I DON'T LOVE ANYONE

κεφάλαιο 43

~Τα δάκρυα μπορούν να καταπραϋνουν την πληγή που δεν μπορούν να θεραπεύσουν~

~Α~

Το κεφάλι μου το νιώθω βαρύ, ανοίγω τα μάτια μου αλλά ο πόνος που νιώθω με κάνει να τα ξανά κλείσω . Χρειάστηκε να τα πεταρίσω αρκετές φόρες μέχρι να ανοίξουν. Το αίμα έχει ξεραθεί πάνω στο μέτωπο μου, τα ρούχα μου είναι βρώμικα, προσπάθησα να σηκωθώ αλλά δεν τα καταφέρνω όλο μου το σώμα πονάει δεν έχω δύναμη να κάνω τίποτα. Παρατηρώ το χώρο μου γύρω, είναι ένα απλό δωμάτιο με γκρι παλιούς τοίχους και με την υγρασία να είναι αισθητή. Ακούω βήματα από έξω κάποιος πλησιάζει και στο λεπτό η πόρτα ανοίγει και εκείνος μπαίνει μέσα.

Στα χέρια του κρατά ένα δίσκο, κλείνει την πόρτα και με πλησιάζει αφήνοντας το δίσκο μπροστά μου

''φάε '' λέει απότομα και γυρνά να φύγει

''γιατί;'' Τον ρωτάω και τον βλέπω που σταματά , γυρνά ξανά πίσω με ένα ειρωνικό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του

''γιατί τόλμησες να ανακατευτείς μικρή και εξαιτίας σου θα τα χάσω όλα'' με δύο βήματα είχε φτάσει κοντά μου, το χέρι του πιάνει το πηγούνι μου αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω ''και εγώ όσους μπλέκονται στα πόδια μου δεν τους αφήνω'' γελά δυνατά και χωρίς να πει τίποτα άλλο σηκώνεται και βγαίνει ξανά κλειδώνοντας την πόρτα

''Harry μου '' ψελλίζω αφήνοντας τα δάκρυα μου να κυλήσουν στο πρόσωπο μου ''σώσε με''

~H~

''Harry..σώσε με..σε παρακαλώ'' ακούω την φωνή της αλλά δεν μπορώ να την δω

''Allison..μωρό μου..που είσαι;'' φωνάζω ενώ κοιτάω γύρω μου σαν τρελός ''που είσαι Allison;''

''Harry...βοήθεια'' ένας πυροβολισμός ακούγεται και μετά τίποτα

''όχι..όχι δεν μπορεί..Allison..''

Άλλη μια φορά ξυπνάω από τον ίδιο εφιάλτη που εδώ και δυο συνεχόμενα βράδια δεν έχω σταματήσει να βλέπω το ίδιο όνειρο. Η Allison είναι εκεί και μου ζητάει να την σώσω..Θα κάνω τα πάντα αγάπη μου, θα σε βρω και θα σε σώσω.

Η ώρα είναι ακόμη οχτώ, η μικρή είναι στου Louis έτσι μπαίνω να κάνω ένα μπάνιο. Ο Niall με την Demi μόλις το έμαθαν πήραν το πρώτο αεροπλάνο και επέστρεψαν, όλοι είναι εδώ, όλοι μας πονάμε και προσπαθούμε να είμαστε δυνατοί χωρίς να τα καταφέρνουμε . Εγώ φταίω που είμαστε σε αυτή την κατάσταση..εγώ και ο εγωισμός μου. Αν ήμουν μαζί της κανένας δεν θα την είχε πάρει ''γιατί δεν την άκουσα;'' Η γροθιά μου συγκρούεται με τον τοίχο ''γιατί γαμωτο; γιατί;'' φωνάζω πιο δυνατά και χτυπάω με όλη μου την δύναμη τον τοίχο '' Allison..που είσαι αγάπη μου..που είσαι;'' Δάκρυα ξεφεύγουν απροσδόκητα από τα μάτια μου..χωρίς εκείνη δεν μπορώ να ζήσω...γιατί έφυγα; γιατί την άφησα;''