Kara’s POV
-Class Dismissal-
Nasa may lockers ako upang magpalit ng mga dadalhin kong mga gamit upang mabawas – bawasan ang bigat ng bag ko.
“Pagkatapos mo diyan, punta ka sa SSC room, may pag-uusapan tayo.” He said ang went on.
Eh? Nung nakain ng lalaking ito? Tsssss! Parang kabute lang eh noh?
Haaaay, back to business uli ako, “Uy Kara, tungkol dun sa pag-collide ng band natin eh, payag ka ba dun?” Mika asked sweetly.
“Hmmmmm…siguro?” I said, di ako sure eh..
“Tssss, dapat pag-isipan mo iyan.” Mika said.
“Things may get complicated, ang dami na kaya natin. Just imagine..” I said.
“Yeah, but we can sum it up naman diba?” Mika said, “Sige, baka naghihintay na siya.” She said and she left me hanging in the air..
-SSC Room-
Nadatnan ko siya nakatayo at napamulsa habang pinagmasdan ang kulimlim na ulap, uulan na iyan I swear.
“Oh?” bungad ko.
“Napag – isipan mo na ba?” he asked as he turned to my direction.
“Siguro?” as I shrugged.
“H’wag mo namang dalhin ito sa biro Ignacio.” He said seriously, note ha! Pers tym iyan na nagseseryoso iyan! HIMALA!
“So, what’s the catch?”
“Ano?” he asked, pait ng mukha niya pwe!
Inayos ko muna ang tie ko, “Why did you thought of accepting it?”
“Because I need to!”
“Did you ever think that you are working with your enemy?”
“………………..”
“Have you even wondered kung gaano ba complicated?”
“H-Hinde.”
“Then why the sudden change of decision? When you knew you wouldn’t like the result.” I said, emotionless.
Hindi ako galit sa kanya, naasar ako, hindi ko siya enemy, frenemy ko siya, dahang – dahan ko nang narealize, kaya pala siya ganito ka-galit dahil sa NAIINIS siya sa katulad ko. “And diba, enemy tayo?”
And between our silences, a thunder crossed the line and it started to rain hard.
“Pag – isipan mo pa, alam kong napilitan ka lang, and it is really obvious that until now you still hate me.” I said and nag – walk out na ako.
Nasa shed na ako, lakas talaga ng ulan grabe! Wala pa naman akong dala na payong ngayon! Tamad lang kasi eh! Umuwi na rin sila, si Ziam, sinundo ng papa niya kasama na rin ang bunsong kapatid niya, si Mika naman sinundo ng lolo niya, may pupuntahan daw sila, at si Melody kinuha na ni..JOKE! Sinundo siya ng mom niya.
Ako? Eto, nakastanby, marami pa sana kami rito ngunit ilang oras na iyon nakalipas..Opo, kanina pa po ako rito nakatunganga sa ulan. BRRRRRR!
FOREVER ALONE AKOOO! :’(
Ba’t ganito, mag-taxi kaya ako? May pera pa naman ako, ngunit na – uso ang mga kidnap sa taxi, hwag na lang…Eh kung lulusob ako sa ulan! Tama! Bahala na pagdating ko sa bahay eh sermon na agad, basta ang importante naka – uwi ako!
Tama! Okay here goes nothing! Ready na akong tatakbo sa malakas na ulan. Ayan na at- huh?
“Maki – payong ka na nga!” sabi niya habang hinila niya ang bag ko para bumalik uli sa shed.
“Eh? Nandito ka pa?” I said, O.O
“Ay hindi hindi, doon oh doon!” habang turo sa kawalan.
*SILENCE*
“Haaaaay, nakakabingi ang silence na ito.” Reklamo ko, what? Totoo naman eh! (>__>)
Hawak – hawak niya ang blue na payong na nakatiklop pa rin. Basa ang kanang shoulder niya at ang hair niya. Wait, lumusob siya sa ulan?
“Do you really think na I really hate you?” he asked out of the bloom.
“Hmmm..siguro?” I shrugged.
“WHAAAAAAAT?!” he exclaimed. He cleared his throat, “Actually, nasabi ko lang noon iyon kasi, ano.” Tumungo siya, nahiya siya? Kailan pa!
“Naiinis ka sa akin?” I asked.
“Hindi sa ganoon, pero oo. Aish! Ang complicated!” he said in annoyance.
I sighed, “Tell me honestly, ENEMY ba ako o FRENEMY?” wala lang feel ko lang na magtanong sa kanya, kung enemy ganoon talaga, kung frenemy, okay na rin.
Hindi siya kumibo, tumungo uli siya. “Wala sa pag-pipilian.”
*SILENCE*
Okay, sabi niya. Galit talaga siya. “Okay, I respect your answer.” I said and aalis na sana nang magsalita siya.
“Wala sa pagpipilian dahil…….dahil…..MAGKAIBIGAN TAYO!” he said.
You're a morning kind of person
Everything is spic and span
I could live with all the clutter
Stay so late at night I can
I would often think it out loud
Say whatever's on my mind
You would rather keep your mouth shut
Leave the details all behind
Na-bato ako ah! “W-what?” liningon ko siya, “Ano sinabi mo? Pakiulit?”
Nabingi ako doon ah! “I really did not hate you nor despise your existence kahit na nakaka-inis ka, true I naiinis ako sa’yo pero, hindi ko naman sinabi na hindi tayo maging magkaibigan.” He said, he blushed!! He blushed!
You take me just as I am
No more, no less, just as I am, oh yeah
And I think my heart skipped a beat..
I wanna go right, you'd rather go left
I wanna go fight, you'd rather be quiet
I wanna be right, you'd rather be wrong
I wanna be weak, you'd rather be strong
Movin' along, singin' our song
Opposites do attract
Needing each other, always together
Opposites do attract
“Oh, ano tayo – tayo mo diyan ayaw mo bang umuwi?” alok niya habang binuksan ang payong na dinala niya.
“Wait!” I said at naki –payong na lang sa kanya.
