Penny's

5 0 1
                                    

I liep recht naar Gillesquare nadat Amy me op het schoolplein had achtergelaten. Ik was benieuwd wat Jake voor me in petto had. Gillesquare was en pittoresk pleintje vol creatieve mensen. In het midden was een kunst/rommelmarkt en daaromheen allemaal hobbywinkels en restaurantjes. Ik keek even op mijn telefoon voordat ik de menigte inliep. Het was pas kwart over 3. Ik had dus nog wel even de tijd om rond te kijken op de markt. Ik stopte bij een schilderij van een lange slanke vrouw die in de regen haar hond uitliet. Alles was grauw en grijs behalve haar knalrode paraplu. "Geïnteresseerd mevrouw?" Er zat een blonde vrouw op een krukje aan een ander schilderij te werken. Er zaten verfvlekken over haar kleding en haar gezicht, maar haar blauwe ogen schitterden van geluk. "Het kleurgebruik en de rust die het in het schilderij schept zijn prachtig." Ze glimlachte. "Dankjewel, alles wat hier hangt heb ik gemaakt." Ze gebaarde om zich heen in het kraampje. "Kijk maar rustig rond." Alle schilderijen waren in dezelfde stijl. De ene keer waren het drie vriendinnen die aan het shoppen waren, dan weer een moeder met haar zoontje. "Ik moet weer verder." Ze leek teleurgesteld, maar herstelde zich snel en gaf me haar kaartje. Jasmine Cameron. "U bent de moeder van Wren en Theo!" Zei ik net iets te enthousiast. Ze lachte. "Dat klopt. Ben jij misschien Grace?" Ik knikte. Ze stak haar hand uit. "Aangenaam kennis met je te maken Grace. Wren heeft veel over je vertelt." Ik bloosde bij de gedachte. "Ook leuk u ontmoet te hebben. Tot snel!" Ze zwaaide nog even voordat ze zich weer omdraaide om aan het werk te gaan. Ik schuifelde weer verder langs de kraampjes. Ik kwam bij een kraampje met allemaal handgemaakte sieraden met prachtige gekleurde stenen. Ik stopte om een blauw met groen gemarmerde platte ronde steen te bekijken aan een zwart koord. Ik keek naar het prijskaartje: $57,80. Dat kon ik me niet veroorloven. Hij was wel echt prachtig. Ik keek nog even het kraampje rond, maar niks paste binnen mijn budget van $20. Ik staarde nog even naar de ketting maar liep toch verder. Ik kwam de gekste dingen tegen op de markt: van wassen Egyptische beeldjes tot abstracte kunstwerken van plastic. Ik kreeg onderhand best wel dorst en trek.

Toen ik alle kraampjes had bekeken en aardig wat aanbiedingen om portretten van mij te maken had afgeslagen liep ik uit de menigte. Ik keek weer op mijn mobiel. Het was tien voor vier. Ik liep langs de panden op zoek naar het adres dat Jake me had gegeven. Uiteindelijk kwam ik terecht voor een ijssalon. Penny's stond in grote rode letters boven de deur. Toen ik de deur open deed rinkelde er een belletje en keek iedereen mijn kant op. Ik zocht de blauwe ogen van Jake maar ik vond alleen de ogen van vreemde mensen. Alle tafeltjes waren vol dus ik liep maar naar de toonbank om te kijken welke smaken ijs ze hadden. Ze hadden letterlijk alles. Van popcorn- tot oreo-ijs. "Waar kan ik deze beeldschone dame mee helpen?" Daar stond ie, in een rood schort met zijn warrige blonde haren en z'n gewoonlijke grijns op zijn gezicht. "Jake! Werk jij hier?" Hij knikte. "Welkom bij Penny's. Wat kan ik voor u doen?" Ik lachte. "Ik lust wel een ijskoffie. Hebben jullie dat?" Hij glimlachte. "Maar natuurlijk mevrouw, ijskoffie, koffie-ijs... Wat u maar wilt. Kom maar." Ik aarzelde even maar toen hij nogmaals gebaarde liep ik naar de andere kant van de toonbank. Opeens voelde ik Jake achter me. Hij kwam dichterbij totdat hij bijna tegen me aanstond. Hij speelde even met mijn bruine haar voor hij het over mijn schouder legde. Ik voelde zijn warme adem in mijn nek. Hij vouwde zijn armen om mijn middel om een rood schort als het zijne vast te maken. Ik voelde mijn bloed naar mijn wangen stromen. Ik draaide me om. "Zal ik je leren hoe je een ijskoffie à la Penny maakt?" Ik knikte en glimlachte. "Ogen dicht." Ik fronste. "Wat?" Ik zag in zijn ogen dat ie iets van plan was. "Geheim recept." Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. Ik zuchtte en rolde met mijn ogen om ze vervolgens dicht te doen. Jake pakte mijn hand en vouwde mijn wijsvinger uit. Hij bracht hem ergens naartoe tot ik ergens tegenaan kwam. Ik hoorde een bliep en daarna een zoemend geluid. Hij liet mijn hand weer zakken. Ik wilde weer kijken maar hij hield gauw zijn handen voor mijn ogen. "Nog niet." Ik probeerde door zijn handen heen te kijken, maar zonder succes. Ik hoorde iets klingelen en voelde toen iets kouds in mijn hand. Hij verplaatste mijn wijsvinger en tilde mijn arm op. "Nu met je wijsvinger drukken." Ik hoorde het heerlijke geluid van slagroom die uit een spuitbus komt. Hij maakte kleine cirkels met mijn arm. "Et voila!" Hij haalde zijn hand van mijn ogen. Daar stond een perfecte ijskoffie met slagroom. Ik grijnsde. "Hij is bijna te mooi om aan te raken." Jake's rechtermondhoek schoot omhoog. "Daar ging ik voor."

We besteedden de rest van de middag door nieuwe ijssmaken te maken en te testen. Uiteindelijk zat mijn schort onder de vlekken en mijn buik helemaal vol. "Ik zeg het niet graag, maar ik moet nu echt gaan." Jake leek teleurgesteld. "Nog één ijsje." Ik schudde mijn hoofd. "Als ik nog meer eet ga ik kotsen." Jake lachte. Hij stond op. Hij stak zijn hand uit. Ik pakte hem om mezelf omhoog te helpen. Ik probeerde mijn schort los te maken, maar zonder succes. "Laat mij maar." Jake haalde de knoop er soepel uit. "Dankje, eigenlijk voor de hele middag." Jake grijnsde. "Ik zou eigenlijk jou moeten bedanken. Je hebt mijn werkdag minstens drie keer zo leuk gemaakt. Daarom heb ik een cadeautje voor je." Ik glimlachte. "Het was een leuke bezigheid, maar een cadeautje had echt niet gehoeven." We liepen richting de deur. Uit zijn achterzak haalde hij een klein kartonnen doosje. Hij gaf het aan me. "Zou je het leuk vinden om hier te komen werken? Samen met mij?" Ik voelde het enthousiasme in me opwellen. "Ik moet het met mijn moeder overleggen." Hij knikte begrijpend. "Je mag het al openmaken als je wil." Ik opende het doosje. Mijn mond viel open. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Jake grijnsde. "Ik zag je vanuit het raam bij dat kraampje staan dus ik ben er even tussenuit geglipt. Vind je het mooi?" Ik knikte. "Het is prachtig." Hij had precies de steen gekocht die ik wilde hebben. Ik gaf hem een knuffel. "Heel erg bedankt. Zie ik je morgen?" Ik knikte. "Tot morgen."

Newsflash!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu