. Maar hij was al spoorloos verdwenen. Mijn moeder gaf zichzelf in het begin de schuld. Als ze nou gewoon had gezegd dat ze zwanger was, was hij zeker gebleven. "Hallo? Aarde aan Grace! Weet je zeker dat ik je niet naar huis moet brengen?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik ben oké..."

Amy woonde in een groot huis met overal waar je keek football-spullen. Ik keek verwonderd rond in de kamer. "Mijn broer en mijn vader zijn een beetje gek van football. Je went er wel aan." Een vrouw met een romantische knot en een avondjurk kwam de trap aflopen. "Mam? Is het goed dat wij gaan oefenen voor het stuk? Theo en Wren ken je al. Dit is Grace waar ik je over heb verteld." De moeder van Amy glimlachte vriendelijk naar me. "Je mag me Hella noemen. Aangenaam kennis te maken." Ik schudde haar in een lange handschoen gehulde hand waarbij ik haar prachtige goudbruine krullen bewonderde. Ze richtte zich weer tot Amy. "Let jij erop dat je broer niet naar Sean gaat? Die jongeman zorgt altijd voor ellende." Amy knikte. "Veel plezier op je date." Hella glimlachte. "Dankjewel schat. Oh nu ik eraan denk!" Ze liep naar een andere ruimte en kwam terug met een masker op. "En hoe staat hij me?" De veren wapperden en de glitters glinsterden in het licht terwijl ze rondjes draaide "Prachtig mam! Maar hoe weet je nou of je date knap is?" Hella schudde lachend haar hoofd. "Daar gaat het toch niet om? Hij moet romantisch zijn, aardig, grappig..." Amy zuchtte. "Genoeg van dat kleffe gedoe. Ga nou maar. Vergeet niet om te lachen." Ze pakte haar clutch van een tafeltje dat tegen de muur stond en liep de deur uit.

"Misschien is het een onbeleefde vraag, maar..." Amy kapte me af. "Oh, ik had het nog helemaal niet verteld! Mijn ouders zijn gescheiden. Mijn vader woont en werkt in New York." De Big Apple. Aha. "Het spijt me voor je. Zie je hem nog wel eens?" Ze haalde haar schouders op. "Ik breng de voorjaarsvakanties met hem door. We bellen af en toe, maar we hebben nooit echt goede gesprekken. Hij is constant bezig met zijn werk." Zo was mijn vader ook... Voordat hij in een fabriek moest gaan werken. Maar in de weekenden hadden we altijd veel lol. We speelden altijd verstoppertje. Ik was heel fanatiek. Een keer had ik me zo goed verstopt dat mijn vader de politie ging bellen, omdat hij dacht dat ik weg was.
Amy verbrak mijn gedachtegang. "Hebben jullie zin om iets te drinken? Ik kan IceTea maken." We knikten allemaal. "Ja lekker." Theo hielp haar in de keuken en Wren en ik ploften neer op de bank. Wren legde zijn hand op mijn arm. "Weet je zeker dat het goed gaat? Je bent veel stiller dan normaal. Ligt het aan dat gesprek met Jake?" Ik schudde mijn hoofd. Ik wilde er liever niet over praten. Ik keek naar de grond. Hij tilde met zijn vinger mijn kin op en streelde mijn kaak met de rug van zijn hand. Ik rustte met mijn hoofd op en zijn schouder en deed mijn ogen dicht. "Alles komt goed."

Amy kwam wankelend aanlopen met 4 rinkelende glazen IceTea op een dienblad.  Ze zette het onhandig neer op de salontafel. "Voilà." Theo applaudisseerde en ze maakte een kleine buiging. Ik lachte. Wren stak zijn vuisten in de lucht. "Yes! Ze lacht weer!" Ik moest nog harder lachen.  Amy zette haar handen in haar zij. "Zullen we beginnen?" Ik knikte. Amy haalde een dikke map tevoorschijn en maakte hem open. "Eens zien... Ah!" Ze stak haar vinger in de lucht. "We kunnen beginnen met het oefenen van... Deze tekst." Ze hield een stapeltje papieren voor mijn neus. Ik pakte het voorzichtig aan. "Jij ben Cleopatra en jij bent Ceasar."
"Ja, duh." Zei Theo. "Dat ik de slimme tweeling ben betekent niet dat hij oerdom is." Ik lachte. "Oerdom? Is dat een woord?" Wren lachte. "Oertaal voor debiel."
We oefenden de hele middag op de eerste ontmoeting van Cleopatra en Ceasar. "Kom op, je moet een beetje verleidelijk kijken. En Wren, nog een tikkeltje arroganter." Amy had inmiddels de leesbril van haar moeder op het puntje van haar neus gezet om zich meer regisseur te voelen. "En jij een tikkeltje minder arrogant." Hapte Wren terug. "Oh! Nou zeg! Ben IK arrogant?!" Ze draaide zich tot Theo. "Ben ik arrogant?" Hij schuifelde een beetje naar achter. "Nee hoor, helemaal niet." Ze keek hem met spleetoogjes aan. Ik zuchtte. "Laten we verder gaan." Wren vouwde zijn armen over elkaar. "Nou eerlijk gezegd heb ik er helemaal geen zin meer in. Kunnen we een andere keer verder?" Ik zette mijn handen in mijn zij. "Waar is nou die spirit gebleven?" Hij gooide zijn armen in de lucht. "Ik wordt toch maximaal stand-in." Ik begreep niet wat hij bedoelde. "Huh? Je bent hartstikke goed!" Hij schudde zijn hoofd. "Je kent Jason duidelijk nog niet. Hij is 3 keer zo goed als ik en hij is populair."
"Wat heeft dat er nou weer mee te maken?" Hij haalde zijn schouders op. "Alles. De jury bepaalt de 2 beste Cleo's en de twee beste Ceasars, maar het publiek bepaalt uiteindelijk wie het worden. De andere twee worden stand-in." Oh. Dat had ik niet verwacht... "Zullen we anders even aan dat project werken? We hebben de hele middag al geoefend. Misschien kunnen we een andere keer verder." Iedereen knikte instemmend.
De kamer van Amy was heel anders dan de woonkamer. Een bed, een bureau, een leren bank, een kast... Allemaal in pasteltinten. "Wauw..." Ik liep een rondje door de kamer waarbij ik met mijn vinger langs de ruggen van de boeken gleed die in het raamkozijn stonden. "Ik heb niet veel boeken, maar de boeken die ik heb zijn wel de moeite waard." Zei Amy met een trotse glimlach. Ze liep naar haar bureau pakte haar laptop en plofte neer op haar bed. Ze klapte hem open en startte hem op. Ze zette het ding naast zich neer en sprong op. "Oh! Willen jullie eigenlijk nog wat drinken?" Ik schudde mijn hoofd. "Dan moet  je weer helemaal naar beneden lopen." Amy glimlachte mysterieus waarbij een twinkeling in haar ogen verscheen. "Oh ja?" Ze schoof het onderste deel van haar kast open en onthulde een mini-koelkast en een koffiezetapparaat. "Wow!" Ik kwam dichterbij waardoor ik zag dat je met het koffiezetapparaat ook warm water, warme melk en warme chocomelk kon zetten. "In dat geval wel." Ze gebaarde dat ik mezelf mocht bedienen. Ik bukte en opende de mini-koelkast.  Hij zat vol met smoothies, pudding en "ICED-LATTÉ!!!!" Amy bedekte haar oren. "Jeetje wat kan jij hard schreeuwen zeg." Theo klapte in zijn handen. "De computer is opgestart." Ik pakte nog snel mij Iced-latté en plofte neer op Amy's bed. Ze typte haar wachtwoord in en opende Google. "Als het goed is zijn dit de boeken waaruit we kunnen kiezen. Zal ik ze bestellen?" Theo en Wren knikten. Ik moest er nog even over nadenken. "Dat kost ongeveer $100. Als je 'm binnen 30 dagen uithebt kan je hem omruilen. Dus dan kopen we 4 boeken en dan ruilen we die binnen 30 dagen om voor de andere boeken. Dan zijn we goedkoper uit." Theo knikte goedkeurend. "Ik vind het een slim plan." Ik glimlachte. Amy keek bedenkelijk. "Dan komen we uit op $48,56... Dus dan betalen jullie mij alledrie $12,14. Je kan het nu overschrijven of je neemt het morgen in cash mee." Ik knikte en pakte mijn telefoon uit mijn zak. Een paar tikken en... "Klaar, overgeschreven en wel." Wren en Theo pakten allebei hun telefoon uit hun broekzak en deden dezelfde handeling. "Klaar." Wren stopte de telefoon terug in zijn broekzak. "Ik heb ook mijn schuld afbetaald." Theo grijnsde. Amy klapte in haar handen. "Morgenochtend worden ze geleverd. Als de bezorger vroeg genoeg komt kan ik de boeken al meteen naar school meebrengen." Theo knikte. "Goed plan, maar ik ga zo naar huis. Het is al bijna etenstijd." Theo en ik knikten. "Ik moet ook gaan."
"Ik eigenlijk ook."
Toen we beneden aankwamen zag ik een jongen van onze leeftijd zijn veters strikken. "Maaaaax?" zong Amy. "Waar ga jij heen?" Het was dus blijkbaar de broer van Amy. Hij leek even oud als ons. Maar schijn bedriegt. "Ik ga naar Sean." Amy vouwde haar armen over elkaar. "Jij gaat niet naar Sean. Jij blijft hier en als je lief bent zal ik wat lekkers voor je koken." Sean barstte in lachen uit. "Jij en wat lekkers koken?! En dan nog voor mij?! Je hebt ook een grote fantasie zeg! Ha! Laat me niet lachen." Ik fluisterde in Amy's oor dat ik alvast ging. Ze gaf me een knuffel maar bleef strak naar haar broer kijken. Ik slipte de deur uit.