DARK Affinity

Chapter Four

Xyrex POV

Papunta kami ngayon ni Zy sa aming favorite spot sa buong kaharian. Nakatago ito sa isang puno. Yes, sa isang puno talaga, I'm serious here! Ang puno ang nagsisilbing bridge patungo sa aming hiding place. Para makatawid sa aming pupuntahan kailangang sabihin namin ang secret message:

By the power of this tree,
We ask our plee.
Unmask the portal,
For our friendship immortal.
Beyond this door
Is our foververmore.
Friendship of loyalty
So mote it be!

Sabay naming binigkas ni Zy ang mga katagang iyon at voila, bumukas na ang secret hatch.

We knew this place since we were little. Ito na ang hiding place namin and there are a lot of treasured memories in this place. Magics do happen in here.

Pagkapasok na pagkapasok mo dito agad na sasalubong sayo ang preskong hangin at ang mabangong amoy ng dagat. Kung sa tingin mo ordinaryong lugar lang siya, well think again! Iba ang dagat dito, kung kulay blue, o green ang kadalasang makikita mo sa mga dagat pwes dito Hindi. Nag-iiba ng kulay ang tubig kada minuto, from yellow to orange to violet to blue, ah basta nag-iiba talaga siya ng kulay. Think of a rainbow, lahat ata ng kulay non ay makikita mo sa tubig dito except for red.

May isang parang bridge ata patungo sa malalim na parte ng tubig, I don't what it's called, basta mukha siyang bridge. Ahhm, Hindi siya hanging bridge ahh. At yon nga, pumunta kami ni Zy don kasi kitang kita mo don ang malaking buwan. Since, this our first time to see the blood moon so we decided to look at it closely that's why we're here.

Pinagmasdan namin ang pulang pulang buwan. Pati ang mga kalangitan ay pulang pula rin.

"Ang ganda Zy?" Pagbabasag ko ng katahimikan. Kanina pa yan walang kibo. Ang weird niya ngayon. Nang maramdaman Kong walang sumagot sa tanong ko, I looked at him.

I thought he's looking at me, but I was wrong. He was looking into another direction. He was looking at the water.

"Zy?" I called him. And this time I got his attention.

He looked at me worriedly.

"What's happening to the water. Kailan pa naging kulay dugo yan?" Tanong ko sa kanya.

"I, I don't know. But I think we need to go now." He said na nauutal pa.

"Why? Let's enjoy the view here." I don't know why but I feel like staying here longer.

"Okay, if that's what you want." Yan si Zyveex Dale Gouge, my supportive best friend.

I responded a smile.

Eninjoy namin ang oras habang pinagmamasdan ang blood moon.

"Xy? Let's go? Baka hinahanap na tayo sa palasyo."

"Mauna kana Zy, I'll be fine here

"Pero"

"I will be fine, I promise. Sige na, I'm sure pagod ka na. Hindi naman ako maliligaw eh and if that happens I know you'll find me. Hehe" Pagpuputol ko sa sasabihin niya. I smiled to assure him that I'll be fine.

He stared at me and yelled, "Xyrex!!!"

"Hehe. Joke lang Zy."

"Tss. Sige na nga! Umuwi ka kaagad ha. Promise me that."

"Promise." Tinaas ko pa ang kamay ko.

"Sige. See you sa dinner." Actually, 4 pm na po ngayon. If you're asking bakit may moon pa, the reason po is kakaiba ang kingdom namin kagaya ng lugar na ito. It started when the blood moon existed. For many years, a lot has changed. Isa na don ang pagkawatak watak ng mga kingdoms. Just like ours, marami ang naniniwala na ang ibang mga kaharian ay napadpad sa ibang mundo. Hindi lang yan ang nagbago, inaasahan na sa tuwing magpapakita ang blood moon, nawawala ang sinag ng araw at imbis na magpakita ito ay Hindi na.  Kagaya ngayon, the blood moon is the source of light, imbis na ang araw ang nagsisilbing ilaw sa buong kaharian. But no worries, babalik ulit sa dati bukas.

"Xy?."

"Ahh ou, see you. Mag-ingat ka."

"Ikaw ang dapat mag-ingat."

"Oo na, oo na! Bye." I waved my hand.

He nodded and turned around.

Third Person's POV

Naiwang mag-isa si Xyrex habang nakatanaw sa malaking, kulay dugong buwan. Kahit na nakakatakot ang itsura nito dahil sa kulay dugo ay Hindi niya ito ininda. Wala siyang kaalam alam na may kasama siyang iba.

"Why are you alone, My Queen?" Sabi ng isang lalaking boses sa kanya. Nagtaka siya kung sino iyon. She was sure na sila lang dalawa ni Zy ang may Alam sa lugar na ito. She directed her sight to where the voice came from, hoping to see its owner. But there was none, just pure darkness.

"Where art thou?" Buong tapang na tanong ng prinsesa. Muli niyang inilibot ang paningin sa buong paligid.

Then suddenly, the man appeared.

"W-Who a-are you?" Gulat na tanong ni Xyrex sa binata.

-------

To be continued